Morgunblaðið - 25.02.1962, Blaðsíða 3

Sunnudagur 25. febr. 1962
MORGUNBLAÐIÐ
3
HIN fagra dóttir hins feita
Hermanns Görings, Edda, sem
er 23 ára gömul, vill fá skírn-
argjöf sína frá Köln aftur.
Er þar um að ræða geysi-
verðmætt málverk „Madonna
með barnið“ eftir stórmeist-
arann Luras Cranach eldra
(1472—1553). Árið 1938 var
það metið á nærri 600 þúsund
í loftvarnabyrgi Görings við Königsee fundust óteljandi
listaverk víðsvegar úr Evrópu, þar á meðal skírnargjöf
dóttur hans, sem var madonnumynd eftir Cranach.
Dóttir Görings krefst
skírnargjafar sinnar

Edda Görinig — Fær hún
skírnargjöf sína aftur?
krónur.
Málverkið var eitt þeirra
óteljandi skírnargjafa, sem
„ríkismarskálkurinn" (hann
tók inn eitur í Núrnberg 1946)
hvatti til að dótur sinni yrðu
gefnar. Sagt er nú í Köln, að
málverkið hafi verið gefið á
fölskum försendum. Það er nú
geymt í listasafni.
Edda býr í Munehen ásamt
móður sinni, Emmy Sonne-
mann fyrrverandi óperusöng-
konu, sem giftist Göring með
mikilli viðhöfn árið 1935; hann
var þá prússneskur forsætis-
ráðherra. Edda er nýbyrjuð
á laganáini.
Málaferlin hafa staðið síð-
an 1949 og á næstunni verður
kveðinn upp dómur í því af
yfirdómstó! Vestur-Þýzka-
lands. En þó Köln vinni mál-
ið gegn Eddu Göring, heldur
baráttan um málverkið áfram,
því Bayern krefst einnig eign-
aréttar yfir madonnu-mynd
Cranachs. Þegar Köln gaf
Eddu málverkið fyrir orð „rík
ismarskálksins", var það
geymt í Múnchen, og Bayerns
búar telja það hafa verið í
eigu Sinni þá, Og Köln því gef-
ið dóttir Görings skírnargjöf
sem þeir áttu ekki hætishót í.‘
☆

%%%%%%%%%%%%
%%%%%%%%%%%%
Hvítt: E. Geller.
Svart W. Uhlmann.
Kóngsindversk vörn.
1. d4 Rf6
2. c4 g6
3. g3 Bg7
4. Bg2 d6
5. Rf3 O—O
6. O—O Rc6
V. Rc3 e5
8. d5 Re7
9. e4 Re8
10. b4 f5
11. Rg5 h6
12. Re6 Bxe6
13. dxe6 c6
Geller hefur valið afar skarpa
og skemmtilega leið, sem er þó
að mörgu leyti rökrétt, því
svartur hefur þegar veikt peða-
stöðu sína á kóngsvæng. Hvítur
gefur peð inn stundarsakir til
þess að opna miðborðið. Með
því móti á hann greiðari að-
gang að veikleikunum í svörtu
stöðunni.
14. c5!
Stefnir að aukinni opnun S
stöðunni. Ef 14. — dxc5 þá gæti
komið t.d. 15. bxc5 Dxdl (15.
— Da5. 16. Db3). 16. Hxdl, Hf6.
17. Bfl, Kf8. 18. Bc4, Hc8. 19.
Hd7, Hc7. 20. Ba3 og hvítur
hefur yfirhöndina. Einnig eftir
18. — b5. 19. cxb6 f.h. 19. —
axb6. 20. Hd6 hefur hvítur fal-
lega stöðu.
14. — Hf«
r 15. Ba3 Hxe6
16. Db3 Dc8
17. b5 Kh7
18. Hacl fxe4
19. cxd6
Ekki 19. Rxe4?, d5!
19. — Rxd6
20. Bxd6(!)
Með þessu móti virðist hvítur
viðhalda þrýstingnum á c-lín-
unni, auk þess sem Rc3 verður
mjög virkur.
20. — Hxd6
21. Rxe4 Hd4
ABCDEFGH
ABCDEFGH
Staðan eftir 21. — Hd4
Svartur hefur peðið fram yfir,
en mjög erfitt er fyrir hann að
aðhafast nokkuð, sem gerir hon-
um kleift að færa sér liðsyfir-
burði sína í nyt.
22. Rc5 a5
Uhlmann er furðulega hjálpar-
vana. Rétt til athugunar er
flóttatilraunin 22. — Dg8. Nú
er ekki augljóst hvað er bezta
leiðin fyrir hvítan. 1) 23. Rxb7,
Dxb3. 24. axb3, cxb5. 25. Hc7,
He8. 26. Rc5, a5 og sigurvonir
hvíts virðast afar takmarkaðar.
2) 23. bxc6!, bxc6 (23. — Dxb3.
