Vísir - 30.08.1975, Blaðsíða 8

8
Vísir. Laugardagur 30. ágúst 1975
Dagskrá Unnar Guðjónsdóttur
um íslenzka þjóðtrú
með dans, upplestri og söng
verður i fundarsalnum laugardag og
sunnudag kl. 16 :-00.
Aðgangur ókeypis.
Sýningunum HOSVERND i kjallaranum
og „KLUDEBILLEDER” i anddyrinu
lýkur báðum á sunnudag kl. 19:00.
NORRÆNA
hCjsið
A
Fró barnaskólum
Kópavogs
Barnaskólarnir i Kópavogi, Kársnesskóli,
Kópavogsskóli, Digranesskóli og Snæ-
landsskóli, verða settir með kennarafund-
um i skólunum kl. 14, mánudaginn 1. sept.
Börn, sem eiga að sækja skólana i vetur,
en hafa ekki enn verið innrituð, komi til
innritunar, eða einhver i þeirra stað, kl.
16—17 mánudaginn 1. sept. Tilkynningar
um brottflutning barna berist fyrir sama
tima.
Nemendur komi siðan i skólana föstu-
daginn 5. sept, sem hér segir
Börn fædd 1963 (12 ára) kl. 9
” ” 1964 (11 ára) kl. 10
” ” 1965 (10 ára) kl. 11
” ” 1966 ( 9 ára) kl. 13
” ” 1967 ( 8 ára) kl. 14
” ” 1968 ( 7 ára) kl. 15
Vegna viðgerða og lagningar hitaveitu
getur kennsla ekki hafist i Digranesskóla
fyrr en nokkrum dögum siðar og verður
það tilkynnt með annarri auglýsingu.
Sex ára börn, fædd 1969, verða kvödd i
skólana með simtali eða bréfi nokkrum
dögum siðar en hin.
Gagnfræðaskólar Kópavogs verða settir
10. sept. en nemendur eiga að koma til
náms i skólana 15. sept. bæði i skyldunámi
og framhaldsdeildum.
Fræðslustjórinn i Kópavogi.
ÚTBOÐ
Hitaveita Suðurnesja óskar eftir tilboðum
i lagningu dreifikerfis i Grindavik 1.
áfanga.
útboðsgögn verða afhent á skrifstofu
Hitaveitu Suðurnesja, Vesturbraut 10 A
Keflavik (opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 9-12) og á verk-
fræðistofunni Fjarhitun h.f. Álftamýri 9
Reykjavik, gegn 7000 kr. skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á skrifstofu Hita-
veitu Suðurnesja föstudaginn 18. septem-
ber kl. 14.00.
4ra-5 herbergja íbúð óskast strax
til leigu, helzt i vesturbænum.
Upplýsingar gefnar i sima 14566 eftir kl. 1
næstu daga.
cTVIenningannál
HUGANS ÞJÓNN
Umsjón:
Aðalsteinn Ingólfsson
í hvert sinn sem Al-
freð Flóki heldur sýn-
ingu á verkum sinum I
musteri islenskrar
menningar, Bogasal
Þjóðminjasafnsins,
virðast menn eins og
fyrir galdur gleyma
allri hefðbundinni
myndrýni og fjalla um
verk hans með
draumórakenndu orða-
lagi, — eða þá að þeir
láta sér nægja að segja
sögur af listamannin-
um sjálfum.
Þetta er sama vandamálið og
það sem blasti við gagnrýnend-
um á blómaskeiði súrrealism-
ans IParis, þ.e. hvernig er hægt
að gagnrýna undirvitund og
draumsýnir listamanna? Stund-
um má sjá að „draumsýnir”
þeirra virðast komnar beinustu
leið úr „draumum” annarra
listamanna og jafnvel sú stað-
reynd þarf ekki að vera sem
vöndur á.verk þeirra. Þeir geta
sagt, eins og Dali karlinn sagði,
þegar menn neru honum um
nasir nazistahneigð hans á
árunum 1935-40, að hann gæti
ekkert við þessu gert, — hann
dreymdi Hitler i sifellu og sem
sannur súrrealisti væri hann
skyldugur til að tjá drauma slna
á trúverðugan hátt.
