Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1985, Blaðsíða 4

4
DV. FÖSTUDAGUR17. MAI1985.
Menning
Menning
Menning
Menning
Viðlíka tilburði mátti sjá skamma
stund hjá Margréti Olafsdóttur í
hlutverki móður Hermanns, þegar
hún sá hringinn góða.
Aftur á móti eru meginstoðir þessa
leiks óskýrar: Hermann sjálfur og
Nói. Þeir Kjartan Bjargmundsson og
Gísli Halldórsson eru báðir gaman-
leikarar af Guðs náö og geta komið
dauðum manni til að hlseja með tO-
burðum sínum, jafnvel þótt þeir til-
burðir komi kunnuglega fyrir sjónir,
lítill munur er á Guðmundi, sem
Kjartan lék í fyrra hjá Stúdentaleik-
húsinu, og Hermanni, fas, kækir og
tónninn sá sami. Gísla tekst heldur
ekki að gera úr Nóa eftirminnilega
persónu.Og í báöum tilvikum er sökin
ekki þeirra, heldur fyrst og fremst
höfundar og svo leikstjóra.
Mórallinn
Það togast á í leiknum tveir pólar,
annar frá höfundi sem skopast mest
með tilsvör, tilfinningar og uppátæki
persónanna, hinn frá leikstjóra sem
klæðir leikinn í ýkjur og látalæti.
Báðar hafa erindi sem erfiði, sum
uppátæki í líkamsbeitingu og leik
með leikmuni eru stórskemmtileg og
vöktu mikla kátinu, en þegar á heild-
ina er litið er þessi sýning ósamstæð
og leiöir varla tii nokkurrar niður-
stööu, hvorki sem siðagamanleikur
né farsi af gamla skólanum.
Niðurstaða kvöldsins er þannig
þokkaleg dægrastytting, ánægja að
Olafur skuli sækja inn á nýjar lendur
þar sem hann verður trúi ég
fengsæll í næstu ferð, því hann er
fiskinn hvar sem hann dorgar og
skyggn á fáfengileikann i samtíma
okkar.
Sýningin vekur iika spurningar um
hvaöa stefnu hefðbundið leikhús eins
og Leikfélag Reykjavíkur vill taka í
túlkun gleðileiksins. A enn að halda
sig við grófieikann, sem vissulega er
arfur frá fyrri tíð, eða taka upp hóf-
Stilltari og fágaðri vinnubrögð?
Leikfélag Reykjavíkur.
Ástln sigrar, eftirOlafHaukSimonarson.
Leikstjéri: Þórhallur Sigurðsson.
Leikmynd: Jön Þðrisson.
Lýsing: Daniel Williamsson.
Gaman- og gleðileikir eftir okkar
menn eru heldur fátiöir á íslenskum
leiksviðum. Sú tegund leikritunar
hefur lengi verið iðkuð hér, en fá
þeirra verka koma oftar en einu
sinni fyrir almenningssjónir, þótt
þeim sé flestum vel tekið í upphafi,
skortir þau þokka, snilld og gaman-
semi, til að tryggja sér langlífi á leik-
sviðum Iandsins. Aftur á móti er til
nokkuö af þýddum gamanleikjum
sem notið hafa langlífis á leiksviöum
um allt land. Og þegar leikhús lands-
ins þurfa á velsmíðuðum kassa-
stykkjum að halda er árangursrík-
ara að leita nýrra gamanleikja er-
lendis frá en leita uppi nýsmíðar og
koma þeim á svið.
Ástin sigrar
Sigurinn sæti
Sannast sagna sýnist mér gleði-
leikur Olafs vera flýtisverk, sem
þyrfti ekki að vera slæmt ef höfund-
urinn kæmist örugga leið að settu
marki. En leikritið sjálft er ærið
losaralegt og lengi framan af veit
áhorfandinn ekki hvert stefnir.Er
skopspónninn opið samband Her-
manns og Dóru? Hermanns og
Kristínar? hver verður hlutur Nóa,
miöaldra tannlæknis, í þessum leik?
Lengi vel er það Hermann sem á
alla athygli höfundarins, fráskilinn,
kenjóttur og ftrllur af sjálsvoikurm í
getuleysi sínu og mærð. Dóra hefur
gefist uppá sambúö við hann eftir að
Kristín, ungur heimspekinemi, flyst
inn á þau hjónin með tilheyrandi tál-
snörum fyrir ístöðulítinn karlmann á
fertugsaldri. Þegar svo Dóra flyst á
brott og tekur saman við Hall vaxta-
tröll, sér Hermann að sér og neytir
allra bragða til að ná sinni konu
aftur. Sér til fulltingis hefur hann
Nóa vin sinn. Ástin sigrar svo í lokin
þegar allir ná saman, ekki aðeins á
sviöi tilfinninganna, heldur líka á
sviði frændsemi og tengda í nýskrif-
uðum endi fy rir þessa sýningu.
