Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1946, Blaðsíða 6

522

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
þá er engin hætta á því að mamma
hefði dregið minn taum.
★ '
Jeg átti heima í húsi mömmu
þangað til jeg var 12 ára. Vegna
þess að hún var fyrsta kona föður
míns, hafði hún verið húsfreyja
lengur en nokkur hinna. En venjan
er sú, að nýasta konan býr fyrst
í hiisi hjá manni sínum, eða þangað
til önnur nýrri kemur. Þegar þær
flytjast úr því húsi, vex virðing
þeirra, því að þá fá þær sjálfar hús
til forráða og máske þjónustufólk
Elsti sonur móður minnar var
sjálfkjörinn arftaki föður míns, en
jeg og yngri börnin höfðum engan
rjett fram yfir börn hinna kvenn-
anna.
Þegar jeg var 12 ára fluttist jeg
* inn í annað hús og þangað var safn
að öllum systkinum mínum, sem
höfðu náð þeim aldri. Við átum við
sama borð, sváfum í sama herbergi
og stunduðum nám í fjelagi. Og
enda þótt jeg bæri sjerstaka virð-
ingu fyrlr móður minni, þá hafði
hún nú ekkert lengur að segja um
uppeldi mitt. Okkur var fengið
þjónustufólk til að sjá um okkur og
þarna lærði jeg að þekkja hina
sönnu merkingu í jafnrjetti allra í
fjölskyldunni.
Til dæmis þá hafði jeg verið
mjög sólginn í sætindi og mamma
hafði máske verið mjer of eftirlát
í því efni. Eftir fyrstu nóttina í
fjelagsskálanum hljóp jeg heim til
mömmu. „Hvernig líkar þjer?“
spurði hún. „Ágætlega“, sagði jeg.
„Við skemtum okkur prýðilega.
Viltu gefa mjer kökur og sælgæti?“
— Hún hristi höfuðið: „Nei, nú ertu
orðinn einn af fjölskyldunni, og ef
mig langar til að gefa þjer eitthvað,
þá verð jeg fyrst að fá leyfi föður
þíns til þess.“ Hún skýrði mjer frá
því að ekki ínætti taka eitt barnið
fram yfir annað, og ef eitt ætti að
fá gjafir, þá yrði pabbi að gera öll-
um jafn hátt undir höfði.
Sama regla gilti um konurnar.
Ef pabbi ætlaði að gefa einni fatn-
að, skrautgrip eða saumavjel, þá
varð hann að gefa öllum hinum ná-
kvæmlega hið^sama.
★
Um eiginkonuskyldurnar skift-
ust þær á eftir röð. Hver kona er í
hálfan mánuð „einkakona“ manns-
ins. Aldrei hvarflaði það að mjer
að neitt væri athugavert við þessi
skifti á konum, en það var vegna
þess að við vorum alin upp í sak-
leysi.
Á þessum hálfum mánuði mat-
reiðir konan handa manni sínum,
skemtir honum á kvöldin og gegnir
yfirleitt öllum húsmóðurskyldum
og eiginkonuskyldum. Það getur
vel verið að hún matreiði h.eima
hjá honum og sje þar fram á kvöld,
en fer þá heim í sitt hús. En yngsta
konan er altaf eins og gestur á heim
ilinu þangað til röðin kemur að
henni.
Mjer kemur ekki til hugar að
halda því fram, að allar konur í
Nigeriu sje fyrirmyndir um heim-
ilisháttu og þeim verði aldrei sund-
urorða. Um það skal jeg segja sögu
sem gerðist þegar jeg var lítill.
Við Disu, eldri bróðir minn, vor-
um einu sinni að leika okkur í húsa
garðinum. Þá' opnaðist hliðið
skyndilega og inn ruddist fjöldi
kvenna. Þetta voru systur og
frænkur allra kvenna pabba. Og all
ar konurnar komu út úr húsum sín-
um og slógust í hópinn og svo helt
allur skarinn til húss pabba.
Disu glotti og hvíslaði að mjer:
„Þetta þýðir það að við fáum meira
sælgæti í uppskerugjöldin.“ Jeg
skildi ekkert.
„Þær ætla að halda málstefnu
út af Mgbeke, nýjustu konu föður
okkar“, sagði hann. „Og ef þær
dæma hana til að borga sekt þá
verður sektarfjenu varið til þess að
kaupa sælgæti handa okkur krökk
unum í uppskerugjöldin.“
Við læddumst heim að stóra hús-
inu þegar allar konurnar voru
komnar þar inn, og gægðumst í
gegn um rifur milli stafanna. Þarna
sátu þær í hring umhverfis Mgbeke
sem pkki var nema 17 eða 18 ára.
Hún virtist ekki taka sjer það
næra að vera sakborningur. .
Remi, ein af fyrstu konum föður
míns, var að tala: „Okkur þykir
það mjög leiðinlegt að hafa neyðst
til að kalla saman þetta fjölskyldu-
ráð, en það er nauðsynlegt vegna
heiðurs fjölkskyldunnar. Mgbeke
hefir orðið uppvís að því, að gefa
gestum manns okkar hýrt auga,
þegar hún hefir gengið um beina.
Það er ósæmandi.“
Nú byrjuðu þær alla að tala í
einu, en mamma, sem var helsta
konan, stöðvaði það með því að
rjetta upp hönd. Hún sagði svo:
„Við skulum Jilusta á hvað Mnea-
maka systir okkar leggur til mál-
anna.“ •
Mneamaka hafði orðið systir
mömmu og allra hinna kvennanna,
vegna þess að hún var skyld móður
Mgbeke. Svo langt ná fjölskyldu-
böndin í Nigeriu.
„Það er satt“, sagði Mneamaka,
„að það er ósæmilegt að gefa gest-
um manns síns hýrt auga. En mun-
ið eftir því að Mgbeke er ung, og
að hún er ágæt húsmóðir þótt hún
sje ung. Auk þess skuluð þið minn-
ast þess, að hún hefir aukið mjög á
virðingu f jölskyldunnar vegna þess
hvað hún á marga ættingja. Okeke
faðir hennar á sjö bræður og fimm
systur og Modukue móðir hennar á
sex bræður og sex systur.“
Þessi röksemdarfærsla virtist
hafa mikil áhrif og Mgbeke slapp
með lítilsháttar sekt og áminningu.
Og þá forðuðum við okkur, bræð-
urnir.
i