Dagblaðið - 23.07.1979, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 23. JÚLÍ 1979.
MMBIABW
frjálst,óháð dagblað
Útgefandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjórí: Svoinn R. Eyjóffsson. Ritstjórí: Jónas KKstjánsson.
Ritstjómarfulltrúi: Haukur Helgason. Skrífstofustjórí rítstjóman Jóhannes Reykdal. Fréttastjóri: Ómar
Valdimarsson.
Íþróttir Hallur Simonarson. Menning: Aðalsteinn IngóHsson. Aðstoðarfróttastjórí: Jónas Haraldsson.
Handrít: Ásgrímur Pálsson. v-r
Btaðamonn: Anna Bjamason, Ásgeir Tómasson, Atli Steinarsson, Brági Sigurösson, Dóra Stefánsdótt
ir, Gissur Sigurðsson, Gunnlaugur A. Jónsson, óltafur Geirsson, Siguröur Svorrisson.
Hönnun: Guðjón H. Pálsson. Hilmar Karisson.
Ljósmyndir Ámi Páll Jóhannsson, Bjamlorfur BjamleHsson, Hörður Vilhjálmsson, Ragnar Th.
Sigurðsson, Sveinn Þormóösson.
Skrífstofustjórí: Ólafur EyjóHsson. Gjaldkeri: Þráinn ÞoríeHsson. Sölustjórí: Ingvar Sveinsson. DreHing
arstjórí: Már E.M. Halldórsson.
Ritstjóm Siðumúla 12. Afgraiðsla, áskríftadeild, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11.
Aðalsimi blaösins er 27022 (10 Knur).
Setiung og umbrot Dagblaðið hf., Síðumúla 12. Mynda og plötugerö: Hilmir^if., Siðumúla 12. Prentun:
Árvakur hf., SkeHunni 10.
Verð í lausasölu: 180 krónur. Verö í áskrift innanlands: 3500 krónur.
Öryggisleysid mikla
Farmannaverkfallið í vor minnti
okkur óþægilega á, hve háðir við erum
samgöngum við útlönd. Umtalsverður
hluti fæðu okkar kemur frá útlöndum;
helmingur orkunnar, er við notum; svo
og flestar vélar og tæki.
Styrjöld úti í heimi gæti hæglega
einangrað ísland frá umheiminum að miklu eða öllu
leyti um skamman éða langan tíma. Þótt við vonum,
að svo verði ekki, er það skylda okkar að hafa
einhverja hugmynd um, hvernig bregðast skuli við.
Einna sizt er hætta á matarskorti. Töluverðar
birgðir af fiski eru jafnan í geymslum
vinnslustöðvanna. Þessar geymslur fyllast og tæmast,
en að öllu samanlögðu ætti jafnan að vera til nægur
forði fyrir landsmenn til langs tíma.
Svo vel vill til, að yfirleitt ganga frystigeymslurnar
fyrir innlendri raforku, sem ekki ætti að bregðast, þótt
ísland einangraðist af einhverjum orsökum.
Því miður er ástandið ekki svona gott á öðrum
sviðum. Nærri allt atvinnulíf þjóðarinnar byggist á
innfluttu eldsneyti. Og við höfum nú komizt að raun
um, að þetta er orðin lúxusvara, sem stundum er ekki
einu sinni hægt að fá, þótt boðið sé uppsprengt verð
fyrir hana.
Við höfum ekki einu sinni komið okkur upp
birgðum af bensíni og olium til nokkurra mánaða. Við
notum skipsfarmana jafnóðum. Og verði seinkun á
olíuskipi, komast olíufélögin strax í vanda.
Einu verulegu olíubirgðirnar í landinu eru í eigu
Atlantshafsbandalagsins. Ástæðulaust er að gera sér
vonir um, að á styrjaldartímum sé hægt að fá af
þessum birgðum til borgaralegra þarfa. Þetta eldsneyti
er einmitt varðvéitt til hernaðar.
Það skiptir kannski ekki miklu, þótt dráttar-
vélarnar stöðvist í landbúnaði. Verra er, þegar
stöðvast samgöngurnar, lífæð atvinnulífsins í landinu.
Allra verst er þó, að olíuleysi mundi í einu vetfangi
stöðva fískveiðar okkar, hornstein nútímaþjóðfélags á
íslandi.
Ekki þarf einu sinni styrjöld til aðhindrainnflutning
eldsneytis. Engin leið er að spá um, hvað samtökum
olíuframleiðsluríkja getur dottið í hug að gera til að
vekja athygli umheimsins á því, hve merkileg afurð
olían er.
Við getum ekki heldur skákað í þvi skjólinu, að í
Sovétríkjunum séu alténd ekki við völd neinir ofsa-
trúarklerkar af trú Múhameðs, heldur bara gamaldags
og traustir kaupsýslumenn af trú Mammons. Sú staða
gæti komið upp, að Sovétmönnum þætti henta að
beita okkur pólitískum þrýstingi á viðkvæmu sviði.
í leiðara Dagblaðsins á fímmtudaginn var því
haldið fram, að innflutt eldsneyti væri orðið svo dýrt,
að hliðstætt eldsneyti heimatilbúið væri um það bil
orðið eða að verða samkeppnisfært. Var þar átt við
framleiðslu vetnis úr vatnsorku með rafgreiningu og
framleiðslu hefðbundinna bensín- og olíutegunda úr
vetni með kolefni úr mó.
Það er ekki aðeins fjárhagslega hagkvæmt að hefja
nú þegar af fullum krafti undirbúning að hönnun
þeirra orkuvera og iðjuvera, sem til þarf. Það er þar á
ofan beinlínis nauðsynlegt öryggis okkar vegna.
