Morgunblaðið - 31.01.1999, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 31. JANÚAR 1999 59
DIÖITAL
MAGNM)
I DIQÍTAI
*| Jill.lA KoBLKí'. 'RIbAN bAILANnON
. I En J J Ai‘j\ib
*
/DD/
Ar ■«;.
a má
★★,★
iynoir.is
S l jnPMAMMA
Sýnd kl. 4.30, 6.45, 9 og 11.20.
... HEI
íHt
WATERBOY
Sýnd kl. 3, 5, 7. 9 og 11
hmhh
Sýnd kl. 2.45. Isl. tal.
Piakat fylgir hverjum miða
/n r,
mm&=s=7S ALVORllBIO! ™Pplby
_ -- ■ 1 STAFRffWT STffRSTA TJALDH) MEÐ
==ál == = HLJÓÐKERFI í I UV
— ~= ÖLLUM SÖLUIVH L1 V?.;
oi tiiii vænlunltioui inyndíi '99 ú wv/vj.voittjx.ii/iljoinuljio/
Sýnd kl. 4.30,6.45,9 og 11.20.
www.theroxbury.com
CHRfS tUCKEft
RUSHHOUR
Einar og Eiður Snorri í Los Angeles
Heimur
ævintýranna
Einar og Eiður Snorri eru með puttana í
öllu. Þeir hafa ljósmyndað hljómsveitir á
borð við Green Day og Portishead, unnið iyr-
ir tímarit á borð við Spin og Interview og
gert myndband við fyrsta smáskífulas
R.E.M. í fleiri ár, Pétur Blöndal talaði við þá
félaga um vökunætur, dagdrauma og R.E.M.
s
FF,“ stynur Einar Snorri í
símann. „Ég var að vakna.“
Eigi að síður er komið há-
degi að staðartíma í New York. Við
frestum viðtalinu. Tveimur dögum
síðar hringir síminn aftur hjá Ein-
ari um hádegið. svarar hann.
.,Ég var að vakna.“
Einar og Eiður Snorri tóku sig
upp frá íslandi fyrir þremur árum
og festu rætur í New York. Þeir
höfðu brallað ýmislegt saman síðan
árið 1990 og unnu þá aðallega við
Ijósmyndun og gerð sjónvarpsaug-
lýsinga, heimildarmynda og stutt-
mynda. Einnig tóku þeir þátt í að
stofna tölvufyrirtækið Oz. „Við unn-
um við tölvugrafík fyrir sjónvarp og
sitthvað fleira,“ segir Einar. „Síðan
fórum við til Bandaríkjanna og lét-
um Guðjón sjá um restina af því æv-
intýri," bætir hann við, hlær og er
greinilega vaknaður.
En hvað dró þá út fyrir landstein-
ana? „Við fórum fyrst út árið 1993
og vorum þar til 1994. Eftir það
snerum við heim, gáfum út ljós-
myndabók og stofnuðum tímaritið
Extrablaðið. En markaðurinn var of
lítill heima. Þar eru engir peningar
°g ljósmyndun nýtur ekki eins mik-
illar virðingar og erlendis. Svo eru
öll tímaritin hérna og þetta er aðal-
staðurinn ef maður ætlar að vera í
þessu fyrir alvöru."
AÐ hljóp á snærið hjá Einari
og Eiði Snorra þegar þeim
var boðið að vinna myndband
við fyrsta smáskífulagið, „Days-
leeper“, af nýrri breiðskífu
rokksveitarinnar R.E.M. „Við höf-
um gert nokkuð af myndböndum,
aðallega prívat. Pað eru litlar stutt-
myndir í teiknimyndastíl með
myndum úr ljósmyndum. Við höfum
þróað þessa aðferð í nokkur ár og
nokkrum sinnum spreytt okkur á
lögum frá tónlistarfyrirtækjum sem
okkur hafa boðist í gegnum um-
boðsmanninn okkar,“ segir Einar
Snorri.
