Morgunblaðið - 22.12.1966, Blaðsíða 13

Fimmtudagar 22. <?es. 1968
MDRGUtlBLAQlÐ
13
Halldór Laxness.
»kar, umbar þennan vin sinn og
reyndi að hjálpa honum.
En það kemur líka á daginn
«ð ýmsa listamenn þoldi Hem-
ingway ekki, og hann er ómyrk-
*ir í máli þegar hann er að lýsa
göllum þeirrá, Ijótleika eða til-
litsleysi. Um Wyndham Lewis,
segir Hemingway: „Andlitið á
hcnum minnti mig á frosk, þó
ekki endilega æpifrosk, heldur
hvaða frosk sem vera skal, og
París var of stór seftjörn fyrir
hann“. Og ennfremur: „Ég reyndi
að brjóta andlitið á honum í
smátt og Xýsa því í pörtum, en
náði ekki taki nema á augun-
um. Þegar ég sá þau fyrst skima
Undan svörtum hatti voru þetta
augun í nauðgara sem hafði mis
tekist“. Það er engu líkara en
sérfræðingur í persónuníði hafi
búið um sig á síðum bókarinnar,
og ekki gerir Halldór Laxness
mikið til þess að mýkja orðalag
Hemingways, nema síður sé.
i Lýsingin á hinu föðurlega
skáldi Ezra Pound er aftur á
móti fögur: „Ezra Found var
vinur vina sinna og reiðubúinn
að brjóta sig í mola fyrir fólk“.
Hemingway sýnir fram á um-
hyggj u Pounds fyrir T.S. Eliot,
hvernig Pound bjó verk hans
undir prentun, Ieiðbeindi banka-
manninum unga frá Lundúnum
og gekkst fyrir fjársöfnun til
þess að koma honum úr bankan-
um svo hann gæti sinnt skáld-
skap eingöngu. Sem l>etur fór
kom lafði ein til hjálpar að sögn
Hemingways, stofnaði tímaritið
The Criterion til þess að Eliot
gæti látið ljós sitt skína, og l>ók
hans The Waste Land aflaði hon-
um verðlauna. Eliot var borgið,
en Hemingway sem hafði verið
einhver duglegasti safnarinn
fyrir hann, notaði peningana til
að veðja á „stökfchesta sem voru
hafðir til veðhlaupa undir áhrif-
um af fjörgandi meðulum". Þetta
hefur ábyggilega verið Heming-
way mikil nautn því hann var
alla tíð vitlaus í sport.
Af öðrum sem Hemingway
fjallar ítarlega um í þessari l)ók
er Gertrude Stein, hin sérvisku-
fulla gáfnakerling, sem fræddi
hann um margt í veraldlegum
efnum, og vildi ráða hvað hann
læsi og helst hvernig hann hugs-
«ði. Um Stein segir Hemingway:
„Hún bar slíka persónu að ef
hún gerði sér far um að vinna
einhvern á sitt band þá' stóðst
enginn fyrir henni, og ritdómar-
ar sem hittu hana og sáu myndir
hjá henni treystu að óreyndu
ekrifum hennar sem þeir botn-
nðu ekki í vegna þess að þeir
voru hrifnir af persónunni og
reiddu sig á dómgreind hennar.
Hún hafði líka uppgötvað marg-
*>n sannleik um hrynjandi stíls
og notkun endurtekninga, sem
allt var á rökum reist og merki
legt, enda var hún sleip að tala
menn upp“.
Veisla í farangrinum, er
Bkemmtilestur. Þar er komið
víða við. Sumt er heldur veigá-
Mtið, og hefði ek'ki gildi ef það
væri ekki til að skýra myndina
af Hemingway sjálfum. Þannig
er kaflinn um skíðaferðir í Aust-
Bezt að auglýsa í
Morgunblaðinu
urríki hálfgerður útúrdúr frá
sögunni um París. Kaffihúsa-
lífinu er aftur á móti gerð góð
skil, enda er París óhugsandi án
þess, og hlutur sonarins Mr.
