Tíminn - 15.10.1991, Síða 8
8 Tíminn
Þriðjudagur 15. október 1991
Þriðjudagur 15. október 1991
Tíminn 9
Ræða Davíðs Oddssonar forsætisráðherra, þegar
hann fagnaði bridgeheimsmeisturunum í Leifsstöð:
Máttum eiga von
á aö geta hugs-
anlega unniö
„Það er alltaf gaman að því að bjóða fs-
lendinga velkomna heim. Þegar menn
koma heim með Flugleiðum, þá er sagt:
Velkomin heim. Þið komuð með SAS. Við
segjum: Velkomin heim — aldrei
skemmtilegra heldur en núna að segja Vel-
komin heim,“ sagði Davíð Oddsson forsæt-
isráðherra, þegar hann fagnaði heims-
meistaraliðinu í bridge í Leifsstöð í fyrri-
nótt. Forsætisráðherra hélt síðan áfram:
„Við höfum fylgst með ykkur öll þessa
daga í Japan og við höfúm lifað, vakað, sof-
ið — stundum of mikið — með ykkur
þessa daga í Japan. Þið hafið kannski hald-
ið að þið hafið átt bágt í lokaða og hálflok-
aða salnum í Yokohama. Við höfúm átt líka
bágt í opnum sölum hér heima. Við höfum
fylgst mjög nákvæmlega með því sem þið
voruð að gera, allri snilldinni, og auðvitað
líka þegar þið gerðuð hitt sem var ekki eins
snjallt — ég er ekki að skamma hann Jón
fyrir eitt grand redoblað — það sýnir kjark
og kraft að rugla Pólverja.
Við erum afskaplega stolt af ykkur. Þið
höfðuð ákveðna tækni undir lokin, skrýtna
tækni. Auðvitað höfðuð þið tækni dirfsk-
unnar, kraftsins, áræðis og þors og spiluð-
uð fast og gáfuð ykkur hvergi án þess að
spila of fast. En þið höfðuð líka sérstaka
tækni sem við höfúm verið mjög montin af
hér heima. Og hvaða tækni var það? Það
var brostæknin. En ef þið haldið að sú
tækni hafi dugað okkur hér heima þennan
tíma, þá er það misskilningur. Það bros var
frosið hér heima allan þennan tíma. En
þegar úrslitin voru um það bil ljós og þeg-
ar þau voru ljós, þá kom þessi þjóð upp
með þessa sömu tækni. A strætisvagna-
stöðvum, í bíó, hvar sem menn hittust þá
var brostæknin þar. Jafnvel í þinginu voru
gamlir fjandmenn famir að brosa hver
framan í annan og héldu að það ætti að
vera þannig.
Erum við minni máttar, íslendingar, að
taka sigri eins og þessum með þeim hætti
sem við tökum? Nei, við erum það ekki. Er-
um við montrassgöt úr hófi fram að taka
sigri, eins og þið hafið unnið fyrir okkur,
með þeim hætti sem við höfum gert? Nei,
við emm það ekki.
Við lítum þannig á að sigurinn sem þið
unnuð — auðvitað fyrir ykkur og fyrir
bridsið og fyrir okkur — það er engin til-
viljun. Við horfum yfir það, sem hefur gerst
undanfarin fjögur til fimm ár. Þetta er allt í
mjög nákvæmu samhengi við það, sem
gerst hefur undanfarin fjögur eða fimm ár.
Það er engin tilviljun að íslenska bridge-
sveitin vann. Það var engin lukka. Auðvitað
er lukkan góð og lukkan er með þeim sem
eiga lukkuna skiiið. Það var ekki lukkan þó
ein.
Við horfum yfir ferilinn. Við horfum yfir
stígandann og þegar við horfum yfir þetta
hvorttveggja, þá máttum við eiga von á því
að við gætum hugsanlega unnið. Við áttum
aldrei að segja meira. En við máttum eiga
von á því að við gætum hugsanlega unnið,
og það var nákvæmlega það sem gerðist, af
því að bridgesveitin íslenska hélt haus.
Hún hélt haus þegar mest gekk á.
Á meðan þið voruð úti að spila, þá var
haust hér á íslandi og þá voru allir verstu
spádómar sem gengu yfir ísland, sem
ganga yfir á haustin. Allir spádómar og spá-
stofnanir íslendinga voru þá að berja frá
sér haustverkunum, svartagallsrausinu
um að allt væri að fara til helvítis. Það var
afskaplega gott að fá bros ffá Japan á þeim
tíma.
Ríkisstjómin, hún er eins og hún er —
það er óþarfi að hiæja að því — og Reykja-
víkurborg tóku vissa áhættu fyrirfram í
miðjum niðurskurðinum. Það var ákveðið
að veðja á þessa bridgesveit. Sumir sögðu:
Nú, þeir hafa unnið sér í Evrópukeppninni
rétt til þátttöku í heimsmeistarakeppninni
í Japan. Því ekki að lifa við það. Því ekki að
segja: Þetta er nóg? Því að fara til Japan og
láta rassskella okkur þar?
Áhættan var tekin, traustið var tekið, trúin
á liðið, og liðið stóð undir því. í rauninni,
þegar við horfúm yfir farinn veg, þurftuð
þið ekki að vinna riðilinn, en þið gerðuð
það samt Þeir urðu að vinna bráðabanana
og þeir gerðu það. Auðvitað var það töff á
stundum, ekki síst við Svíana, og reyndar
eftir Svíana þá þorði maður ekki að trúa því
að 80 væri nóg, — þetta em gangsterar í
liðinu — vísir til alls — en það reyndist
nóg og því emm við afskaplega stolt yfir, ís-
lendingar. Þjóðin öll fagnar ykkur, þið vitið
það.
