Tíminn Sunnudagsblað - 20.01.1973, Blaðsíða 3
Réttlætismál
Séra Gunnar Arnason:
Árið 19B3 voru sett ný og ýtarleg
lög um kirkjugarða. Voru þau á
margan hátt til bóta. Samt orkar
tvimælis, að lagt er skilyrðislaust
bann á að heimila heimagrafreiti,
og boðið að dufti skuli ætið að bál-
för lokinni komið fyrir i grafreiti.
I.ikur eru til að fyrr eða siðar komi
á daginn. að réttmætt sé að veita
uudanþágu á þessum fyrirmælum.
Utanþjóðkirkjusöfnuðum er að
sjálfsögðu heimilað að koma sér
upp eigin grafreitum. Það fylgir
trúfrelsinu. En i þessu samhandi er
gloppa i lögin. Stafar hún efalaust
af einberri óaðgæzlu.
Eins og alkunnugt er, og i raun og
veru 'er sjálfgefið, hafa hér á landi
liingum verið og eru enn
einstaklingar, sem ekki telja sig til
neinna trúfélaga — hvort heldur
kristinna né annarrar tegundar,
svo sem Ásatrúarmanna.
Sainkvæmt gildandi lögum virð-
ist skvlt að jarða þessa menn i ein-
hverjum grafreit löggiltra safnaða,
þótt þeír hafi i lifinu talið sig and
viga þeim öllum. Og hingað til hafa
þcir flestir verið jarðaðir i kirkju-
görðunum.
En það liggur i augum uppi að
ekki getur kirkjunni verið akkur i
að sliku valdi sé beitt. Þaö er flest-
um enn i fersku minni að jafnvel
hér á landi var lengst af sú tið, að
kirkjan bannaöi afbrotamönnum
legstaö innan kirkjugarðs, jafnvel
þótt þeir iðruðust. Og óskirð börn
áttu rétt á harla litlum yfirsöng.
Það verður að segja hverja sögu
eins og gengur.
Þessi viðhorf eru sem betur fer
úr sögunni hér. En þau rikja enn
sums staöar.
Með tilliti til lögboðins trúfrelsis
er liins vegar. ef að er gáð, álika
fáránlegt að neyða menn beint eða
óbeint til legs i vigðri mold, cða i
grafreitum cinhvers löggilts trúfé-
lags. Og engin ástæöa til þess, Það
er afar auðvelt og kostnaðarlitið að
hæta gloppuna i fyrrgreindum lög-
um. Ekki þarf annaö en aö setja
þar fáort ákvæði um að i tengslum
við kirkjugaröa — og aðra grafreiti
— skuli vera óvigður, afmarkaður
reitur, innan eða utan aðal-girðing-
arinnar, þar sem menn, sem ekki
eru i neinum löghelgum söfnuöi.
geti kosið sér leg.
Séra Gunnar Árnason
Þegar teknir eru upp nýir kirkju-
garðar verður þetta sama og kostn-
aöarlaust. V'iðast lika fyrirhafnar-
litið, þótt um gamla grafreiti sé að
ræða.
En þetta er réttlætismál, sem
enginn græðir á að biði lausnar.
Sendibréf frá Kjarval
Þegar dagblöðin fengu
handrit frá meistara Kjarval
á árunum, þóttu þau ekki lit-
ill fengur á dagblöðunum, og
eru sum geymd sem dýr-
gripir, enda voru þau oft
skreytt dráttmyndum lista-
mannsins.— En sumir fengu
lika skemmtileg sendibréf
frá Kjarval. Hann átti það til
að hafa bréfin sjálf ekki að-
eins að hálfu rissteikningar
um efni bréfsins eða aðrar
hugdettur, heldur brá hann
stundum á þann leik líka að
skreyta umslögin að utan.
Hér er til að mynda eitt slíkt
umslag af bréfi til góðvinar
hans. Kjarval hefur notað
frímerkin sem ramma.
Sunnudagsblaö Tímans
51