Skírnir - 01.01.1841, Qupperneq 66

68
friSur verið alslaðar, enii raargt hefir til tíSinda
oröiö, þó lijer veröi íljótt ifir að fara. Koniíngji
og ættmönnnm han$ liefir liÖiÖ vel, og saralindiö
millum konúngsins og þegna hans verið gott, þó
nokkrir hafi orðið til að spilla þvi, sínir með hvurju
raóti, surair með því að telja trú ura, að þeír sem
æskti endurbóta væri illviljaðir konúngji, enn aðrir
með því að íkja ósparnað, og seigja lítið verða úr
von þeírri, er raenn hefði gjört sjer, þegar kon-
úngur kora til ríkjis. 22. dag mai'raánaðar hjelt
konúngur veísiu í hinum vegligu höllura, er Kristj-
ánsborg cru kallaðar, < minníngu þess, að þá hafði
hann verið gjiptur í 25 ár drottníngu þeírri, er
hann á nú. Var til veíslu þeírrar boðið tveím
þúsundum raanna og tvei'm liundruðum úr í'rasum
stjettum, og var hún hin dirðlegasta. það hið
sama kvöld og kvöldið eptir, er konúngur kom úr
gleðileíka húsinu, gjörðu stöku raenn ósæmileg
ólæti á strætum borgarinnar. Enn hvurkji kvað
mikjið að því, nje heldur mun það hafa verið ann-
að enn skri'il, og varð það jafnilla þokkað hjá öll-
um skjinsöraum mönnura, hvurrar mei'ni'ngar sem
voru um stjórnarefni. 28. dag júnímánaðar ljetu
þau kri'na sig konúngur og drottm'ng < borg þei'rri
erFriðriksborg hei'tir. Fórkri'níngin fram meðhinni
raestu viðhöfn, og var þángað boðið <msu stórmenni
og sumir ietstir út með virðuligum gjöfum. þannig
fjekk landi vor Finnur etatsráð Magnússon, er haldið
hafði á konúngalögunum og kri'm'ngarsmirslunum, að
gjöf hri'ng þann, er var margra hundrað n'kjisdala
virði. það má nærri gjeta, að til Friðriksborgar
hafi streímt múgur og margmenni úr öllum áttum,