Morgunblaðið - 27.03.1975, Blaðsíða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. MARZ 1975
„ Örlög þín
ráðasl við
fœðinguna..

Ingimar Erlendur
Sigurðsson:
LYKLAR HIMNARÍKIS
Fyrst
voru hendur
þínar tómar. Geislar
léku milli fingra þér. Svo
settist geisli í lófa þinn. Þú
horfðir á hann stórum augum. Hann
tók á sig mynd lykils. Þú reyndir
að hrista hann úr lófa þér. En
hann hvarf ekki. Hann dofnaði
og skýrðist á víxl. Þú luktir
um hann lófanum. Svoeng-
inn sæi hann. Eftir
það gekkstu með
kreppta hnefa.
Þegar þú varst
einn opnaðirður
lófann. Þú horfðir
á lykilinn. Hann
geislaði til þín.
Þú fórst að kunna
því vel að hafa
hann í lófanum.
Hvað er eðlilegra
en lykill og hönd?
Kannski lykill og
skrá. Þá fórstu að
leita að skrá. Þú
gekkst að hvers
manns dyrum. En
þinn lykill gekk
ekki að neinni þeirra
dyra. Þá gjörðirðu
skrá fyrir lykilinn.
Nú áttirðu bæði lykil
og skrá. En eftir að
þú varst byrjaður
hélztu áfram. Næst
smeiðstu hurð og
felldir í hana skrána.
Nú áttirðu lykil og
skrá og hurð. En til
hvers er að eiga slíkt?
Þá reistirðu hús og
felldir hurð að stöfum.
Nú var allt harla gott.
Þú fluttist í húsið
og lézt fara um þig vel.
Sá sem á lykil og skrá
og dyr og hús. Hvers
hefur hann að óska
framar? Þú læstir
húsinu innan og sofnaðir með lykilinn
i lófa. Þegar þú vaknaðir var húsið
með dyr og skrá horfið. Fyrst hélztu
þig vera að dreyma. Svo sástu í lófa þér
lykilinn. Hann skein þar enn. Þá vissirðu
að þetta var veruleikinn.
ÁKALL
Enn er Kristur á krossinum;
hann kom ekki þaðan niður.
Enn er Kristur á krossinum
— og kjarnorkusprengjan friður.
Enn er Kristur á krossinum
og kærleika sínum blæðir.
Enn er Kristur á krossinum;
við komumst ekki í hæðir.
Kom því niður af krossinum,
með kærleika eins og sólin
Kom því niður af krossinum
og kenn oss að nýju jólin.
Kom þú niður af krossinum
og kunngjörðu leyndardóma.
Kom þú niður af krossinum
— og kenn oss guðamál blóma.
Vísindamenn og stjörnuspek-
ingar hafa löngum verið litlir vin-
ir. Nú nálgast þeir hins vegar
hvorir aðra — hægt en örugglega.
Undanfarin ár hefur Frakkinn
Michel Gauquelin gert vísindaleg-
ar rannsóknir, sem leitt hafa til
svo furðulegrar niðurstöðu, að við
borð liggur, að hún skyggi á alia
stjörnuspeki. Gauquelin hefur
nefnilega sannað það með tölum,
að himingeimurinn hafi (slík)
áhrif á lif okkar, að jafnvel ráði
vali okkar á atvinnu.
Á þessari stundu er einhvers
staðar tólf ára gamait barn, sem
hljóta mun mikil og merkileg ör-
lög.
Það á fyrir þessu barni að liggja
að drottna yfir heiminum, verða
hæstráðandi til sjós og lands, góð-
ur eða illur. Þegar þetta barn
fæddist árið 1963 var afstaða
reikistjarnanna Plútós og
Uranusar þannig, sem aðeins
verður á 115 ára fresti, og það er
trú stjörnuspekinga, að þessar
reikistjörnur séu skírnarvottar
ofurmenna.
Allar götur frá þvi á tímum
Babýlonar hafa stjörnuspekingar
látið frá sér fara ótrúlegar full-
yrðingar um stjórn stjarnanna á
lífi okkar, og oft hafa þessar stað-
hæfingar ekki verið sérlega rök-
rænar. Nú nýlega hefur það gerzt,
að vísindalegar rannsóknir hafa
stutt fullyrðingar stjörnuspeking-
anna.
Svo er að sjá, að reikistjörnurn-
ar eigi mikinn þátt i hinu furðu-
lega sambandi mannkyns og al-
heims.
