Sunnudagsblaðið - 13.07.1958, Blaðsíða 4

5UNNUDAGSBLAÐIÐ

Nýjasta sundfátatízkan.
Kveðaj til Islands:
Vormorgun
EFTIRFARANDI KVÆÐI cr
kveðja frá g’ömlum Islend-
ingi, sém búið hefur í útlöndum
nvest af sínu lífi, en ber ennþá
hlýjar minningar til fósturjarðar
innar. Hann lieitir Gísli G. Hauk
land, fæddur að Torfastöðum í
Grafningi, 2ii. október 1884, son
ur hjónannn Sigriðar Hannesdótt
it' og . Gísla Magnússonar, sem
lengi bju-ggvi í Króki, sömu sveit.
Gísli fluttist til Reykjavíkur nveð
foreldrúm sínum uni aldamótin,
lærft; bókband hjá Guðnvundi
GarnaHassyni, eri sigldi til Káu-p-
mannahafnar vorið 1905, og hefur
ekki komið heim síðan. Hann talar
og skrifar bó íslenzku senv lieinva
befði verið.
Ilann cr bróðir skáldsins Magn-
ús(ir Gíslasonar og þykir líka gam
an að ljóðagerð.
Sójin gyllir fjörð og fjöll,
fagurt cr á vengi,
glitrar dögg um gænan viill,
gróa blóm á engi.
Vinir, nú er vor í dalnum mínum.
Veðurblíða, vor og sól
vekja jörð' af dvala,
klæða grasi hlíð og hól
Iiér og upp (il dala .
Vinir, nú er vor í dajnuim mínlum.
Huga minn og hjartaþrá
heillar vorið blíða,
héðan yfir björgin blá
burt til dalsins fríða.
Vinir, nú er vor í dalnum mínum,
I»ar við fagran fuglasöng,
fýrr var gott að una,
æskuvorin ljós og löng
lengi vil ég muna.
Vinir, nú er vor í dalmim mínum.
Ungur þar ég undi við
ilm af blómum smáum,
oft í laut við lækjarnið
lék ég mér að stráum.
Vinir mi er vor í dalnum mínum.
I»ar við bæ í blómahtnd
blíðast er að dreyma,
þegar vorsól gyllir grund,
gleðin býr þar heima.
Vinir, nú cr vor í dalnum mínum.
Gísli Haukland.