Morgunblaðið - 26.10.1980, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 1980
Haustferð
í kringmn
Hofsjökul
Texti og myndir: ArnKrímur Hermannsson__________,
„Eigum við ekki að skreppa í kringum
Hofsjökul um næstu helgi?“ datt upp úr vini
mínum, Ella, þar sem við sátum fyrir framan sjónvarpið
í byrjun septembermánaðar sl. og horfðum á
Holocaust. Ég var dálitla stund að átta mig.
Hvað átti hann við? Sumarið búið, svo ekki ætlaði
hann að ganga. Snjórinn rétt ókominn, svo ekki ætlaði
hann á skíðum. „Keyra“, sagði hann. Nú leist mér
á.
Öslað yfir
ísilagöa -
bergvatnsá

Síðast þegar ég vissi til var Ilofsjökull uppi
á miðju hálendi Islands og einnig renna þar
margar vatnsmestu ár landsins bæði í norður og suður.
Auk þess hafa þær verið meira eða minna ófærar
bifreiðum sl. sumur. Áhugi minn var vakinn.
Manndrápsmyndir sjónvarpsins urðu nú að víkja
fyrir umræðu um ferðina.
Um 30 ár eru nú liðin síðan þessi leið var
farin í fyrsta skipti, en þar voru á ferðinni menn
sem seinna stofnuðu Flugbjörgunarsveitina eftir Geysis-
slysið á Vatnajökli, en það slys varð um svipað
leyti. Segir frá ferð þeirri í hókinni Hálendið
heillar, sem Loftur Guðmundsson tók saman. Leið
þessi hefur verið harla fáfarin þessi 30 ár, enda erfið
yfirferðar nema á sérstaklega útbúnum jeppabif-
reiðum.
Þessi mynd er tekin af
ferðalöngum uppi á Naut-
öldu, en þeir eru, talið frá
vinstri: Kristján Gíslason,
Halldór Ólafsson, Magnús
Már Magnússon, Gylfi Þ.
Gunnarsson, greinarhöf-
undur, Jóhannes Ellert
Guðlaugsson, Björn Her-
mannsson og Ástvaldur
Guömundsson.
nýju dekkjunum sínum, en við
hinir fengum okkur heitt og gott
morgunbað. I þann mund sem við
ætluðum að leggja af stað skrölti í
hlað eldgamall hertrukkur með
heilt hótel í eftirdragi. Voru þar á
ferðinni leitarmenn og fengum við
ekki að yfirgefa staðinn fyrr en
við höfðum þegið kaffi. Var því
liðið fram yfir hádegi er okkur
þótti ráðlegt að tygja okkur af
stað, því seinna um daginn átti að
fara fram hjónavígsla í veðurat-
hugunarstöðinni, og Blanda beið
okkar á næsta leiti.
Blanda sem
bæjarlækur
Þegar við keyrðum niður að
ánni var sett í öll drif, því sl.
sumar höfðum við komið að henni
í miklum ham og orðið frá að
hverfa. Bæði er það að botninn í
Blöndu er stórgrýttur og einnig
sandblautur. En þarna sem hún
birtist okkur nú, var hún að sjá
sem bæjarlækur, Það var greini-
legt að frostið hafði náð tökum
uppi á jökli — við vorum á rétta
ferðatímanum.
Á Eyfirðingavegi tóku við smá-
skaflar sem við sátum fastir í til
skiptis, tvisvar til þrisvar sinnum.
Eftir því sem við komum norðar
minnkaði snjórinn og hvarf hann
að lokum alveg.
Um fimmleytið komum við að
nýjum skála Ferðafélags Skaga-
fjarðar. Hann er staðsettur í
Lambhrauni vestra, við Ásbjarn-
arfell. Þetta er stór og glæsilegur
skáli, gerður úr úrvalsviði. Með
tilkomu hans er nú mögulegt að
komast gangandi suður Kjöl úr
Eyjafirði eða Skagafirði, án þess
að þurfa að sofa úti.
Eftir smáhvíld og kaffisopa var
haldið áfram fram hjá Ásbjarnar-
vötnum eftir Eyfirðingavegi og
inn á slóðina sem liggur úr
Vesturdal í Skagafirði að Lauga-
felli. Vegurinn á þessum kafla var
mjög greiðfær. Um nóttina rigndi
kröftuglega og vöknuðu nokkrir
okkar við hamaganginn.
Á sunnudagsmorgninum var
haldið af stað frá Laugafelli,
Átta á tveimur
Bronco-jeppum
Hófst nú undirbúningur ferðar í
kringum Hofsjökul af fullum
krafti. Fengum við nokkra félaga
okkar í lið með okkur og eftir
nokkurn undirbúning héldu átta
strákar af stað, nánar tiltekið
föstudagskvöldið 19. september.
Við lögðum upp á tveimur venju-
legum Bronco-jeppum og stefnd-
um á Hveravelli sem fyrsta
áfangastað.
Átta cylindra vélarnar voru
sprækar þótt bílarnir væru nokk-
uð hlaðnir. Við höfðum meðferðis
160 lítra af benzíni fyrir hvorn bíl,
en vegalengdin er tæplega 700 km.
Af öðrum útbúnaði má nefna tvo
drullutjakka, 50 metra af dráttar-
kaðii, 40 metra líflínu, sigbelti,
vöðlur, keðjur, froskbúning, verk-
færi, varahluti, björgunarbelti,
talíu o.fl. Við þetta bættust síðan
matarföng og einkaútbúnaður
hvers og eins.
Ferðin inn að Hveravöllum gekk
að óskum, en þangað kpmum við
kl. fjögur um nóttina. Áætluðum
við að komast í Laugafell á
laugardegi, Nautöldu á sunnudegi
og Kerlingarfjöll á mánudegi.
Um ellefuleytið á laugardags-
morgninum skreiddist Elli úr
rekkju og tók til að bæta eitt af
Á Arnarfellsmúla. Þannig var oft komiö ffyrir okkur á þeirri leiö.