Að þessari niðurstöðu hefur
fyrrnefndur vísindamaður,
Michel Gauquelin komizt eftir
tuttugu ára rannsóknir I Sálfræði-
rannsóknarstofnuninni I Stras-
bourg. Frá þvf árið 1950 hefur
hann lagt stund á rannsóknir á
hrynjandi reikistjarnanna —
stjörnudægrin — og áhrifum
þeirra á menn.
Gauquelin viðaði að sér upp-
lýsingum um fæðingarstaði og —
stundir fjölda þekktra Frakka.
Hann valdi menn, er kjörnir
höfðu verið til Frönsku akademf-
unnar, 576 samtals. Hann komst
að raun um það, að ótrúlegur
fjöldi þessara manna var fæddur
um það bil, sem Mars eða Satúrn-
us komu upp fyrir sjóndeildar-
hring, eða voru hæst á himni.
Þrátt fyrir þetta þótti
Gauquelin niðurstöður rannsókn-
anna ekki nógu sannfærandi, og
hann einsetti sér að afla órækra
sannana. Hann sneri sér nú til 508
kunnra, franskra lækna, og niður-
staðan af þeirri rannsókn varð
hin sama. Kom í ljós greinilegt
tölfræðilegt samband — þau
börn, sem fæddust, þegar Mars og
Satúrnus komu upp fyrir sjón-
deildarhring urðu gjarna læknar!
Nú var spurningin, hvort tilvilj-
un gæti ekki ráðið þessu.
Því neituðu tölfræðingar ein-
dregið; líkurnar til þess reyndust
ein á móti tiu milljónum. En
Gauquelin var enn ekki ánægður.
Hann tók að safna saman upp-
lýsingum um aðra starfshópa.
Enn einu sinni kom í ljós furðu-
legt samband milli reikistjarna og
lifsstarfs. Herforingjar og stjórn-
málamenn voru flestir fæddir,
þegar Júpíter birtist yfir sjón-
hring, en hins vegar urðu þeir
sjaldan vísindamenn, sem fædd-
ust undir þeirri stjörnu. Læknar
og náttúruvísindamenn reyndust
tengdir Mars; en listamenn,
málarar og tónlistarmenn fædd-
ust yfirleitt ekki undir þeirri
stjörnu.
Þegar hér var komið sögu
svöruðu gagnrýnendur þvf til, að
eflaust væri um að ræða sér-
franskt fyrirbæri.
Þá fór Gauquelin til og gerði
samskonar rannsóknir í Hollandi,
Þýzkalandi, Italíu og Belgíu. Eftir
þriggja ára starf hafði hann at-
hugað 25.000 fæðingar. Niðurstað-
an varð nákvæmlega hin sama og
í Frakklandi áður. Nú urðu gagn-
rýnendur að láta í minni pokann.
Bersýnilegt var, að læknar og
náttúruvisindamenn fæddust
flestir undir Mars og Satúrnusi,.
en hermenn og íþróttamenn
undir Júpíter.
Erfiðara reyndist að finna list-
rænum hæfileikum stað. Aðeins
er hægt að fullyrða, að listamenn
fæðast afar sjaldan undir Mars og
Satúrnusi, líkt og náttúruvisinda-
menn virðast leggja kapp á að
forðast Júpíter.
Ýmsir vfðkunnir tölfræðingar
voru beðnir að fara yfir niður-
stöður Gauquelins. Meðal þeirra
var Faverge, prófessor í tölfræði
við Sorbonne. Hann og starfs-
bræður hans fundu ekkert at-
hugavert við rannsóknir eða
niðurstöðurnar. Til frekara
öryggis var þýzkur prófessor i
fræðilegri stærðfræði, Tornier,
fenginn til þess að athuga niður-
stöðurnar og fann hann heldur
ekkert athugavert. Arangur af til-
raunum, sem gerðar voru með
fólk valið af handahófi studdi
líkindareikningana í öllum atrið-
um.
Að sjálfsögðu er margir visinda-
menn ennþá tregir til að viður-
kenna rannsóknir Gauquelins.
Mönnum finnst sú fullyrðing bera
keim af launspeki, að staða reiki-
stjarnanna á fæðingarstund hafi
ráðið úrslitum um framtíð manns.
Og verk Gauquelins er alls engin
sönnun þess, að stjörnuspekingar
hafi ætíð lög að mæla. Hins vegar
virðist það sanna svo ekki verði
um villzt, að staða reikistjarnanna
hefur einhverja þýðingu í þessu
sambandi — ekki reikistjörnurn-
ar sjálfar.