Bumbys, sem kötturinn F. Puss
sat yfir meðan pabbinn skrifaði
á kaffistofu yfir bolla af café
créme og mamman stundaði
píanóið, er eftirminnilegur þótt
drengurinn hafi lítið að leggja til
málanna, sem vanlegt er, ekki
nema fáeinna mánaða. Lítil at-
riði, smávægileg atvik verða
fyrir íþrótt Hemingways ómiss-
andi Veislunni.
Hemingway hefur ekki ætlað
sér að gefa tæmandi lýsingu á
Parísarárum sínum eins og í
ljós kemur við lestur formála
hans: „Af orsökum sem höfund-
inn varða einan var ekki á bók
þessari hirt að segja af ýmsum
stöðum og frá ýmsu fólki, at-
hugunum og áhrifum". Hann
nefnir staði og menn, sem ekki
er talað um í bókinni, og segir:
„Það hefði verið gaman ef allt
þetta hefði líka verið í bókinni
en við verðum að láta það bíða
að sinni“. Og nú er komin út
forvitnileg bók um kynni blaða- '
mannsins og rithöfundarins _A. E.
Hotchners af Hemingway. Ég er
viiss um að lesendur Veislunnar
yrðu þakklátir, ef einhver sneri
bók Hotchners á íslensku. Flestir
vilja fá að vita sem mest um
Ernest Hemingway. Hann á sér
trygga lesendur á fslandi eins
og annars staðar. Ætli það sé
ekki m.a. vegna þess hve hann
er sjaldan leiðinlegur og hvað
hann er fjandi töff. „Ég var
úngur og ekki þúngur og alla
tíð var eitthvað undarlegt og
slcrýtið að gerast, eins þó komið
væri í óvænt efni“, segir Hem-
ingway í Veislu í farángrinum.
Það er mergurinn málsins.
Veisla í farángrinum, er snyrti
lega gefin út af Bókaforlagi Odds
Björnssonar. Myndir af Heming-
®-------------------------------
way, konu hans og Scott Fitzge«
ald ásamt fjölskyldu eru prenéa
aðar í bókinni. Þessar myndi*
lýsa vel þem tíma, sem sagan
gerist á. Auðsýnilega hefur efti*
megni verið reynt að gera ból»-
ina eigulega, og það hefur sanan
arlega tekist.
Jóhann Hjálmarsson.
Verzlunin PERSÍA
Gólfteppi og mottur í mörgum stærðum og
gerðum nýkomið.
Wilton teppadreglar 366 cm. breiðir.
Teppalagnir eitir máli.
Sænsk ryja teppi. — Mynztrin og litaval gert
af hinni þekktu listakonu Marianne Richter.
Manilla húsgögn fara vel með öðrum húsgögn-
um eða ein sér. Nýkomið: stólar, borð, blaða
grindur, ruggustólar og kollar.
Verzlunin PERSÍA
Laugavegi 31 — Síxni 11822.
HEMINGWAY
LAXNESS
SÍÐASTA VERK NÖBELSVERÐLAUNASKÁLDSINS
Ernest
HEMING WAY
r r
I ÞYÐINGU NOBELSVERÐLAUNASKALDSINS
Halldórs
LAXNESS
Það vakti alheims athygli þegar kunnugt varð,
eftir ancll.it Nóbeis-skáldsins Emests Heming-
ways, að hann hafði látið eftir sig handrít að
endurminningum sínum frá Parísar-ámnum,.
1922—1926. Bókin var gefin út f Bandarikjun-.
um árið 1964' og var metsolubók í meira en
heilt ár, enda er hún frábærlega skemmtileg
aflestrar. Það mun ekki teljast til minni tíð-
inda hér á landi, að Nóbels-skáidið Halldór
Laxness hefur nú snúið bókinni á ísíenzku af
sinni alkunnu snilld, og er ósennilegt að annar
merkarí bókmenntaviðburður verði hér á landi
árið .1966 en útkoma bókarinnar VEISLA f
FARÁNGRINUM. Þessa óviðjafnanlegu bók
þurfa allir bókelskir ísiendingar að eignast og
lesa sér til óblandinnar ánægju. Bókin er til-
valin vinargjöf.
Verð kr. 370 00
(án söluskatts)
snsR
BOKAFORLAG ODDS BJORNSSONAR