Morgunblaðið - 07.07.1991, Blaðsíða 31

r ^DRGUNBffiÐiÐ' ^yuoiari¥91
3C ^fcl
Gullfaxi kemur inu til
lendingar.
Þegar Ólafur K.
Magnússon bað um að
fá að taka mynd
af hershöfð-
ingjanum
sagði hann
léttur í
bragði:
„Aðeins ef
þessi unga
stúlka vili
vera með
á mynd-
inni,“ og
síðan
stilltu þau
sér upp,
Kristín
Snæhólm
og Eis-
enhower.
SÍMTALID...
ER VIÐ ÖYVIND GLÖMMI, AFTASTA MANNí
SÍMASKRÁNNI
Eiginlega hálfgert
ólán
2 30 77
„Halló?“
— Er það Öyvind?
„Já, það er hann.“
— Ég sá að þú ert aftastur í
símaskránni á svæði 91. Hefur
þú tekið eftir því sjálfui1?
„Já, það hef ég nú gert.“
— Hvernig kom það til?
„Það var nú einfaldlega þannig
að ég var að fletta upp í skránni
til að athuga hvoit ég væri kom-
inn í hana að ég tók eftir þessu.“
— Fannst þér þetta merkilegt?
„Mér fannst það a.m.k. svolítið
broslegt."
— Hefur einhver hringt í þig
áður út af þessu?
„Það hefur komið fyrir, og það
er eiginlega hálfgeit ólán að vera
á þessum stað í skránni. Bæði
hafa komið símhringingar þar
sem spuit hefur verið um hvers
lags undarlegt nafn þetta sé sem
ég heiti, og einnig miður skemmti-
legar upphring-
ingar um miðja
nótt bara vegna
þess að ég er' aft-
astur í síma-
skránni.“
— Það þykir
mér nú ekki góð
afsökun, a.m.k.
ekki á þeim tíma
sólarhringsins.
En eftir nafninu
að dæma ættirðu
að vera norsk-
ur ...?
„Jú, ég er
norskur — nánar
tiltekið frá Osló.“
— Hvers
vegna býrðu á
íslandi?
„Ja, hvað heldurðu?“
— Ætli þú eigir ekki íslenska
konu ...?
„Jújú.“ _
— Ertu búinn að vera hér
lengj?
„Ég hef búið hér í bráðum fimm
ár.
— Hefurðu hugsað þér að vera
hér eitthvað áfram?
„Ja, mér tókst nú að halda
konunni minni í Noregi i' tólf ár
og ég er bara búinn að vera hér
í fimm, en ætli við hugsum nokk-
uð lengra en eitt ár í einu.“
— En hvað með börnin, eru þau
norsk eða íslensk?
„Það er bæði og. Elsti sonur
okkar er íslenskur ríkisborgari,
en dóttir okkar norskur. Það var
reyndar bara tilviljun sem réð
þessu.
— Varstu nokkuð aftastur í
skránni í Osló?
„Nei, þar er
allt annað kerfi.
Þar er raðað eftir
ættarnöfnum og
ég þar með stað-
settur í géinu. Að
vísu er Glömmi
frekar sjaldgæft
nafn í Noregi, og
þar með ég er
sennilega eini
Öyvind Glömmi í
heiminum.“
— Einmitt. Þá
þakka ég bara
kærlega fyrir
spjallið.
„Já, blessað-
ur.“
— Blessaður.
Öyvind Glömmi
Manngrúinn stóð í hljóðri lotning fyrir minningu konungs.
Sunnudaginn 26. sept-
ember 1915 safnaðist
múgur og margmenni
saman á Lækjartorgi, þá
var afhjúpuð stytta af
vorum ástsæla konungi
Kristjáni IX. Morgun-
blaðið var á staðnum og
greindi lesendum sínum
frá þessum viðburði degi
síðar.
Guðmundur Guðmundsson skól-
askáld hafði ort ljóð og var
það „haft á boðstólum; meðal
mannfjöldans, ásamt mynd af
Kristjáni konungi."