íslenska ríkið stóð bak við ykkur með þeim
þætti, sem um var beðið, og er montið af
því í öllum þeim niðurskurði sem yfir
stendur. Borgarstjórinn í Reykjavík, Mark-
ús Öm Antonsson, er úti á landi í dag. Við
töluðum saman í dag. Borgin og Bridge-
sambandið hafa verið að koma sér upp húsi
sameiginlega. Borgin er ágætur félagi, en
samt sem áður ákvað Bridssambandið að
kaupa hlutinn af borginni og skuldaði borg-
inni 10 milljónir af því tilefni.
Borgarstjórinn sagði mér í dag að vegna
þess, sem þið hafið gert, vildi hann beita sér
fyrir því að þessi tíu milljóna skuld yrði felld
niður, en þið ættuð heimilið, sem þið eigið
skilið. Ég flyt ykkur kveðjur hans og bridge-
menn vita það að þið hafið semsagt unnið
fyrir þessu með þessum hætti.
Frá ríkinu — hinu bláfátæka ríki — vil ég
nefna að við munum þrátt fyrir allt, þegar á
herðir, standa við bakið á ykkur, eins og þið
eigið skilið, ykkur og ykkar sporgöngu-
mönnum, vegna þess að það er enginn vafi
á því að þið hafið verið núna í Japan og vit-
ið ekki haus eða sporð á hvað er að gerast.
Það er enginn vafi á því að þið emð búin að
kveikja slíkan bridgeáhuga með þessari
undarlegu þjóð að hann slokknar ekki svo
glatt. Ég er stoltur af ykkur og ég er afskap-
lega stoltur af að hafa unnið ykkur einu
sinni í bridge. Ég var að vísu með einn
landsliðsmanninn — Þorlákur var í mínu
liði og Þórarinn Sigþórsson og Jón Steinar
— en við unnum, þú manst það Jón. Það er
ekki rétt að þið hafið gefið þetta til þess að...
Kæm heimsmeistarar, hlustið á þetta —
heimsmeistarar — kæm heimsmeistarar,
hjartanlega velkomin heim, og ég vil biðja
menn að segja skál við heimsmeistarana,
og til þess að gera okkur dagamun skulum
við ekki bara segja skál, við skulum rísa á
fætur og segja ekki bara skál, við skulum
segja Bermúdaskál og síðan skulum við
segja: Heimsmeistaramir lengi lifi, þeir
lifi....“
Davíð Oddsson forsætisráðherra skálar fyrir nýbökuðum heimsmeisturum í bridge.
Tfmamyndlr: Áml Bjama
Mættir í móttökuathöfnina. Davíð Oddsson forsætisráðherra fylgist með Jóni Baldvini Hannibalssyni utanríkisráðherra óska
Þorláki Jónssyni til hamingju. Öm Arnþórsson, Guðlaugur R. Jóhannsson og bikarinn umtalaði í baksýn.
Heimsmeistararnir
komnir heim
bridge
Heimsmeistamir í bridge lentu á Keflavíkurflugvelli laust eftir miðnætti á
sunnudaginn, eftir 28 klukkustunda ferðalag frá Yokohama. Móttökuathöfn
var í Leifsstöð þar sem fjölmenni var saman komið til að hylla heimsmeistar-
ana.
Davíð Oddsson forsætisráðherra og Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráð-
herra héldu ræður þar sem þeir óskuðu heimsmeisturunum til hamingju með
sigurinn.
„Þetta er búið að vera ólýsanlegt og bandinu núna. Þetta er alveg stór-
svo eru þetta ekki neinar smágjafír, kostlegt,“ segir Elín Bjarnadóttir,
sem hafa verið að berast Bridgesam- framkvæmdastjóri Bridgesambands-
ins. Elín segir að betri fjárhagsstaða
breyti miklu varðandi almenna starf-
semi sambandsins.
Aðspurð segir Elín að Bermúdabik-
arinn verði geymdur niðri í Bridge-
sambandi. „Einn af mínum gömlu
draumum, sem ég hef ekki komið í
verk vegna féleysis, er að smíða skápa
undir verðlaunagripi. Nú verður
skápurinn smíðaður. Þeir eru held ég
alveg sammála um að geyma bikarinn
hérna og það er búið að velja staðinn
fyrir hann,“ segir Elín.
Jón Baldursson, nýbakaður heims-
meistari í bridge, segir í samtali við
Tímann að þeir muni bara halda
áfram sinni vinnu og sínu fjölskyldu-
lífi. „Það má kannski búast við því að
við spilum á 6-7 mótum á ári, næstu
tvö árin, í stað þess að við spiluðum
kannski á 2-3 mótum áður. Það verð-
ur sennilega eina breytingin," segir
Jón. Aðspurður segir hann að at-
vinnumennska komi ekki til greina.
Það er misjafnt hversu atvinnumenn
taka þátt í mörgum mótum á ári. Jón
segir t.d. Pólverjana spila svona aðra
hverja helgi allan ársins hring.
-js
Jón Baldursson heimsmeistari fær hlýjar móttökur við heimkomuna.
Guðlaugur R. Jóhannsson hampar Bermúdabikarnum góða.
Guðlaugur R. Jóhannsson með Bermúdabikarinn og Öm Arnþórsson í fararbroddi
við komuna til Keflavíkur.