Skírnir - 01.01.1841, Side 38

40
ar í birjun rikjisstjórnar sinnar, og pa5 litnr so
lit, sem liann ætli mjög a5 fara fram ráíum föð-
ur sins, að haida sem best samband vi5 kjeisarana
á Rússlandi og í Austiirríkji, (jiótt niarsjir menn
lialdi, að Nikulás kjeisari sje ekkji Prussum jafn-
liollur og þeír eru honum, sem í firra var á
minnst). Prussa konúngnr gjekk og firir þá skuld
i sambandið móti Ala jarli. sem áður cr sagt,
enn ekkji áttu Prussar nokknrn þátt' í hernaði
sambandsraanna. }>ó er einginn efi á, að kon-
úngur ætlar að halda diggjilega trú TÍð banda-
menn sina, þvi síðan Frakkar tóku so mjög að
húa her sinn, hefir hann og haft liinn mesta við-
búnað. Einn er sá lilutur, er konúngur hefir
vikjið í frá stjórnarathæfi föður síns. Mönnurn
er kunnugt, að liannn hafði leingji átt i deílum
við páfa og katólska biskupa i löndum sinum út
úr þvi, að þeir vildu i sumum hlutum hlíða frem-
ur páfaboði enn tilskjipunum konúngsins; siipti
liann þu' erkjibiskupa tvo völdura, og setti í vard-
liald. Litlu eptir að Friðrik Vilhjálraur liinn fjórði
liafði tekjið konúngdóm, sleppti liann úr varð-
haldi Dunin erkjibiskupi, og veítti honum heim-
fararleífi. Siðan Iiefír og komist á betra sain-
þikkji millum páfa og prussakonúngs, so að mcnii
búast við, að bráðum muni þar full sætt á kom-
ast. Konúngur hefir látið birta biskupura sínum
hinura katólsku, að þeir meigi aptur skrifast á við
páfa, og hliða boðum hans i öllura trúarcfnum,
enn seígist vonast þess, að þeír gjefi sjer vitueskju
um það, er fram fari, og birti eingin páfabrjef
nje páfaboð, sem í einhvurjum hlut snerti ver-