Alfreð Flóki hefur verið kölL-
un sinni með afbrigðum trúr
þessi 20 ár sem hann hefur hald-
ið um penna. Frá 1959, er hann
hélt sina fyrstu sýningu, hefur
myndveröld hans mótast af
19aldar bókmenntum, Poe,
Baudelaire, De Sade, Lautréa-
montog Strindberg. Gegnum þá
hafa svo opnast aðrir heimar,
mystlk, galdur, músik og gaml-
ar goðsagnir. Gegnum kynni sln
við öll þessi fyrirbæri hefur
Flóki þróað með sér lifsskoðun
sem er bölsýn en samt
munaðarfull og ósmeykur hefur
hannsetiði filabeinsturni sinum
og varist áhlaupum allra isma
og þjónað aðeins hugarflugi
slnu. Maðurinn er búnt af and-
stæöum og fáir islenskir lista-
menn hafa opinberað eins
margar hliðar mannlegs eðlis
eins og Flóki. Hann er sjálfur
eins staðfastur fagurkeri og ein
uppáhaldssöguhetja hans, Des
Esseintes úr ,,A Rebours” eftir
Huysmans, en hikar ekki við að
leita fegurðarinnar i sorpinu,
grimmdinni og niðurlaégingunni
I von um að finna þar perlur.
Hann segir sjálfur að sig hafi
ávallt langað til að mála stór
verk, en hafi strandað við dyr
teikningarinnar og haldið sig
þar slðan, en liklegt er að for-
dæmi svartlistarmanna eins og
Doré og Redon hafi valdið þar
um nokkru, svo ekki sé minnst á
hina ákveðnu linu flæmskra
málara og bjúglaga teikningu
Beardsleys. Fyrstu myndir
hans voru einatt smáar i sniðum
og þær bestu minntu á fingerðan
minatúr, teikningin var að
mestu útlinukennd og stundum
óstyrk, en 1963 fór að bera meir
á vandlegri skyggingu og ljós-
dökkum andstæðum. Jafnframt
stækka myndir hans og fyllast
og er ég ekki frá þvi að árin
1964-70 hafi verið rikulegustu
árin á ferli Flóka hvað fjöl-
breytileik myndefnis snerti.
Jafnframt verður stöðug fram-
för i teikningu Flóka og aka-
demisminn i honum hvetur
hann stöðugt til meiri ná-
kvæmni, I þeim tilgangi að
verða „Old Master” á 20. öld-
inni. Enn stækka svo myndir
hans og á sýningu hans 1970 ber
mikið á stórum kritarmyndum
sem eru nánast svarthvit mál-
verk, svo fjölbreytileg voru tón-
brigði og skyggingar þeirra.
Þess tilhneiging verður rikari
þáttur i list Flóka, og á þessari
sýningu eru nær helmingur
verkanna stórar kritarmyndir,
etv. forboði um meiri sviptingar
i listhans i framtiðinni. Nú ætti
einhver að ganga á lagið og fá
honum stórt veggpláss til um-
myndunar.
En með meiri umsvifum virð-
ist myndmál Flóka verða fast-
ara i skorðum og „andlitið”,
sem ávallt hefur verið honum
mikill innblástur, er nú æ stærri
hluti af myndfleti hans, en hin
fjölskrúðuga barokkskreyting
hans I kringum þau virðist vera
á undanhaldi. Nú er etv. eins og
Flóki leitist við að ná áhrifum
sinum gegnum vissa „stemmn-
ingu” andlits, svipbrigðum
þess, fremur en með beinum
andstæðum andlita og kynja-
kykvenda, eða afskræmingum
þeirra.
Eins og svo oft áður er erótik-
in burðarásinn i mörgum verk-
um hans og erótik Flóka byggist
aldrei á beinum og ruddalegum
útlistunum, heldur á getgátum,
möguleikum og kemur hér aðal-
lega fram I einskonar Lólituleik,
samspili milli gelgjuskeiðs-
stúlkna og nautnalegra þrosk-
aðra kvenna, — eða þá i and-
stæðum girndarfullrar elli og
lostafullrar æsku.
A bak við er svo, eins og
ávallt, háðfuglinn Flóki sem
skemmtir góðborgurum og
manar þá jafnframt til að opna
augu og huga fyrir þvi hyldýpi
sem undirvitundin er og láta
grlmuna falla.
gPg