Dagblaðið - 23.07.1979, Blaðsíða 15

15
DAGBLAÐIÐ. MANUDAGUR 23. JULI 1979.
<S
Iþróttir
Iþróttir
Iþróttir
Iþróttir

Skagamenn
voru heppnir
—að hirða bæði stigin á Akureyri
Akurnesingar sóttu KA á Akureyri
heim á föstudagskvöld og voru Skaga-
menn nokkuð heppnir að halda heim á
leið með bæði stigin. Einkum og sér í
lagi voru þeir heppnir að vera ekki 1—2
mörkum undir i hálfleik. Undir lokin
var þó sigur Skagamanna nokkuð
sanngjarn og þeir unnu 4—2 eftir að
jafnt hafði verið i leikhléi, 1—1.
AUan fyrri hálfleikinn mátti vart á
milli sjá hvor aðilinn væri sterkari. Svo
var reyndar einnig í upphafi síðari hálf-
leiks en þá var eins og lið KA spryngi á
limminu. Liðin sóttu nokkuð á vixl í
upphafi leiksins en á 11. mínútu björg-
uðu Skagamenn tvivegis í horn í sömu
sókninni eftir mikinn darraðardans í
teignum.
Á 18. mínútu skoraði Sigurður
Lárusson mark sem ekki var hægt að
sjá annað en væri gott og gilt. Dómari
leiksins, Rafn Hjaltalín, sem annars
dæmdi leikinn prýðilega dæmdi mark-
ið af á þeirri forsendu að Sigþór
Ómarsson hefði verið rangstæður en
hafi hann verið það hafði hann engin
áhrif á leikinn. Fjórum mínútum siðar
skapaðist stórhætta við mark KA er
Guðjón Þórðarson tók aukaspyrnu við
miðlínu. Aðalsteinn Jóhannsson,
markvörður KA, hugðist góma knött-
inn en tókst ekki betur til en svo að
hann missti hann aftur beint fyrir
fæturna á Sigurði Halldórssyni, sem
var ekki meira en metra frá markinu. Á
einhvern óskiljanlegan hátt tókst hon-
um að brenna af.
Á 28. mínútu tók síðan KA
forystuna, en mínútu áður fékk Jóhann
Jakobsson sannkallað dauðafæri, þeg-
ar Jóhannes Guðjónsson bjargaði afar
slöku skoti hans á línu. Elmari Geirs-
syni var brugðið inn í vítateig og víta-
spyrna umsvifalaust dæmd. Úr henni
skoraði Eyjólfur Ágústsson eitt af
fallegri mörkum, sem sézt hafa á Akur-
eyri — efst í vinkilinn.
A 34. mínútu gaf Elmar mjög góða
sendingu fyrir mark ÍA en Jóhann
Jakosson var of seinn að skjóta og
tækifærið rann út í sandinn.
Tveimur mín. síðar jafnaði svo Jón
Alfreðsson metín fyrir Skagamenn er
boltinn barst til hans rétt utan mark-
teigs úr þvögu. Á 40. mínútu átti Elmar
enn eina sendingu fyrir mark ÍA en
sóknarmenn KA voru of seinir að ná til
knattarins. Mínútu fyrir leikhé tók
Elmar hornspymu. Hann sendi beint á
kollinn á Jóhanni Jakobssyni en Jón
Þorbjörnsson varði kollspyrnu hans á
glæsilegan hátt.
Síðari hálfleikurinn var vart hafinn
er Skagamenn náðu forystunni. Sigþór
Ómarsson, mjög fljótur og skemmti-
legur leikmaður Skagamanna, lék þá
upp kantinn og síðan inn með endalínu
og sendi síðan beint á kollinn á Svein-
birni Hákonarsyni, sem skallaði fyrir-
hafnarlítið í netið, 1—2.
KA-menn létu þetta ekki á sig fá og
aðeins tveimur mínútum síðar jöfnuðu
þeir metin. Enn var það Elmar sem átti
allan heiðurinn af markinu. Hann tók
aukaspyrnu út við hornfána og sendi
beint á höfuð Eyjólfs Ágústssonar, sem
sneiddi knöttinn skemmtilega í netið án
þess að Jón Þorbjörnsson kæmi
vörnum við.