Af minning Kristjáns konungs stafar ljómi,
í kjærleik þjóðar lifir nafnið hans:
af „frelsisskrá" hans óx vor auðna og sómi
og auknar heilla-vonir þessa lands.
Guð blessi alla er unnu að því og vinna
að ísland megi fullum rétti ná,
og láti oss kraft og kjarkinn til þess finna
að kunna að nota vora stjómarskrá.
FRÉTTALJÓS
ÚR
FORTÍD
Landsdrottinn
gaffálkaen
tók flattan
þorsk
Kristján IX afhjúpaður
1915
Lúðraflokkur Bernburgs lék „Ó,
guð vors lands“ og síðan hélt Klem-
ens Jónsson landritari ræðu. 1 máli
hans kom glöggt fram hve ástsæll
og virtur landsfaðir Kristján kon-
ungur níundi hafði verið í hugum
og hjörtum sinna íslensku þegna;
„sárar tilfinningar hefðu gripið ís-
lendinga þegar andlát Kristjáns
konungs fréttist hingað um „loft-
vegu kalda“.“ <Sú harmafregn að
konungurinn hefði andast 29. jan-
úar 1906 barst hingað til lands
degi síðar með loftskeyti.> „Meðan
þessar tilfinningar voru sem heit-
astar áttu nokkrir menn í Reykja-
vík fund með sér ... Niðurstaða var
sú, að reisa honum minnisvarða."
Það kom fram í ræðu landritara að
samskot hefðu gengið vel þrátt fyr-
ir einhverjar úrtölur og andmæli
gegn hugmyndinni. Eirlíkneskið
sem Einar Jónsson gerði var full-
búið 1913 en uppsetning mun hafa
dregist af ýmsum ástæðum.
Styttan sýnir Kristján konung
eins og skáldið Matthías Jochums-
son komst að orði:
Með frelsisskrá í föðurhendi
þig fyrstan konung Guð oss sendi;
kom heill, kom heill að hjarta Fróns.
Gullinstrengi hrærðir
hrærum
Ræðumaður sagði
„frelsisskránna" hafa lagt
grundvöllinn undir þær framfarir
sem orðið hefðu síðan. „Og þó
framfarirnar séu stórstígastar
liðugan síðastan áratuginn, eða
síðan landið fékk innlenda stjórn,
þá er það aftur hann sem lagði
þann grundvöll, því hann
undirskrifaði stjórnarskrána 5.
október 1903, því sagði skáldið:
„Þig beztan konung guð oss hefir
gefið, þú gafst oss tvisvar dýrast
frelsishnoss.“ Jal'nframt gaf hann
oss alveg óbeðið nýtt skjaldarmerki,
fálka í stað hins hvimleiða flatta
þorsks, fugl, í staðinn fyrir fisk,
eins og hann sjálfur komst að orði.
Svo kvað Matthías á 40.
ríkisstjórnarafmæli hansr
Vér börn þín yzt við íssins haf
og öll vor þjóð þér kveðju færum
og gullinstrengi hræðir hrærum:
til lífs, til lífs þig Guð oss gaf.
Þú eini jöfur aldrei brást oss,
þú eini jöfur komst og sást oss,
þú færðir oss vor fornu völd
og fægir enn vorn þjóðarskjöld.
Landritari vitnaði einnig til
kvæðis Jóns Ólafssonar:
Þú sveifst til vor á sumardegi björtum,
Þú sást oss, og þú festir á oss trú,
þú namst hér land i þegna þinna hjörtum,
og þar skalt lífs og dauður rikja þú.
Klemenz Jónsson bað Geir Zoega
um að afhjúpa minnisvarðann. „Þá
gekk fram öldungurinn Geir Zoega,
og svifti blæjunni af líkneski
konungsins, en manngrúinn stóð
hljóður og hneigði höfuð sín í
lotning fyrir minningu hins ástsæla
konungs. Eftir það skaut Islands
Falk mörgum skotum til heiðurs
minningu konungsins fræga. Á eftir
lék lúðraflokkur Bernburgs „Kong
Christian" og „Ó fögur er vor
fóstu!jörð“.