24. Rxb3!) 24. Db7, He8. 25.
Rb3) 1) 25. - - Ha4. 26. Hc2
ásamt Hdl með varanlegtim
stöðuyfirburðum. 2) 25. —
Hd6. 26. Dxa7 sömuleiðis með
vinningslíkum.
23. bxa6 f.h. bxa6
24. Hfel Rd5
25. Df3 Hd2
26. He2 Hxe2
27. Dxe2 *a5
28. h4 Kh8
29. Be4 Re7
30. Hdl De8
31. Dc2 Df7
Það er örðugt að finna fram-
bærilega vörn fyrir svartan,
vegria þess að Bg7 er einungis
,,statisti“ í stöðunni.
32. Hd6 Rf5
33. Hd7 Df6
34. Dc4 Rd6
35. De2 Rxe4
36. Rxe4 De6
37. Hd6 Df5
38. Hxc6 Hb8
Að lokum er Ha8 farinn að
tala, en það er einungis hjal!
39. Dc2 g5
40. hxg5 hxg5
41. De2 Hblt
42. Kg2 g4
43. Rd6 Dh5
44. Hc8f Bf8
45. Dxe5f Dxe5
46. Rf7f Kg7
47. Rxe5 Hb2
48. Hb7f! Kg8
49. Rxg4 Bb4
Ef 49. — Hxa2. 50. Rf6f, Kh8.
51. Hh7.
50. a4 Ha2
51. Rf6f Kf8
52. Hc4 Hxa4
53. Rd5 Kf7
54. He4 Kg6
55. Re7t! Kg5
56. Rc6 Gefið
Hvítur drepur einfaldlega á a5
í næsta leik.
Sr. Jónas Gislason
Þarfnast þú
Guðs
2. sunnudagur
í níuviknaföstu
„En mikill mannfjölUi var sam
ankominn og þeir fóru út til hans
úr hverri borg, sagði hann í dæmi
sögu: Sáðmaður fór út að sá sæði
sínu. Og er hann var að sá, féll
sumt sæðið við götuna og varð
fótum troðið, og fuglar himins átu
það upp. Og annað féll á klöpp, og
er það óx upp, skrælnaði það, af
því að það hafði ekki vökva. Og
annað féll meðal þyrna, og þyrn
ar uxu upp með og kæfðu það. Og
annað féll í góða jörð, og það óx
upp og bar hundraðfaldan ávöxt.
Um leið og hann sagði þetta, kall
aði hann hátt: Hver, sem eyru hef
ur að heyra, hann heyrir".
Lúk. 8, 4 — 8.
I.
Einu sinni var lítil stúlika með
móður sinni í sporvagni í erlendri
stórborg. Þær óku frarn hjá
verzlun, þar sem hcpur fólks
stóð í biðröð fyrir utan.
Þá hnippti stúlikan í móður
sína og sagði: „Mammia, svona
stendiur fólk víst í biðröð til þess
að komast inn í himin Guðs, er
það ekki?“
Það er langt síðan ég fyrst Jas
þessa örstu'ttu sögu, en hún hef
ur o<ft rifjazt upp fyrir mér síð-
an.
Er það ekiki undarlegt, að við
skulum ekki öll standa í biðröð
til að reyna að komast inn í him
in Guðis?
Biblían veitir okkur þekkingu
á Guði. Allt starf kristinnar
kirkju á að miða að því að skapa
og viðhalda í hjörtum mann-
anna. Okkur er sagt fró þeim
kærleika, sem Guð hiefur auðsýnt
okkur í Jesú Kristi. Okkur er
sagt frá því, að Guð hefur sjólf
ur frelsað Okkur undan valdi
hins illa.
Og 911 náð Guðs stendur okk
ur til boða án endurgjaldis af okk
ar hálfu. Hið eina skilyrði er
það, að náð Guðs veitist aðeins
fyrir trúna á J'esúm Krist.
Það mætti því ætla, að enginn
annar boðskapur, sem fluttur hef
ur verið á þessari jörð, megnaði
að vekja jafnmikinn fögnuð í
mannlegum hjörtum..
En er það svo?
II.
Á hérvís.tardögum Jesú kom
oft mi'kill mannfjöldi til að
hlusta á hann og fylgjast með
honum á ferðum hans. Þannig er
einnig sagt frá í guðspjalli dags
ins. Menn komu til háns úr
hverri ’borg.
Við skyldum því ætlla, að Jesús
hafi ætíð verið glaður og talið,
að allt væri í ágætu lagi. Hann
hafi átt öruggt fylgi fjöldans.
En við vitum, að svo var ekki.
Þrátt fyrir hinn mikla mann-
fjölda, voru þeir aft svo sorg-
lega fáir, sem opnuðu hjarta sitt
Skátaskemmtun
á Akranesi
Akranesi, 23. febr. —
Skátaiskemmtun, kölluð foreldra
kvöid, var haldin hér í Bíóhöll-
inni í gærkvöldi. Sbemimtunin
hófst mieð ávarpi Páls Gíslasön
ar læknis. Þá var sýnd skáta-
vígsla, leikþáttur, sem hét Bófa
leikurinn, leikendur Kjartan T.
