Íslenzk sagnablöð - 21.04.1825, Blaðsíða 11
21
22
— 1825-
pann ita Augufti kom hann einnigMefó-
longi vel til hjálpar og tviftradi þar, í
tækan tíma, hinum tyrkneíka flota, fem
íkömmu feinna veik til Alexandríu á
Egyptalandí. Konftantín Kanaris
fylgdi honum í hámdt med fáum brennu*
íkipum og ætladi ad nota þau med dæmafárri
vogun, þann ioda fama mánadar. Grickir
komu brandaranum nálægt flotanum og
fordudu íér frá honum í bátum; fyritæki
þeirra hefdi og heppnaz ef vindurinn ej í
sama augnabliki hefdi fnúid fér. Sjálfr
Yfirherra Egyptalands vard þelfu afarreidr
og ellti brandaramenn, á mörgum heríkip-
um, enn nádi þeim alls ecki. Sagt er ad
Grickir hafi þann 28 Janúarí 1826 unnid.
frægann íigur yfir þeim tyrkneíka flota vid
Mefólongí og eilt hann til Patra, enn þar-
um hafaz vart ennþá viífar fögur. Mun
þad og fannara, ad Kapúdan Pafka hafi lagft
þar fyrir hafnarminnidad nýu, medöruggan
heríkipaflota.
Gricklands innvortis áftand gat ej ödr-
uvífi enn aumlegt verit, eptir því fem fyrr
er greint, einkum í Júlí mánudi, þáTyrki-
ar og Egyptalandsmenn höfdu inntekid
meftann hluta Mdreu, og hætt var vid ad
þeir einnig brádum mundi ná þeim fáu
borgum fem enn vóru í Grickia valdi. í
þeífari neyd t<5k ftjórnarrádid í Napólí þad
til bragds, þann 24dajúlí, ad fengnu fam-
þycki borgarlýds og eyamanna, ad bidjaz
Stóra Bretlands verndar og ædftu yfirráda,
hvörju þefs ríkis Stjórnarherrar þó neyt-
udu, og fyrirbudu jafnvel ftránglega alla
ftrídshjálp fyrir Gricki edr Tyrkia þar frá
landi, hvörsvegna mikill ftyrkr í fkipum
og vopnum, fem hinum fyrrnefndu var
ætladr, jafnvel var ftansadr med valdi, í
því hann var úr höfnum íkridinn. Fregn
þesfi kom Grickium mjög óvænt; medan
1826 ^
á fendiförinni ftód voru þó Mefolóngi og
Napólí (edr Náplíon) frelfadar úr hinni
voveifleguftu hættu, enn fú óumflýanlega
naudiyn hafdi géfid þeim íjálfum nýan dug
og hughreyfti; fneriz þá einnig allt tii
betra vegar. Enfkir reynduz líka Gricki-
um í fjálfu ftrídinu jafnhlidhollari enn
Tyrkium , ad fvo miklu leiti fem lög frek-
aft leyfdu, einkum med ftórkoftlegu pen-
íngaláni; fagt er ennfremur ad ftóra Bret-
lands fendibodi Stratford Kanníng
hafi nú í vetur, á ærid lángvaranlegri ferd
finni til Miklagards, dvalid þriá daga á
Hýdru í rádagjördum vid hinn griíka Furfta
Márokordató, og ætla margir ad hann
í Miklagardi egi ad tala máliGrickia á líkan
hátt og hertogi Wellíngton í Peturs-
borg. Hermt er þad og ad Bretar, Frakk-
ar og fleiri þjódir hafi, í Gricklandi fjálfu,
heimuglega reynt ad koma fyrimönnum
þefs til heift ad draga finn taum med ymfu
móti, og ad margvíslegt ófamþykki hafi
þaraf ordfakaz. parad auki birtiz Nordr-
Ameríkaniíkur heríkipafloti í Gricklands
hafi og dvaldi nockra hríd í Napólís höfn
enn ej er fagt ad yfirbodarar hans hafi haft
nein férleg erindi á hendi. Seinuftu fréttir
herma ad hin ædfta landsftiórn, medan
ftrídfins mefti háíki vofri yfir, fé falinn hers-
höfdíngium á hendur til flcipta, um vifla
tíd , fvo ad þrír faman ftjórni hvörja þriá
mánudi; aó hættunni umlidinni íkal ftjórn-
arformid aptur fetjaz í fullt gildi.
í fjáífu Tyrkiaveldi geck fleft á tré-
fótum ad vanda, eins og ráda má af því
fem nú er greint um griíka ftrídid, í
hvörju Egyptalands menn áttu meftan og
driúgaftan þátt, því Tyrkiar íjálfir komu
nær þvl alls aungvu til leidar. Floti þeirra
var ærid fídbúinn frá Miklagardi um vorid
1825 ; hann lagdi ej fyrr út enn eptir fum-
2