Gaman, gaman
Þrátt fyrir stefnuleysi, útúrdúra,
mælgi og mælsku, liggur gamansemi
þessa leikrits og sýningarinnar fyrst
og fremst í hljóðlátum tilsvörum,
athugasemdum og viðbrögðum við
þeim. Perrsónusköpun er óskýr, nema í
tveim tilfellum. Jón Hjartarson
dregur upp ýkta mynd af Halli og
heldur henni til streitu allt til enda.
Asa Svavarsdóttir skapar úr
Kristínu holdi klætt jákvæðiö. Báðar
þessar persónur jaðra við hreina
skopstídingu og samsvara sér vel,
bæði af hálfu höfundar og leikenda.
Gamanleikurinn er erfitt form,
ekki aðeins þeim sem á pennanum
heldur, hinum líka sem standa á
sviði kvöld eftir kvöld og halda fjör-
inu uppi. Ahorfendum og leikurum
hér á landi virðist lika tamari sá stíll
sem er grófur og ýktur, en hinn sem
byggir á fágaðri og fínlegri brögð-
um. Þetta má sannreyna á sýningu
Leikfélagsins á Ástinni hans Olafs
Hauks sem var frumsýnd í gær-
kveldi. Orsökin fyrir þessum stilblæ,
sem er orðinn leikurum okkar svo
tamur, leikstjórum okkar svo eðlis-
lægur, liggur ekki síst hjá áhorfend-
um. Vaninn er fyrir öllu, listamenn-
imir vita sem er að grófleikinn er
örugg leiö að settu marki, áhorf-
endur ýta undir slíkan stíl með hlátr-
um sín um og f ögn uði.
Leiklist
Páll Baldvinsson
KYNNINGARFUNDUR
í
Islensku óperunni
laugardaginn 18. maí kl. 13.30.
DAGSKRÁ:
Öldutúnsskólakórinn: Stjórnandi: Egill Friðleifsson.
Ávarp: Þorvaldur Garðar Kristjánsson, forseti sameinaðs þings.
Einsöngur: Elín Sigurvinsdóttir,
undirleikari: Sigfús Halldórsson
Ávarp: Guðjón Guðnason, yfirlæknir.
Ávarp: Kristín Kvaran, alþingismaður
Þjóðdansafélag Reykjavíkur: Stjórnandi: Kolfinna Sigurvinsdóttir.
Ávarp:
Ávarp:
Einsöngur:
Kynnir:
Katrín Fjelsted, læknir.
Séra Sólveig Lára Guðmundsdóttir.
Þorvaldur Halldórsson.
Hulda Jensdóttir.
Hvammstangi:
Ekki
slíkur
vetur
síðan
árið 1929
Frá séra Róbert Jack, Hvammstanga:
Nú er veturinn liðinn í Húnavatns-
sýslu og vorið komið í ailri sinni dýrð.
Hér var þó aðeins vetur að nafninu til
og var hann með afbrigðum mildur.
Hér um slóöir segja menn aö ekki hafi
komið svo mildur vetur síðan 1929.
Þegar vegirnir eru færir og lítið frost
er meiri hreyfing á fólki og meira um
að vera. Fundahöld hafa getaö farið
fram ótruflaö á þessum vetri.
Samsöngur kirkjukóra frá þremur
stöðum var haldinn fyrir skömmu við
góða aðsókn. Vorvakan á Hvamms-
tanga var vel sótt um páskana og árs-
hátíð Lionsklúbbsins B jarma var hald-
in á dögunum með „pomp og prakt”.
Bátar á Hvammstanga hafa fengið
vel af rækju og nú er 300 tonna bátur
væntanlegur í kaupstaöinn. Mim hann
veiða úthafsrækju og frysta um borð.
Steypustöðin er að undirbúa sumar-
starfið og alltaf aukast myndbandavið-
skiptin hér um slóðir.
LÍFSYON
Landssamtök til verndar ófæddum börnum.
Mikill samdráttur er í byggingariðn-
aði í sýslunni. Á Hvammstanga og i
sveitunum í kring hefur verið mikið
byggt af íbúðarhúsum og gripahúsum
á undanförnum árum. Nú hafa þessar
framkvæmdir dregist verulega saman
og horfir til vandræða og atvinnuleysis
fyrir iðnaðarmenn. Hef ég heyrt því
fleygt að sumir hafi í huga að flytjast á
brott í leit að atvinnu.
Annan í hvitasunnu verður vígt í
Hvammstangakirkju glæsilegt nýtt
pípuorgel sem danskt fyrirtæki hefur
séð um að setja upp.