Helgarpósturinn - 07.04.1988, Side 17

Hér stendur Guömundur við auga
sjálfs Liszts. Andartaki síöar og
örlítiö til hœgri var flugiö tekiö
inn um augaö og inn í
sálardjúpin.
VIÐ ERUM AÐ SKOÐA
SAMTÍMANN
segir leikstjórinn, Sigrún Valbergsdóttir
TONLISTARHRYSSUFLUG
á sýningu Guömundar Björgvinssonar á
Kjarvalsstööum
Áhugaleikfélagið Hugleikur frumsýnir nú á laugar-
dagskvöldið íslenskt leikrit með hið langa og sérkenni-
lega nafn ,,Um hið sorglega, átakanlega og dularfulla
hvarf ungu brúðhjónanna Indriða og Sigríðar daginn eft-
ir brúðkaupið og leitina að þeim“. Verkið verður sýnt á
Galdraloftinu í Hafnarstræti. Þetta er 5. uppfærsla Hug-
leiks, en áhugaleikhópurinn var stofnaður 1984.
EFTIR JÓN GEIR ÞORMAR
Um þessar mundir stendur yfir á
Kjarvalsstödum sýning á verkum
Gudmundar Björgvinssonar. Petta
er viðamikil sýning, á henni eru ein
49 málverk, allar myndirnar gerðar
með akrýl á striga á síðastliðnu ári
og þessu. Sýningin hefur þá sér-
kennilegu yfirskrift: Martin Ber-
kofsky spilar ungverska rapsódíu nr.
10 eftir Franz Liszt.
Eftir því sem Guðmundur segir
sjálfur á eins konar uppiýsingablaði,
sem hann lætur gestum í té, er
kveikjan að sýningunni ferð hans á
tónleikar þar sem Martin Berkofsky
spilaði einmitt áðurnefnda raps-
ódíu. Við þetta varð Guðmundur
fyrir hughrifum og brá skjótt við.
Málaði ferðalag sem í senn er tónlist
og mynd, ferðalag hans sjálfs, en um
leið Berkofskys, um undraheima
tónlistarinnar. Þaðmá sjá Berkofsky
í ýmsum myndum á sýningunni. í
upphafi hátíðlegan og alvarlegan
leika á pjanóið sitt en síðar flýgur
hann um með flygilinn — einhvers
staðar í sjöunda himni.
Guðmundur Björgvinsson hefur
haldið einkasýningar síðan árið
1976, þetta er sú tíunda í röðinni.
Hann hefur jafnan komið fólki á
óvart, eins og hann gerir nú. Með
hans eigin orðum: ,,Maður skiptir
um stil eins og sokka.“ Hann hefur
afbakað og skrumskælt verk gam-
alla meistara á ferð sinni í gegnum
listasöguna og dregið fram hinar
undarlegustu fígúrur. Það hefur
hann og ekki síður gert í bókum sín-
um, sem eru tvær; Allt meinhægt og
Næturflug í sjöunda himni. Hans
gallerí er fjölskrúðugt og þar kennir
margra grasa, án efa næstum því og-
kannski alltof margra. Að þessu
sinni leggjum við af stað á vængj-
aðri hryssu tónlistarinnar og eftir
því sem listamaðurinn segir á eng-
inn afturkvæmt úr þvíumlíkri ferð.
kk
Að leikritinu standa nokkrir höf-
undar, Hjördís Hjartardóttir; lngi-
björg Hjartardóttir, Sigrún Oskars-
dóttir og Unnur Guttormsdóttir.
Tónlistina semur Árni Hjartarson.
Hönnuður leiksviðs er Hanna Hall-
grímsdóttir, Ijósahönnuður Olafur
Orn Thoroddsen og búningahönn-
uður er Vilborg Valgarðsdóttir.
17 leikarar koma fram í leikritinu,
en með aðalhlutverkin fara Rúnar
Lund, Marta Eiríksdóttir, Helga
Sveinsdóttir og Hjördís Hjartardótt-
ir. Alls um 40 manns aðstoða við
uppfærsluna.
Leikstjóri erSigrún Valbergsdóttir
og hún var beðin að segja svolítið
frá verkinu.
„Eins og titillinn gefur til kynna er
þetta spennuleikrit, það hafa horfið
þarna ung brúðhjón í dal upp til
sveita og leikritið segir frá leitinni
að þeim og fólki sem viðriðið er
málið. Þarna koma ýmsir við sögu,
svo sem kvenkyns sýslumaður,
fuglafræðingurinn Flóki, nemendur
og kennarar við fámennan hús-
mæðraskóla og prestur sem giftur
er danskri konu. í plássinu er verið
að reisa verslunarmiðstöðina Klein-
una og stórgrósserinn og kona hans
eru einnig viðriðin málið. Auðvitað
má ekkert segja hvað orðið hefur
um fólkið, en hvarfið er að lokum
upplýst og kemur mjög á óvart.
Þetta byggist á rammíslenskri frá-
sagnarhefð, það er ekkert fengið að
láni úr amerískum bíómyndum né
annars slaðar frá, þó helst úr ís-
lenskum þjóðsögum og ævintýr-
um.“
Manni heyrist á þessu að þrátt fyr-
ir að um spennuleikrit sé að rœða sé
húmorinn ekki langt undan.
,,Ég myndi segja að það væri með
gamansömu ívafi."
Er ádeila í verkinu?
,,Við erum að skoða samtímann
og um leið og við gerum það á leik-
sviði sjáum við hann í svolítið öðru
og hlægilegra ljósi en þegar við er-
um sjálf í miðjum hrærigrautnum."
Þetta furðulega nafn á leikritinu,
hvaðan er þaö komið?
,,Það segir eiginlega um hvað
leikritið er. Við vorum eiginlega að
velta því fyrir okkur hvort við kæm-
umst í Heimsmetabókina, þetta er
víst lengsta nafn á leikriti í íslenskri
leiklistarsögu.
Svo má segja það að manni finnst
það vera mikil forréttindi að fá að
frumvinna nýtt verk sme ekki hefur
áður komið á svið, fyrir utan það að
fá að vinna með stórum og
skemrritilegum hópi eins og þessi
Hugleikshópur er.“
JGÞ
RUNNI
HELGARPÓSTURINN 17