„Okkur hefur lítið gengið enda er
kynningarspólan okkar ekkert sér-
lega auglýsingavæn. Það er frekar
furðulegt efni á henni sem hefur
sjálfsagt skotið mörgum skelk í
bringu. Michael Stipe hreifst hins
vegar af henni og fékk okkur til að
búa til hugmynd að rnyndbandi við
lagið „Daysleeper". Áður hafði ver-
ið haft samband við nokkra leik-
stjóra og þeir fengnir til að skrifa
fyrir sama lagið. Hljómsveitinni
leist best á okkar hugmynd og
hreifst af þessum teiknimyndastíl
sem við höfðum þróað.“
UNDANFARIN þrjú ár hafa
Einar og Eiður Snorri helst
unnið við að mynda fyrir
tískutímarit, tónlistarblöð, hljóm-
sveitir og plötufyrirtæki. Þeir áttu
mynd framan á plötuumslagi Green
Day og hafa myndað hljómsveitir á
borð við Chemical Brothers, Sound-
garden, Portishead og No Doubt.
Af þeim tímaritum sem þeir hafa
unnið fyrir má nefna Spin, Intervi-
ew, Details og Dazed & Confused.
„í fyiTa tókum við okkur hlé frá
ljósmyndun til að útbúa alls kyns
einkamyndbönd og til að bæta
kynningarefnið fyrir myndböndin.
Við gerðum meðal annars mynd-
band við lagið Aiíella með Maríu
Björk og Subterranian. Allt virkaði
þetta sem langur undirbúningur
fyrir myndbandið með R.E.M. og
má segja að þá hafí allt smollið sam-
an.“
HEITI lagsins Daysleeper á
ágætlega við um Einar og
Eið Snoira því þeir hafa
sjálfir unnið eftir einskonar vakta-
skipulagi þar sem þeir skiptast á
um að vaka á daginn og nóttunni.
Þetta gera þeir til að nýta útbúnað-
inn sem þeir hafa komið sér upp
sem best. En hvemig myndband er
þetta eiginlega?
„Það er tekið í Tókýó en við
mynduðum hljómsveitina í stúdíói í
New York,“ svarar Einar Snorri. „í
myndbandinu vinnur Michael á
ópersónulegri og kaldri skrifstofu,
örlítið í framtíðinni og alltaf að næt-
urlagi. Hann hefur ekkert að gera
nema pikka á tölvu, ljósrita og faxa.
Hinir meðlimir sveitarinnar era
uppi í rúmi í herberginu sínu annars
staðar á hnettinum og eiga erfitt
með að sofna fyrir sólinni. Við erum
sem sagt að elta sólina og draga
fram hvað hún er mikill áhrifavald-
ur í lífi okkar.“
Þeir segja að myndbandavinnan
hafí auðvitað verið mikið ævintýri
og aðspurðir um kostnaðinn við
myndbandið segja þeir að hann hafi
verið 300 þúsund dollarar [rúmar 20
milljónir króna] sem sé miðlungs-
kostnaður við myndband hljóm-
sveitar „af þessu kalíberi" eins og
þeir orða það.
