Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1994, Blaðsíða 26
38
MÁNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1994
%
Merming
SAMbíóin - ViIItar stúlkur: ★
Byssuskotí
Bergmálsborg
Kvikmyndir
Guðlaugur Bergmundsson
Fjórar litlar vændiskonur fóru að leita íjár; ein þeirra fann sér eigin-
mann svo eftir urðu þrjár Ekki fjarri lagi að svona megi súmmera upp
Villtar stelpur, vestra sem heldur að hann sé öðruvísi af þvi að aðalpersón-
urnar eru konur - og engar smákellingar heldur. En þetta er bara enn
ein klisjan, með öðrum formerkjum þó.
Hér segir frá vændiskonunum ______________________________________
Eileen (MacDowell), Anitu (Mast-
erson), Cody (Stowe) og Lily (Bar-
rymore) sem stunda iöju sína í krá
nokkurri í Bergmálsborg, vinaleg-
asta bænum í Kólóradó. En dag
nokkurn lendir Anita upp á kant
við kúnna af því að hún neitar að kyssa hann (hún hafði svarið þess
dýran eið við gröf eiginmannsins að kyssa ekki annan mann). Cody kem-
ur henni til bjargar og kálar kauða, enda hagvanur bófi áður en hún lagð-
ist í vændið. Óg saman stökkva stúlkurnar á flótta undan reiðum bæjarbú-
um og Pinkerton-spæjaragæjum á snærum ekkjunnar. Ferðinni er heitið
til Oregon, þar sem Anita á litla landspildu og þar sem þær ætla að reisa
saman sögunarmyllu. Eða eins og ein þeirra segir: „Við seldum skrokk-
ana á okkur, af hveiju getum við þá ekki selt timbur?"
Á flóttanum hitta þær fyrrum bófafélaga Cody og auk þess nokkra aðra
k.rlmenn sem fylgja í humátt á eftir þeim, menn sem eiga harma að hefna.
riápunktur þessa vestra, eins og svo margra annarra, er heljarinnar
byssubardagi þar sem vændiskonurnar vinkonur okkar eiga í höggi við
illfyglin og þótt ekki sé vitað til þess að þær hafl skotið úr hólkum áður,
að Cody undanskilinni, haga þær sér eins og meistarar í skotfélaginu.
Bardagi þessi er öðrum bardögum líkur, nema maður líti á hann sem
alvöru stríð milli kynjanna, en hann er um það bil eina lífsmarkið í
mynd þessari, ef byssubardagi í vestra getur kallast hfsmark. Annað er
í ætt við tilvitnunina hér að ofan.
Leikkonurnar eru eins og við má búast með svona efnivið milli hand-
anna, en alltaf skulu þær þó vera fínar og flott, og Jonathan Kaplan leik-
stjóri, maður sem gerði úrvalsmyndina The Accused með Jodie Foster,
virðist hafa verið með hugann einhvers staðar víðs fjarri vinnustaðnum,
svo átakalítið og máttlaust er þetta allt saman.
Villtar stelpur (Bad Girls)
Handrit: Ken Friedman og Yolande Finch. Leikstjóri: Jonathan Kaplan.
Leikendur: Andie MacDowell, Mary Stuart Masterson, Madeleine Stowe, Drew
Barrymore, James Russo, James LeGros, Robert Loggia
tpf# SKEMMUR
TIL SÖLU !
Vegna mikillar eftirspurnar höfum við fengið
nokkrar skemmur í viðbót fró Electrolux sem
vió getum boðið á mjög hagstæðu verði. Allar
eru klæddar sterkum PVC dúk, meó gróum
hliöum og hvítum himni, og eru í gó&u óstandi.
Stórar dyr ó öórum gafli.
H-hall Vegghæð 3 m, hæð í mæni 4,5 m, dyr 3 x 3 m.
Stærð 9 x 18 m. verð kr. 686.000,- (án vsk).
Möguleiki á öðrum lengdum.
A-hall Braggalöguð, hæð í mæni 4,15 m, dyr 3 x 3 m.
Stærð 8,7 x 30 m. Verð kr. 987.000,- (án vsk).
Möguleiki á öðrum lendum
K-hall Vegghæð 2,57 m og hæð í mæni 4,38 m.
Dyr 3 x 3 m og stærð 10,9 x 15,24 eða 30 m.
verð frá kr. 682.000,- (án vsk).
L-hall Vegghæð 4,03 m, hæð í mæni 5,64 m og 6,04.
Dyr 4 x 4 m og stærð 12 x 20 og 15 x 20 m.
Verð frá kr. 1.554.000.- (án vsk).
INánari upplýsingar í síma 625030.
TJALDALEIGA
KOLAPORTSINS
Garöarstræti 6, sími 91-625030, myndriti 91-625099
Afgreiðslufrestur er 10 - 14 dagar. Greiðslukjör koma til greina.
Villtu stelpurnar í vígahug: Andie MacDowell, Mary Stuart Masterson, Madeleine Stowe og Drew Barrymore.