Sigurðsson Og Svavar Sigurðs-
son. Þá var fræðslusýning í þrem
ur atriðum,/til undirbúnings fyr
ir landsmót skáta á Þingvöllum
í sumar. Þá var sýndur dans og
sungið Alíkúna. Síðan var sýnd
ur Rakarinn, leikþáttur, sögð
og sýnd saga Skátahreyfingarinn
ar ó Akranesi. Lohs voru sýndar
myndir af ská.tafuMtrúum 30
landa, klæddir þjóðbúningum.
orðs ?
fyrir þeim boðskap, sem hann
flutti. Og þeir voru ekki margin
sem fylgdu honum, er hann a4
lokum var handtekinn og dæmd
ur til dauða. Þá flýðu jafnvel
nánustu vinir hans burt frá hon
um. Þeir misstu kjarkinn. Þeir
héldu, að allt væri úti.
Og guðspjallið sýnir okkur, að
Jesús var ætíð raunsær í m-ati
sínu á mönnunum. Hann vissi
það fyrir, að svona mundi fara
Hann þekkti leyndustu hugsanir
og tilfinningar mannssálarinnar.
Þess vegna segir hann mann-
fjöldanum þessa dæmisögu. Svo
misjafnlega bregðast menn við
boðskap hans. Það er svo margt
annað, sem fyllir hugann og rým
ir burt hugsuninni um Guð. Það
er svo margt annað, sem okkur
finnst snerta okur meira og kæf
ir orð Guðs.
Þessi var reynsla Jesús sjálfs
af mönnunum.
Enn í dag er okkur mönnun-um
farið á sama veg. Þeir eru marg
ir nútímamennirnir, sem hugsa
lítið um Guðis orð og þann boð
skap, sem það flytur. Það virðist
meira að segja svo, að þeir séu
aðei-ns lítill minnihluti, sem taka
boðskap Jesú Krists alvarlega og
vilja helga honum Mf sitt. Eða
hvað er langt síðan þú síðast
bomst í Guðs hús til að hlusta
á Guðis orð? Eða síðan þú tókst
fram Biblíuna þína ög last í
henni?
in.
Hv-ers vegna erum við svo
sinnulausir gagnvart orði Guðs?
Eg held, að ástæðan sé fyrst og
fremst sú, að okkur mönnun-um
er ekki eiginlegt að snúa otokur
til G-uðs og trúa á hann.
Boðskapur Jesú Krists um náð
Guðs, sem stendur okfeur til
boða fyrir trúna á han-n, felur
nefnilega í sér dóm yfir okkur
mönnunum. Hann sagðist vera
bominn til að gefa líf sitt til
lausnargjalds fyrir okkur. Hann
var komi-nn til að leita að hinu
týnda og frel-sa það. Hann var
bomnn til að leysa af okkur
fjötra syndar og dauða.
Hverjir þarfnast slíks boð-
skapar?
Ekki þeir, sem telja sig frjálsa
í eigin mætti og telja sig geta
séð sér að fu-llu farboða án ut-
anaðkomandi aðstoðar. Ekfki þeir,
sem eru svo góðir og fúllkomnir
að eigin dómi, að þeir telja sig
fullboðlega Guði eins og þeir
eru.
Þa-nnig voru farísearnir. Þeir
fundu ekki þörf sína á náð Guðis.
Þeir töl-du sig sjá-lfa' hafa unnið
fyrir sáluhjálp sinni.
Þeir eiga m-arga skoðanabræð
ur m-eðal ofckar í dag, einnig með
þei-m þjóðum, sem bera kristið
nafn. Slíkir menn trúa í ra-um
og veru á sjá-lf-a sig, eigin getu
og fullkomleika. Þeir líkjast
landnámsmönnunum fornu, sem
trúðu á m-átt sinn og m-egin.
Okkur mönn-unum finnst auð-
mýking og niðurlæging fólgin í
því að játa eigin vanmátt og getu
leysi til guðssamfélags og þiggja
náð Guðs óverðskuldað.
En þannig er það samt. Og Jes-
ús sagði að sá, sem. upphefur s-jálf
an sig, mun niðurlægjast, en só
sem niðurlægir sig, hans vegna
og fagnaðarerindisins, mun upp-
hafinn verða.
Sá einn, sem finnur sig ófrjáls-
an, gerir sér ljósa þörtf sína á
frelsara. Sá einn, sem finnur til
ófullkomleika síins og sér sig
dæmdan í ljósi Guðs orðs, finn-
ur þörf sína á fyrirgefning-u Guðs
og þiggur hana með íö-gnuði og
gleði.
Þarfnast þú Guðs orðs?
Jónas Gíslason.