í framtíðinni segjast þeir ætla að
hella sér af fullum krafti út í gerð
fleiri myndbanda. „Annars veit
maður aldrei hvað maður gerir í
næstu viku,“ heldur Einar Snorri
áfram. „Oft kemur eitthvað upp á
og allt fer á hvolf í vinnu. En svo
virðist sem við getum áætlað meira
fram í tímann núna en áður. Þá vissi
maður aldrei hvað stæði til morgun-
inn eftir.“
EN NÚ er Eiður Snorri kom-
inn í símann og er spurður
hvemig viðtökur á mynd-
bandinu „Daysleeper“ hafí ver-
ið.“Alveg rosalega góðar,“ svarar
hann. „Betri heldur en maður bjóst
við. Það hefur haft miklu þýðingu og
opnað margar dyr fyrir okkur. Nú
fáum við meira frelsi við úrvinnslu
verkefna enda hefur fólk áhuga á
þeim stíl sem við höfum mótað.“
Aðspurður um hvort meðlimir
R.E.M. hafí verið ánægðir með
myndbandið svarar Eiður: „Þeir
voru mjög sáttir. Michael [Stipe]
hringdi í okkur og þakkaði okkur
persónulega. í flestum viðtölum sem
hann hefur farið í síðustu mánuði
hefur hann verið að auglýsa okkur
sem er náttúrlega ómetanlegt. Á
CNN og í flestum blaðaviðtölum er
hann að tala um myndbandið. Svo
var gerð heimildarmynd um R.E.M.
og þar er fjallað um okkur í tíu mín- ~
útur þannig að þetta var nú bara
guðs gjöf.“
En hvemig er að vinna með svona
þekktum prímadonnum? „Það er
mjög misjafnt frá hljómsveit til
hljómsveitar,“ svarar Eiður. „Það
var stórkostlegt að vinna með
R.E.M. og kom okkur svolítið á
óvart hversu mikið traust þeir
sýndu okkur og að þeir skyldu gefa
okkur fullkomið frelsi. Þeir voru
ekkert stressaðir yfir því hvernig
myndbandið liti út eins og svo oft ^
þegar hljómsveitir eru fastar í
ímyndum. Þeir virðast hugsa meira
um tónlistina en ímynd; að vera
sannir laginu.“
ER EKKI harka í þessum iðn-
aði? „Eflaust," svarar Eiður
Snorri. „En við erum ekkert
að stilla okkur inn á það. Við reyn-
um að gera okkar og svo gerist það
sem gerast vill. Við spáum aldrei í
samkeppnina heldur reynum bara
að gera okkar besta.“
Eiður og Einar Snorri hafa unnið
mikið hvor í sínu lagi upp á síðkast-
ið. „Það er aðallega út af því að við
erum að fá svo mörg verkefni sem
við viljum taka að okkur,“ segir Eið-
ur Snorri.
„Og það er líka kominn tími á
það. Við erum búnir að byggja upp
ákveðið orðspor og erum famir að
treysta hvor öðrum fullkomlega.
Svo það skiptir ekki máli hvor gerir
hvað. Ég treysti honum alveg til að
gera eitthvað einn og setja mitt
nafn undir og það er gagnkvæmt."
EIÐUR hefur unnið að stutt-
myndinni fyrir Camel undan-
farið. Þetta verður 10 mín-
útna opnunarmynd kvikmyndahá-
tíða Camel sem haldnar eru um
gjörvöll Bandaríkin og er vettvang-
ur fyrir kvikmyndagerðarmenn sem
eru að koma sér á framfæri. „Hún*
er mitt á milli þess að vera stutt-
mynd og auglýsing en ég hef algjör-
lega frjálsar hendur,“ segir Eiður.
„í fyrstu var ég ekki spenntur yfir
að gera sígarettuauglýsingu. En ég
er mjög ánægður með útkomuna
enda er ég alls ekld að dásama reyk-
ingar heldur þvert á móti. Myndin
fjallar um íslenskan bónda og einn
dag í lífí hans sem er mitt á milli
draums og veruleika. Þennan dag er
allt vitlaust. Það kemur jarðskjálfti,
eldgos og það rignir eldi og brenni-
steini og öll náttúruöflin ganga af
göflunum.
Með þessu er ég að sýna orkuna í
náttúrunni, að hún geti þurrkað
mann út á hverri stundu. Hið sama
gildir um sígarettuna. Maður getur
misst stjóm á þessu afli. Segja má
að myndin sé dálítið kaldhæðnisleg
því bóndinn lifir daginn af og fær
sér sígarettu í lokin.“