Skírnir - 01.01.1841, Síða 63

65
bandsrikjin 1' norðnrlilutanum ern undan skjilin,
verið sífeidur órói, eíns og a8 undanförnu. j>jóð-
irnar, sem [>ar biggja, og hvítar eru að hörunds-
lit, hafa ofleíngji veriS undirorpnar katólskri
vanþekkíngu og ófrelsi, til þess þær gjeti fært sjer
í nit frelsi það, er sljórnariög þeírra veíta þeími
og verður því lítiS annab úr frelsinu, enn liarS-
stjórn og eínlægur ófriður. þeír menn er biakkjir
eru á hörundslit, og blámannaættar eru eður rauðu-
manna í aðra hvurja ætt, og af þeím er víða hvar
ekkji all-lítill fjöldi, eru ekkji betur á sig komnir
að þekkingunni til, sem ekkji er við að búast.
þessir menn eíga vífca hvar í deílum viS hvitu
menn, er þikjast ifír þeim, og verða deilur þær
stundum hættulegar, þar sem hvitu menn eru lið-
færri. Annað er það efni til sundurlindis er í
mörg ár hefír valdið miklum ófriði millum manna
i þjóðríkjum vesturálfunnar, er sumir menn vilja,
að hvur hluti rikjisins sje sem minnst bundinn,
enn allir hlutar sjeu þó i sambandi saman, og eru
þeír kallaðar sambandamenn ; enn aðrir álíta hent-
ast, að völdin sjeu sem mest saman dreigin i eina
borg rikjisins, og dreifíst þaðan ifír rikjið allt.
j>eír eru kallaðir eíníngarmenn. — I sambands-
rikjuuum vifc Siifurá höfðu eiuingarmenn betur í
íirra, er liosas hafði sigrast á sambandamönnum,
eíns og í Skjírni var um gjelið. I sumar ið var
urðu þeír aptur ofan á, og vann Lavalle sá, er á
er minnst hjer að framan í Frakkaþættinum, sigur
á Rosas, og náði höfuðborgjinni. Enn síðan Frakk-
ar gjörðu frið við Rosas liafa sambandamenn orðiS
undir, og þó þeím væri friði heítið í sættargjörð-
5