Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 118

120
GALDRA-LOFTUR
[Rjettur
bundist um, að eg sé eftir einum manni í þjóðsögu
Galdra-Lofts, er horfinn er úr leik Jóhanns. Það er aldr-
aði klerkurinn, er Loftur flúði til, þá er hann var sturl-
aður orðinn. Pessi gamli prestur læknaði alla, er orðið
höfðu fyrir gerningum, »ef hann lagði hendur yfir þá«.
HannlétLoft fylgjasér, erhann vitjaði »sjúkraogfreistaðra«.
Á samræðum við slíkan kenniföður hefði, að líkindum, tek-
ist að gera höfuðkappann eðlilegri, mannlegri, verpa skýr-
ara á hann lifandi einstaklings látbragði. Sálubót og skiln-
ingsauki mátti að því vera, að hlýða á orðræður presta-
öldungsins, alvarlegar, spaklegar, skáldlegar, gagnorðar,
um upptök og eðli ills og góðs og um ráð við freist-
ingum og sálarböli. En úr slíku verður ekki bætt. Nú
verður að láta sér lynda þau ráð, er finna má á víð og
dreif um sjónleikinn. Biskupinn leiðbeinir hér (íl.þætti),
þar sem hann á postullega vísu segir við einn fulltrúa
veraldlegs valds, ráðsmanninn, að jafnvel vesælasti ölm-
usumaður sé musteri guðs. Par sem slik hugsun drotnar
í hjarta, verður hinum lítilmótlegasta smælingja virðing
auðsýnd og alin önn fyrir þörfum hans og lífi. Slíka
virðing gróðursetur kærleikurinn í hug og brjósti. Finst
Lofti mjög til um, er hann reynir slíkt og segir: »Nú
eygi eg furðulegt undur! Kærleikurinn getur gert manns-
höndina heilaga*. Ein leið til lausnar undan hinu illa er
iðrun. Þess vegs er Lofti varnað. Pví valda bútar »hins
illa« í fari hans, er hann er smíðaður úr. En
tíðræddast verður honum um einn lausnara. Hann
lætur lítið yfir sér, sá frelsari, sem raunsannra frelsara er
eðli og aðal, hefir hvorki á sér valdsmanns snið né spak-
legt yfirbragð. Sá lausnari er sakleysið í líki ungrar
meyjar, yndisfagurrar og mjallhreinnar. »Eg krýp fyrir
æskunni og sakleysinu. — Eg veit, að þú getur hjálpað
mér«, segir hann við Dísu »Sakleysi þitt er regnbogi,
sem getur leitt mig upp til himna. Án þín hefi eg enga
von um frelsun. Ef eg misti þig, yrði eg óstjórnlega
grimmurc. »Sakleysi hennar var það eina, sem gat frelsað