Þetta eru engar skýjaborgir. Tæknin er komin á
það stig, að telja má barnaleik að framleiða bensín og
olíur úr mó og vatni. í því á ekki að vera fólgin nein
hætta áKröfluævintýri.
Við getum vel gert okkur í hugarlund, hve notalegt
yrði að vera engum háður í orku, hvorki í landi, á sjó
né í lofti. Að því eigum við að stefna, ekki hægum
nefnda-skrefum, heldur hröðum yinnuskrefum.
Bandaríkin:
Óábyrg afstaöa
við Chappaquidd-
ickáriðl969
V
K
—fyrsta viðtal sem Edward Kennedy öldungadeildar-
þingmaður veitir um slysið umtalaða
Edward Kennedy, öldungadeildar-
þingmaður, er talinn sá í hópi demó-
krata í Bandaríkjunum, sem auðveld-
ast ætti með að ná útnefningu til
framboðs til embættis forseta lands-
ins. Er Jimmy Carter núverandi for-
seti þar ekki undanskilinn. Ljóst er
þó að leið Kennedys í þennan mikla
valdastól yrði ekki án erfiðleika. Þó
svo að hann sé og hafi um langt skeið
verið talinn sá sem kjósendur í
Bandaríkjunum vildu helzt að yrði
forseti á hann sér að sjálfsögðu ýmsa
andstæðinga bæði innan og utan
Demókrataflokksins.
Þegar rætt er um möguleika
Edwards Kennedys og horfur á þvi að
hann fari í forsetaframboð á næsta
ári koma tvö atriði til álita. Hið fyrra
er það að hann hefur aldrei viður-
kennt að hann hyggi á framboð,
hvorki fyrir kosningarnar 1976,
þegar hann stóð við fullyrðingar
sínar um að gera það ekki né nú
Foreldrar Mary Jo, Joseph Knpcchne og eiginkona, við útför hennar 1 júli 1969. Mary Jo drukknaði er bifreið Edwards
Kennedys var ekið út af brú við ( happaquiddickeyju.
Leiðir til
spamaðar
-
Flugvéla-
fæðið
Þegar Flugleiðir eru að draga
saman seglin vegna rekstrarerfið-
leika, sem stafa af olíukreppu, vax-
andi samkeppni, flugbannsins á DC-
10 þoturnar og vegna aukins
stjómunarkostnaðar, þá verður
starfsliði félagsins, sem jafnframt eru
eigendur, hugsað til þess hvernig
bæta megi reksturinn. Sjálfsagt er ég
einn af mörgum innan fyrirtækisins,
sem hugleiðir slíkt og þá það sem mér
stendur næst og sjóndeildarhringur
minn nær yfir.
Rækjan flutt fram
og til baka
frá íslandi
Frá sameiningu félaganna er búiö
að kaupa mat erlendis frá fyrir N-
Atlantshafsflugið, sem veiftur er á
leiðinni Keflavík — New York, og á
ég þar við heitan mat frá Grimsby,
sem fluttur er þaðan til Luxem-
borgar, lestaður þar og siðan flogið
með til Keflavíkurflugvallar. Þessum
skömmtum fylgir einnig rækja, sem
flutt er frá íslandi til Luxemborgar,
sett þar i skál ásamt öðrum matar-
tegundum á bakka, stungið síðan í
flugvélalestina og flutt til Keflavíkur-
flugvallar. Að lokum er svo þessi
margflogna fæða borin til farþega á
leiðinni Keflavík — New York.
Chicago, Baltimore. Væri ekki hægt
mér er spurn. Nú og til að gæta gráu
ofan á svart, er áætlað aðkaupa frá
sama fyrirtæki í Grimsby, heitan
morgunverð til notkunar á öllu
morgunflugi til Evrópu.
Kalkúnar og
kanelsnúðar
frá Bandaríkjunum
í dag er framreiddur morgun-
verður með reyktri skinku frá Dan-
mörku, úrbeinuðum kalkúnum frá
Bandaríkjunum og kanelsnúðum frá
sama landi. Þetta gerist á sama tíma
og verið er að flytja héðan af landi
matvæli á niðurgreiddu verði, sem ég
fæ ekki betur séð en að mætti alveg
eins nota um borð í flugvélarnar,
handa farþegum. Auðvitað yrði að
njóta aðstoðar íslenzkra fyrirtækja
til að vinna hráefnið til neyzlu. Sann-
gjarnt væri að Flugleiðir fengju hrá-
efnið á útflutningsverði, vegna þess
að neytendumir, farþegarnir eru að
langmestu leyti erlendis og fæðunnar
neytt utan íslenzkrar lögsögu.
Nota dauða tímann
til að vinna matinn
í f rystingu
Að mínu áliti mætti vel nota
lambakjöt og fiskafurðir margs
konar, til skiptanna i flugvélarnar.
Vetrarmánuðirnir, þegar minnst er
að gera i flugeldhúsinu, yrðu
notaðir til að vinna matinn í frysti-
geymslur á sama hátt og núverandi
viðskiptaaðili i Grimsby gerir. Með
því móti mætti skapa fjölda manns
atvinnu hér á landi.
Á seinasta ári voru fluttir 137,495
farþegar á N-Atlantshafsleiðinni af
hálfu Flugleiða. Matarkcstnaður var
75 pence á mann keyptur frá
Grimsby, eða samtals tæpar 76
# „Því miður hygg ég að
afturhald hafi ráðið ferðinni
umof...”