Rétt á eftir átti Elmar Geirsson
stórhættulegt skot að marki Skaga-
manna. Hann sá hvar Jón stóð of
framarlega í markinu og freistaðist til
að senda knöttinn yfir hann. Ekki
munaði miklu að það tækist en Jón
varði með miklum tilþrifum.
A 55. mínútu skoruðu Akurnesingar
síðan það mark er gerði útslagið í leikn-
um. Skagamenn fengu aukaspyrnu rétt
utan vítateigs KA. Knettinum var rennt
til Kristjáns Olgeirssonar, sem skaut
horkuskoti i stöngina. Guðjón Þórðar-
son var fyrstur að átta sig og hann
sendi knöttinn örugglega í netið. Við
þetta mark var allur vindurinn úr
heimamönnum og Skagamenn réðu al-
gerlega gangi leiksins það sem eftir
lifði.
Matthías Hallgrímsson virðist aftur
vera búinn að grafa upp skotskóna
sína, gömlu góðu, því hann bætti
fjórða marki Skagamanna við á 70
mín. Hann lék sig þá skemmtilega í
gegnum vörn KA og síðan á Aðalstein
markvörð. Þegar hér var komið
sögu var hann í mjög erfiðri aðstóðu en
tókst engu að síður að senda knöttinn
innan á fjærstöngina og í netið, 2—4.
Eftir þetta gerðist lítt markvert
utan hvað Kristján Olgeirsson átti
lúmskt skot rétt utan stangar 6 mín.
síðar.
Bæði liðin léku oft á tíðum ágætis-
fótbolta þrátt fyrir erfiðar aðstæður.
Elmar var yfirburðamaður hjá KA en
hjá Skagamönnum var Sigurður Hall-
dórsson beztur. Þá var Sigþór mjög
hættulegur. Jón varði mjög vel i mark-
inu.
-Sl.A.
Ballesteros
sló öllum við
— þræddi sandgryf jur, hátt gras og bflastæði
en sigraði samt örugglega á British Open
,,Ég get varla lýst.því hve ánægður
ég er með sigurinn,” sagði Spánverjinn
Severiano Ballesteros eftir að hafa unn-
ið opna brezka meistaramótið i golfi —
British Open — næsta örugglega á
laugardag. „Vinur minn Roberto de
Vicenzo, sem vann þessa keppni 1967,
á miklar þakkir skilið svo og bróðir
minn Manuel en þeir lögðu báðir sitt af
mörkum til að ég gæti unnið þennan
glæsilega titil,” sagði Ballesteros og
greinilegt var að hann var hrærður yfir
sigrinum enda engin furða. Fyrir loka-
daginn hafði Hale Irwin tvö högg i for-
skot en Ballesteros vann það upp og
sigraði í keppninni með þremur högg-
um betra skor en næstu menn, sem
voru gömlu mennirnir Ben Crenshaw
og Jack Nicklaus.
,,Ég hafði engar áhyggjur af því að
geta ekki haldið mig á brautunum i
keppninni því mér hefur gengið það illa
fram til þessa í sumar að ég er orðinn
vanur alls kyns sandgryfjum og háu
grasi.”
Það kom í góðar þarfir því Ballester-
os átti ekki eitt einasta teigskot á braut
síðustu 9 holur keppninnar. Hann
þræddi tré og runna, ef ekki þá inn á
næsta bílastæði. Margsinnis kom það
honum til hjálpar að áhorfendur voru
búnir að troða niður grasið í „rough-
inu” þannig að hann þurfti ekki eins
mikið að hafa fyrir skotunum.
Á 16. braut sló hann þó öll met og
skaut beint undir bíl, sem var á bíla-
stæði um 250 metra frá teignum. Hann
fékk að „droppa” kúlunni og i öðru
höggi hafnaði hann í flatarjaðrinum —
um 6 metra frá holu. Til að kóróna allt
saman setti hann niður þetta 6 metra
pútt og fór holuna á fugli. Þetta var
hans annar fugl á siðari níu holunum
og það bætti tvo „bogey” upp á fyrstu
10 holunum.