Annað, sem Gauquelin heldur
fram er það, að líkindin til þess,
að barn fæðist undir ákveðinni
stjörnu, séu arfgeng.
Til þess að athuga þetta viðaði
hann að sér upplýsingum um
fæðingu 30.000 foreldra og barna
þeirra. Kom þá í ljós, að langal-
gengast var, að foreldrar, sem
fæddir voru undir einhverri
stjörnu ættu börn undir þeirri
sömu stjörnu. Einkum varð þetta
greinilegt, þegar báðir foreldrar
voru fæddir undir sömu stjörnu.
Þetta bendir til þess, að hver
maður sé gæddur erfðaeiginleik-
um, sem geri hann sérlega næm-
an fyrir ákveðnu mynztri „geim-
afla“. Gauquelin dregur af þessu
þá ályktun, að val manns á lifs-
starfi sé komið undir sam-
setningu erfðaeiginleika hans, og
nokkur hluti þeirra segi ennfrem-
ur til um það, hvenær hann
fæðist. Sé staða stjarnanna rann-
sökuð við fæðingu barns, á að
vera unnt að segja fyrir um hæfi-
leika þess, skapgerð og væntan-
legt háttalag.
Og þar með er Gauquelin kom-
inn æði nálægt stjörnuspekinni
gömlu, þvi þetta er einmitt það,
sem stjörnuspekingar hafa haldið
fram öldum saman!
Þeir halda þvi fram, að sól,
tungl og reikistjörnur hafi áhrif á
menn, og að því leyti eru visinda-
menn þeim sammála.
Enn halda stjörnuspekingar þvi
fram, að þær stjörnur, sem næst
eru jörðu, hafi mest áhrifin, og
einnig I þvi eru visindamenn sam-
mála þeim.
Þá halda stjörnuspekingar þvi
fram, að menn verði fyrir áhrif-
um þeirra skilyrða, sem í geimn-
um eru á fæðingarstundu. Þetta
telja vísindamenn hugsanlegt.
En þegar stjörnuspekingar full-
yrða, að hver reikistjarna hafi sín
sérstöku áhrif á menn, þá rísa
náttúruvísindamenn upp til mót-
mæla, enda þótt þeir telji þetta
ekki lengur óhugsandi, einkum
eftir að rannsóknir Gauquelins
urðu kunnar.
Ekki skerst þó verulega í odda
fyrr en þá, þegar stjörnuspek-
ingar vilja túlka breytingar í
himingeimnum og draga af þeim
ályktanir um framtíðina. Þar eru
vfsindamenn á öndverðum meiði.
Gerðar hafa verið ýmsar rann-
sóknir á stjörnuspekingum og
fræðum þeirra. Arið 1959 gerði
bandaríski sálfræðingurinn
Vernon Clark slíka rannsókn.
Prófaði hann tuttugu stjörnu-
spekinga og lét þá alla segja fyrir
um örlög sama fólks. Sautján
hinna tuttugu komust að sömu
niðurstöðum.
Clark lét nú stjörnuspekingana
bera saman tíu stjörnumát við
skýrslur um tíu æviferla, þar sem
voru upplýsingar um hjónaband,
barnsfæðingar, starfsval o.fl. og
áttu þeir að raða þvf saman, sem
saman átti. Enn urðu niður-
stöðurnar furðulega samhljóða.
En Clark var enn ekki ánægður
og lagði fyrir þá hið þriðja próf.
Þá fengu stjörnuspekingarnir
ekki annað að fara eftir en tiu
fæðingarstundir. Auk þess fengu
þeir að vita, að allir þessir tiu
menn hefðu látizt af slagi. Það var
allt og sumt. Stjörnuspekingarnir
leystu dæmið! Af þessu dró Clark
eftirfarandi ályktun;
Stjörnuspekingarnir geta með
mikilli vissu greint sundur ýmsa
menn enda þótt þeir fái ekki aðr-
ar upplýsingar um þá en
fæðingarstundir þeirra.
Nú er ég sjálfur vísindamaður.
Og í minum augum er þetta sönn-
un þess, að óhugsandi sé, að
stjörnuspekin sé röð merkingar-
lausra tilviljana. Sé þetta skoðað
ásamt með niðurstöðum
rannsókna Gauquelins, verður sú
tilfinning áleitin, að atvik f
himingeimnum hafi I raun og
veru áhrif á ástand mála hér á
jörðinni.