Íslenzk sagnablöð - 21.04.1825, Síða 29

57
1825-1826
58
Ieika á hans íeinuftu aláursárum. Nýtur I fjöunda fínni afhendi eg fvoleidis
hann nú loks í farlælara heimi þeirrar þad forfetadíemi, er félagid hefír mér
hvíldar, er hann lengi óíkad hafdi.
Til Stiftisbókafafnfins á Ísíandi eru
á umlidnu ári ymfar bækur fendar ad
gjöf, og geymdar um ftund í þvr af
félaginu leigda húsrúmi, er ad nockru
leiti í því tilliti hlaut ftækkad ad verda.
Annars hefir einn þefs fyrfti höfundur
©g vor félagsbródir Löjtenant og Doctor
Philofophiæ Rafn, tekiz fjálfra gjafa-
bókanna vidtöku og burtfending á hendur.
Vor höfundur og heidursHmur, enn
forfeti hins norræna fornfræda félags Herra
Prófeífor Rafk, hefir eptir vors félags
beidni, áfamt mér og þefs nú veranda
gjaldkera og íkrifara, yfiríkodad lög vor
ad nýu, hvört þau nú, eptir iou ára
tíma, kynnu einnrar cdr annarar breyt-
íngar vid ad þurfa, og er álit vort
þarum af þeffari deild famþykkt, en
bídur nú hinnar íslendíku deildar frekari
atgjörde.
pegar í fyrra nefndi eg ýmisleg
v'andrædi er ríra írama vorra fyritækia á
þeffum tídum, einkum ^vaxandi penínga-
eklu, bædi hér og á íslandi, og lítur
eý fvo út 'fem hún fyrft um finn muni
til batnadar Inúaft. Ærinn mismunr er
eg á tölu medlimanna þar, vid ftiptan
félagfins og nú, eins og audveldt verdr
ad fjá af famanburdi Sagnahladanna- aptur
nýútgéfnu fyrftu og þeirrar brádum ut-
komandi tíundu deildar. pó vonum vér
ad þeir gódir menn þar ámedal fem enn
lifa á voru födurlandi og efrri hafa til,
enn þö á einn edr annan hátt hindraft
hafa frá uppfyllíngu, loforda finna, minn-
ift þeirra nú ad nýu og veiti félaginu
tillög fín eptirleidis, hvarum þefs eptirkom-
andi annálar megi þacklátlega vitni bera.
fyri trúad, til þefs rádftöfunar ad nýu,
og ítreka enn fem fyrr mitt íkyldugt
þakklæti til minna háttvirdtu embættis-
og félags-brædra, fyrir adftod þá og gód-
fýfi er þeir mér i tédu tilliti audfýnt
hafa* Sá Gud, fem er uppfpretta allra
vífinda og lengi hefir bleffád vort annars
fátæka fófturland med þeirra ríkuglegum
íkamti, unni því einnig framvegis þeirr-
ar finnar nádargjafar! Án efa mun hún
þeim veitaz er leita hennar med alúd
og athygli; — og ad ílikir enn géfiz med-
al eldri og ýngri Íslendínga, fýnir vorr-
ar tídar reynfla. Á henni grundvallaft
einnig fú mín ftöduga von: ad bók-
mentir vorar og þettad til þeirra út-
breidilu ftiftada famband vidhaldift og
þróift um aldur og æfi!”
A fama fundi framlagdi Herra Löj-
tenant, Dr. Philofoph. og Cand. jur.
Rafn tvær íkírílur fínar um áftand hins
íslenzka Stiftis-Bókasafns, er grundvallad
var, eptir hans fyrfta framvarpi, med
Konúngl. úríkurdi af nta Aprílis igar,
hvarmed Kóngr undireins allranádugaft
íkeinkti 840 Ríkisbánkadali reidú filfurs,
til húsrúms og bóka-hyllna í þeís þarfir,
á lopti Dómkirkiunnar í Reikiavík. Kon-
úngurinn hefir þar ad auki géfid því h'id
ftóra og dírmæta rit Scriptores rer-
u m Danicarum m e d ii æ v i, í 7
Foíió - bindum. Einnig hefir hin Konúng-
lega nefnd er umrád hefir yfir ftiftun
Árna Magnúsfonar íkeinkt tédu bókafafni
þær hennar forlagsbækur fem hún enn
þá til átti (eina af hvörju upplagi); Ann-
ars hafa ímfirdaníkir, íslendíkir (og jafn-
vei þýdíkir menn , medal hvörra sérílagi
má telja pjódíkáldid Friherca de la Mot.te