Vísir - 30.08.1975, Blaðsíða 2
2
Visir. Laugardagur 30. ágúst 1975
risBsm:
— Áttu regnkápu?
Dagbjört Kjartansdóttir, nemi:
Já, en ég læt hana bara hanga
uppi frammi i gangi. Notkunin er
semsagt litil sem engin.
wm
Laila Björnsson, starfar i gesta-
móttöku: Nei, ég hef enga eignazt
ennþá. Það þýðir samt ekki, að ég
þurfi hennar ekki við. Ef veðrátt-
an heldur áfram að vera svona,
neyðistég til að fá mér þessa flik.
Siguröur Pétursson, vcrkamað-
ur: Já, ég á eina slika. Ég hef
gætt þess að endurnýja þessar
flikur, enda vænti ég þess, að
veðrið haldist óbreytt.
Helga Guömundsdóttir, nemi: Já,
ég á ágætis regnkápu. Ég hef ver-
iö skáti og þvi þurft á henni að
halda.
Anna Svavars, nemi: Já, ég á
regnkápu, enda veitir vist ekki af,
ef sama rigningin heldur áfram.
Rúnar Sigurjónsson, 11 ára: Nei,
ég á engan slikan galla. Það er
óvist hvort þetta veður helzt ó-
breytt.
Gœzluvöllurinn við Miðvang
Fyrst og fremst til oð
hofo börnin stutta stund
Þetta er hann óli, stundum
kallaður óli blauti vegna þess
hvað hann er fljótur aö verða
gegnvotur þarna i sandinum.
Reyndar vantar hinn helming-
inn af honum, það er tvibura-
bróður hans, hann Sigurð.
„Það eru mikið til alltaf sömu
börnin, sem hingað koma,” sagði
Ólöf Einarsdóttir, fóstra á gæzlu-
vellinum i norðurbænum i
Hafnarfirði. Völlur þessi stendur
við Miðvang, þar sem Kaup-
félagsblokkin gnæfir yfir.
Ólöf sagði að völlur þessi hefði
verið opnaður i febrúar 1973.
Hefði hann fyrst og fremst verið
ætlaður fyrir það fólk, sem vildi
skilja börnin eftir skamma hríð.
Hins vegar er þetta ekki hugsað
sem dagheimili fyrir börn þeirra
foreldra, sem dvelja fjarri
heimili allan daginn. ólöf sagði,
að það vildi þó aöeins brenna við,
að fólk vildi nota gæzluvellina á
þennan hátt. Það væri einna verst
fyrir börnin, þegar vont veður
væri. Gæzluvöllurinn hefur enga
aðstöðu upp á að bjóða, ef eitt-
hvað amar að veðri, enda væri
venjan að fólk léti börnin ekki
fara á völlinn, þegar útlit væri
fyrir slæmt veður.
Ólöf upplýsti að þarna væru 4
fóstrur, og væri völlurinn opinn
frá 9-12 fyrir hádegi og siðan 2-5.
Börnin eru yfirleitt um 30 á
morgnana. Talan eftir hádegi
sveiflast öllu meira til. Munu
krakkarnir vera frá 60-130, allt
eftir veðri og vindum.
Ólöf Einarsdóttir fóstra er hér með einn af krökkunum sem hún lit-
ur til með.
Börnin, sem þarna koma, eru
frá 2-6 ára. Sum dvelja þarna
bókstaflega allan daginn, önnur
skreppa þarna stund og stund,
væntanlega einkum þau sem eng-
in systkini eiga og þurfa á félags-
skap að halda.
Völlurinn er i hrauninu. Það
hefur verið sléttað að hluta og
leiktæki sett upp. Allt i kring er
svo hraunið, úfið og hrikalegt, og
tekur þessi völlur sig óneitanlega
vel út. Smáskýli er fyrir starfs-
fólk.
t Hafnarfirði munu vera 5
gæzluvellir, tveir leikskólar og
eitt dagheimili.
1 fyrra hófst bygging fyrsta
dagheimilisins sem Hafnar-
fjarðarbær reisir. Er það i
norðurbænum. Aætlað er að ljúka
verkinu á árinu 1976. Heimilið er
ætlað fyrir 74 börn á aldrinum 0-6
ára.
— BÁ
Garðurinn hefur löngum boöið upp á ýmsa möguleika. Með svolitlu
imyndunarafli má lifa þar kóngalifi. Drullupollarnir eru vinsælir
þegar þeirra nýtur við...
Var fyrir brezka heimsveldinu
Hneykslaður Garðahreppsbúi
hringdi:
,,Ég er nýkomin heim úr
sumarleyfi og var að lita yfir
Moggana mina, og um leið Vel-
vakanda. Viti menn, rekst ég
ekki á fyrirferðina á honum
Karli Elisabetarsyni i Hofsá i
Vopnafirði. Þar var hinn brezki
prins að veiða fisk i islenzkri á,
sem við verðum að gera ráð fyr-
ir að sé langt inni i landhelgi
okkar.
Svo sem lög gera ráð fyrir
voru samt fleiri á ferð, svona
um hásumartimann, og þar sem
mikil veðursæld er i Vopnafirði
þá datt tvennum hjónum það i
hug að tjalda undir hliðum
fjallsins Burstarfells þar i sveit.
En biðið við, þau voru allt i' einu
orðin fyrir brezka heimsveld-
inu. Karl hinn brezki var að
koma og tjöldin voru 2-300
metra frá Hofsá. Það hefði þvi
getað truflað sálarró blessaðs
prinsins að sjá svona venjulega
Islenzka ferðamenn svona alveg
rétt hjá sér. Ain er nú nokkuð
stór, en kannski hefur laxinn
einmitt verið þarna fyrir fram-
an hjá þeim. Nema hvað, burtu
urðu þau að vikja með allt sitt
hafurtask.
Jæja, þetta var kannski nauð-
synleg öryggisráðstöfun, þau
hefðu kannski getað skotið á
Karl með teygjubyssum. Það
sem hneykslaði mig allra mest
var viðhorf sjálfs Velvakanda
til málsins. Hann var nefnilega
nýbúinn að gista landsbyggð i
Bretaveldi og vitið þið hvað?
í Bretaveldi má hvergi nokk-
urs staðar tjalda án leyfis og
yfirleitt ekki nema á sérstökum
stöðum, sem ætlaðar eru sem
áningarstaðir fólks með hjól-
hýsi eða tjöld.
Er það virkilega hans álit og
fleiri tslendinga að við eigum að
stefna að þvi (i landi þar sem
hingað til hefur nokkurn veginn
mátt t jalda, ef manni lizt bara á
staðinn, svo sem við fallegan
fjallalæk) að viö megum bara
sætta okkur við að tjalda við
nefið á næsta manni i þar til
gerðum takmörkuðum básum?
Ég bara spyr.”
Það hefur vart farið fram hjá
neinum hver hér var á ferð:
Enginn annar en Charles Breta-
prins.