Hale Irwin, sá sem allir bjuggust við
að myndi sigra eftir mjög góðan leik 2.
og 3. dag keppninnar, þoldi hins vegar
engan veginn spennuna og allt losnaði
úr böndunum hjá honum og lokaum-
ferðina fór hann á 78 höggum og
hafnaði í 6. sæti. Mörg fræg nöfn
urðu að láta sér eitt og annað lynda,
t.d. fékk Fuzzy Zoeller, sá sem sigraði
á US Masters golfkeppninni í april,
ekki að ljúka keppninni. Wayne
Player, sonur hins fræga Gary, varð
einnig að bíta í það súra epli að fá ekki
að vera með lokadaginn en hann var á
sama skori og Zoeller. Hér kemur loka-
staða efstu manna í keppninni:
Högg
Severiano Ballesteros, Spáni, 283
Ben Crenshaw, USA, 286
Jack Nicklaus, USA, 286
Mark James, Englandi, 287
Rodger Davies, Ástralíu, 288
Hale Irwin, USA, 289
Ragnar Margeirsson, miðherji tBK, hafði betur i þessari viðureign um knöttinn. Oskar Valtýsson var einum of seinn svo að
nokkru sfðar hafnaði knötturinn i netinu.
EYJAMENN SEM
STORKID HRAUN
Steinar Jóhannsson skoraði tvívegis í 3-1 sigri ÍBK
íslandsmótið 1. deild, ÍBK — ÍBV, 3-1
(0-0) Keflavíkurvöllur.
Öðrum fremur var það Steinar Jó-
hannsson sem tryggði ÍBK bæði stigin
gegn ÍBV á grasvellinum í Keflavík á
laugardaginn. Þrátt fyrir litla æfingu
var hann sannkallaður ógnvaldur Eyja-
manna og skoraði tvö af þremur mörk-
um heimaliðsins, skemmtileg endur-
koma fyrir þennan fyrrum markakóng
sem lítið hefur gefið sig að knatt-
spyrnuíþróttinni í seinni tíð.
Eftir frækna sigra yfir Val og IA
bjuggust flestir við sigri Eyjamanna
yfir Keflvíkingum sem hafa verið með
slappara móti að undanförnu. En það
var öðru nær. Þeir voru eins og storkið
hraun sé miðað við þann kraft sem
liðið hefur sýnt og náðu sér aldrei á
strik í leiknum ef frá eru taldar fyrstu
mínúturnar í báðum hálfleikjunum.
Ekki er svo að skilja að Keflvíkingar
hafi sýnt slíkan afbragðsleik að Eyja-
menn hafi algerlega fallið i skuggann.
Enska þjálfaranum Tranter hefur jú
augljóslega tekizt að stilla upp sterkara
liðið en áður, með tilfærslum og með
því að setja Steinar og Gísla Eyjólfsson
inn á, en knattspyrnan sem liðið lék var
engan veginn i samræmi við veðurblíð-
una, norðan andvarann og glampandi
sólskinið, sem yljaði tæplega 800
vallargestum.
Knattspyrnan var heldur stórkarlaleg
hjá báðum liðum, sem reyndar mátti
búast við þegar tvö mikil baráttulið eig-
ast við. Hart var sótt og fast.spyrnt.
Knötturinn fór því ekki ávallt sam-
kvæmt áætlun. Markverðirnir áttu
ekki ýkja erfiðan dag. Þorsteinn Ólafs-
son þurfti aðeins einu sinni að taka á
honum stóra sínum, til að verja hörku-
skot frá Eini Ingólfssyni, skáskot af
stuttu færi. Ársæll Sveinsson í ÍBV
markinu þurfti ekki heldur mikið fyrir
markvörzlunni að hafa. Keflvíkingar
misnotuðu herfilega hættulegustu
tækifærin, eins og þegar Einar Ásbjörn
’ fékk knöttinn eftir mikinn „horna-
skelluleik” í galopnu færi en vatn hafði
víst komizt í púðrið og skotið var mátt-
laust. Skömmu fyrir hlé skaut Ragnar
Margeirsson rétt yfir þverslá af mark-
teig, eftir snjalla sendingu fráSteinari.
