Skírnir - 01.01.1901, Síða 52

52
Bandariki Norður-Ameríktt.
Við fráfall McKinleys varð varaforsetinn Theodore Roosevelt for-
seti að lögnm. Hann er fæddur í New York 1868, gekk á Harvard há-
skóla, komst á ríkisþingið í New York 1882 og þótti þegar mikið að hon-
um kveða; tveim mánuðum síðar var haDn orðinn foringi samveldisflokks-
ins þar á þinginu. Það er einmælt að varla muni réttvísari og ráðvand-
ari maður til vera í öllum flokki samveldismanna í Bandaríkjunum held-
nr en hann. Jafnframt er hann einbeittur maður og stórauðugur. Hann
var skipaður umsjónarmaður embættismanna og embættisveitinga 1889, og
lét Cleveland forseti hann halda því embætti þótt hann annars væri af
andstæðingaflokki hans. 1895 varð hann yfirlögreglustjóri í New-York,
en 1897 æðsti aðstoðarmaður sjóliðsráðgjafa Bandaríkjanna. Þá er ofrið-
urinn hófst við Spán, bjó hann út á sinn kostnað flokk riddaraliðs, er
hann var sjálfur foringi fyrir, og bauð stjórninni sína þjónustu. Þessi
flokkur var kallaður „Roosevelt’s Rough Riders", og varð nafnfrægur
fyrir sína framgöngu á Cuba. 1898 var hann kosinn ríkisstjóri í New
York og átið 1900 tilnefndu samveldismenn hann til varaforsetaefnis við
kosningarnar; það var honum þvernauðugt, en lét þó undan að lokum
með að þiggja tilnefninguna; en eftir það hann þá hana, barðist hann
manna ötulast fyrir kosningasigrinum, enda er hann maður ósérhlíflnn.
í New York hafði nú Tammany-hringurinn setið að völdura um hríð,
og haft bæjarstjórn og lögreglustjórn á sínu valdi; en við^kosningarnar
i Nóv. tókst inum ráðvanda hluta bæjarmanna að verða ofan á, og gátu
kosið Dr. Seth Low fyrir borgarstjðra.
Mikið hneyksli vakti Roosevelt og óvild til sín i suðurríkjunum,
fyrsta mánuðinn sem hann sat að völdum, með því að hann drýgði þá ó-
hæfu að bjóða heim til sín til kveldverðar merkum háBkólakennara,
sem drottinn hafði skapað svartan á hörundslit. Þegar ekkert lát ætlaði
að verða á skömmum snnnanblaðanna um forsetann, tóku auðmenn og
merkismenn þar nyrðra hver á fætur öðrum að bjóða blámanninum (Prof.
Booker K. Washington) í heimboð. Þar á meðal er þess getið, að gjald-
keri Yale háskólans bauð honum til sín og spurði jafnframt Mr. Bisnell,
sem verið hafði einn af ráðgjöfum Clevelands, hvort hann vildi ekki borða
með þeim. „ Jú, með ánægju skal ég koma“, sagði Bisnell, „og blessaðir látið
þér öll blöðin vita það".
Porsetafrúnni varð einnig að vekja nokkurt hneyksli, þótt minna væri,
meðal hefðarkvenna þjóðarinnar. Auðugar konur i Bandaríkjunum kanpa
sér fjölmarga klæðuaði á hverju ári, og verja almennt bvo sem 3,000—