Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 42

44
KOMMÚNISMINN OG BÆNDUE
[Rjettur
er ekki sá, að bola út einstökum atvinnurekendum.
heldur fylkja þeim til samstarfs«, segir hann. Skiftir
nú ekki dálitlu hverjir þessir einstöku atvinnurekend-
ur eru? Ætlar J. Þ. að stofna framtíðarríkið með því
að breyta Kvöldúlfi og öðrum stórútgerðarfjelögum í
samvinnufjelög? Hvílíkur barnaskapur! Sannast hjer'
enn mál mitt, að leiðtogar Framsóknar ætla, að vanda-
mál þjóðfjelagsins verði leyst baráttulaust. J. Þ. tekur
meira að segja ennþá dýpra í árina. Hann endurtekur
hræsnishjal Morgunblaðsins um bróðurlegt samstarf
allra stjetta.
Verkalýð kaupstaðanna kallar J. Þ. »fáfróðan og
æstan« og hina róttækari foringja hans virðist hann
telja hreinustu illræðismenn. Þetta er einhver hin á-
kjósanlegasta sönnun fyrir staðhæfingu minni í
»Rjetti«, að Framsóknarleiðtogarnir beri róg milli
verkalýðs í kaupstöðum og bænda. Reis jeg öndverður
gegn þessu og hvatti alla alþýðu til sjávar og sveita til
samstarfs gegn auðvaldinu. Þessa skoðun mína kallar
J. Þ. »heimspeki illviljans«. Altaf er samræmið eins.
Ritháttur siðameistarans ber, satt að segja, ekki vott
um kristilega Ijúfmensku. — Heimspeki J. Þ. mætti
nefna heimspeki mótsagnanna. Er það engin persónu-
leg vansæmd fyrir hann. Sá, sem ekki skilur andstæð-
ur þjóðfjelagsins, hlýtur að lenda í mótsögnum sjálf-
ur. Þannig er heimspeki allra smáborgara. Þannig er
heimspeki Framsóknarflokksins.
En vjer skulum athuga heimspeki illgirninnar
nokkru nánar.
Kommúnistar halda því fram, að alþýða til sjávar
og sveita eigi að vinna saman að áhugamálum sínum.
En tíl þess að komast að raun um hvaða aðferðum hún
eigi að beita, til þess að brjóta á bak aftur kúgunar-
valdið og öðlast farsæld og menningu, þarf hún að
skilja afstöðu sína í þjóðfjelaginu. Það köllum vjer
stjettavitund. Til þess að skipuleggja nýtt þjóðfjelag