En efur að hafa móttekið pistil þjálf-
arans í leikhléi bættu þeir fyrir axar-
sköftin fljótlega í seinni hálfleik. Þegar
Eyjamenn höfðu tekið fjörkipp í byrj-
un hófu Keflvikingar skyndisókn en
knötturinn fór út fyrir hliðarlínu. Guð-
jón Þórhallsson varpaði knettinum
beint á koll Ragnars Margeirssonar sem
„nikkaði” honum aftur fyrir sig til
Steinars Jóhannssonar sem hafði
smeygt sér á bak við varnarmenn ÍBV.
Steinar lét jafngullið færi ekki úr
greipum ganga og sendi knöttinn eld-
snöggt í netamöskva ÍBV marksins, 1-
0.
Keflvíkingar efldust um allan helm-
ing við markið og sóttu nokkuð fast.
Er hálftími var liðinn sendi Óskar
Færseth, sem fylgdi sókninni vel eftir
að vanda, háan knött inn i vítateiginn.
Varnarmenn ÍBV voru eitthvað utan-
gátta — hlupu fram á við og létu
Ragnar Margeirsson alveg einan um
knöttinn, héldu hann víst vera rang-
stæðan. Ragnar fékk því gott næði til
að leggja fyrir sig knöttinn óg renna
honum fram hjá Ársæli markverði, 2-
0.
Skömmu siðar smellur knötturinn á
innanverðri marksúlu Eyjamanna eftir
langt skáskot Steinars en þá höfðu
heimamenn átt hættulegar sóknarlotur.
Þriðja markið virtist því liggja í loft-
inu, eins og sagt er á knattspymumáli,
en gestirnir voru ekki dauðir úr öllum
æðum. Einir lngólfsson, skæðasti
Eyjamaðurinn i leiknum, fékk háa
sendingu inn í vítateiginn. Þorsteinn
markvörður ætlaði að verða fyrri til og
grípa knöttinn en Einir varð á undan og
skallaði í áttina að opna markinu þar
sem Guðjón Guðjónsson bakvörður
kom og reyndi með fimlegum til-
burðum að aftra því að knötturinn færi
í markið, en allt kom fyrir ekki, í net-
inu hafnaði hann, 2-1.
,, Jafna, Eyjamenn,” hrópuðu fylgis-
menn gestanna og litlu munaði að þeim
yrði að ósk sinni þegar Sigurbjörn
Gústafsson hugðist senda knöttinn til
Þnrsteins markvarðar en mistókst, svo
að nærri lá að Ómar Jóhannsson, sem
reyndar var fremur daufur í leiknum,
næði knettinum. Vonir Eyjamanna um
jafntefii urðu svo að engu þegar Snorri
Rútsson sá sitt óvænna og krækti í fót
Einars Ásbjörns rétt innan við víta-
teigslínu, þar sem hann stefndi með
knöttinn að marki. Úr óumdeilanlegri
vítaspyrnu skoraði Steinar, 3-1, og
skömmu síðar blés Ingi dómari til
merkis um að leiktiminn væri úti.
Steinar, Ragnar Margeirsson, Óskar
Færseth og Guðjón voru einna knáastir
Keflvikinga. Ólafur Júlíusson féll vel
inn í liðið og kunni sýnilega að meta
Steinar, enda báðir af gamla skólanum
í ÍBK. Sigurður Björgvinsson var sami
vinrtuhesturinn og oftasl en byggir lítið
upp. Gísli Eyjólfsson virkaði nokkuð
hægur en reyndi að ná spili svo og
Einar Ásbjörn, en betur má ef duga
skai.
Broddinn vantaði alveg i framlínu
Eyjamanna, enda gat þeirra skæðasti
sóknarmaður, Tómas Pálsson, ekki
leikið með vegna meiðsla í baki. Kári
Þorleifsson, sem kom inn á þegar
Jóhann Georgsson var að yfirgefa völl-
inn vegna meiðsla, er eftirtektarverður
framherji, fljótur og laginn. Örn
Óskarsson hélt vörninni saman, ásamt
Snorra Rútssyni, en þetta var sannar-
lega ekki dagur Eyjamanna.
-emm