Bjami H. Þórarinsson sýnir í Nýlistasafninu
Sjónþing
„vísivopnabúrið", en það er löng
drápa ort undir afar flóknum hætti
sem Bjarni hefur þróað undir
skáldanafninu Kokkur Kyrjan
Kvæsir. Líklega er réttast að láta
það duga að segja að drápan sé
„kvæst“. Plássins vegna var ekki
hægt að sýna fleiri af þeim verkum
sem Bjarni á þó fullgerð, svo sem
„Brúna yfir Kvæsifljótiö". List
Bjarna er í rauninni eins konar
rím, og það í aö minnsta kosti
tvennum skilningi. Rímið er meg-
inþátturinn í þeirri aðferð sem
Bjarni beitir, bæði í kvæðunum og
í hinum myndrænu lyklum. í
markvissu rími orða, hugmynda
og forma afhjúpast merkingarsam-
hengi sem ekki verður numið með
hefðbundnum hugsunarháttum.
Þá eru verk Bjarna líka rím í þeim
skilningi að í þau má leita til að
svara ýmsum spurningum sem
kunna að vakna á ferð manns um
merkingarheiminn. Bjarni er
nefnilega í rauninni ekki bara hsta-
maður heldur tilheyrir hann þeim
hópi manna sem í gamla daga voru
kallaðir heimspekingar. Það voru
þeir sem höfðu svo víðtæka sýn á
veruleikann að heimurinn varö til
í hugsúnum þeirra.
Antonio Hervás Amezcua sýnir í Portinu
Eins konar landslag
í Portinu í Hafnarfirði sýnir spánski listamaðurinn
Antonio Hervás Amezcua málverk og skúlptúra. Hann
hefur dvalið hér á landi síðan í sumar - og hefur reynd-
ar heimsótt landið áður - og nær öll verkin á sýning-
unni eru unnin hér. Það er ekki síst fyrir þessar sakir
Myndlist
Jón Proppé
að sýningin er athyghsverð því sýn listamannsins er
gerólík því sem við eigum að venjast hér og þar sem
myndefnið er í mörgum tilfellum dregið af íslenskum
veruleika má læra margt af því að skoöa þessa sýn-
ingu. Verk Amezcuas eru ansi dreymin og þótt við-
fangsefnið sé oft einhvers konar landslag umbreytist
það í flestum verkunum í fantasíu. Hann málar him-
inn, ský og vatn og í þessum fljótandi veruleika birt-
ast aftur myndir sem eiga lítið skiliö við hversdagsleik-
ann. Litaskalinn í verkum þessa spánska málara er
líka nokkuð framandi og kemur sérstaklega á óvart í
myndunum sem hafa beina tilvísum í íslenskt un-
hverfi. Þar má sjá rauða og rauðbrúna liti sem engum
íslenskum málara dytti í hug að breyta. En einmitt
vegna þess að þessar myndir eru óvæntar ná þær að
Verk Amezcuas eru ansi dreymin og þótt viðfangsefn-
ið sé oft einhvers konar landslag umbreytist það í
flestum verkunum í fantasiu.
kveikja viðbrögð í áhorfandanum og eins og gerist svo
oft þegar erlendir listamenn fást við íslenskt um-
hverfi þá getum við nú lært að greina eitthvað nýtt
gegnum myndir Antonios.
Sjónþing Bjarna er ekki listsýn-
ing, að minnsta kosti ekki hstsýn-
ing af því tagi sem viö eigum að
venjast. Það er heldur eins konar
rannsóknarstofa þar sem Bjarni
vinnur úr myndum, orðum og
hugsunum.
Sjónþingið er aðeins einn liður í
starfsemi vísiakademíunnar, en
svo heitir það hvel í huga Bjarna
sem fæst við sköpun og pælingar.
í vísifræðunum eru síðan margar
deildir - sjónháttafræði, vísi-enn-
vara-mennt, skáld-vísi-enn-vara-
mennt, benduheimspeki og vísi-
ólist.
Allt ber þetta að sama brunni en
enginn veit enn hver hann er;
rannsóknir standa yfir. Á sjónþing-
inu í Nýlistasafninu ber mikið á
„rósunum" sem Bjarni er orðinn
þekktur fyrir og hafa nú síðast vak-
ið furðu manna á sýningum erlend-
is. Rósirnar eru í raun lyklar - eins
konar dulmálslyklar, enda er þeim
ætlað að kanna duhð samhengi
hlutanna og opna mönnum leið að
nýjum skilningi á veröldinni.
Á efri hæð safnsins er síðan af-
rakstur ritmenntadeildar vísiaka-
demíunnar sýndur - hundruð
skrifaöra arka sem þinggestir geta
Bjarni tilheyrir þeim hópi manna
sem í gamla daga voru kallaðir
heimspekingar.
Myndlist
Jón Proppé
skemmt sér dögum saman við að
lesa. Þar er meðal annars að finna