Morgunblaðið - 30.12.2006, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. DESEMBER 2006 15
Nánari upplýsingar um afgreiðslutíma vínbúða er að finna á vinbud.is
11:00 - 20:00
LOKAÐ
Lau. 30. des
Sun. 31. des
Reykjavík og nágrenni
Opnunartími vínbúða helst óbreyttur nema ofangreinda daga.
UMHVERFI íslensku glæpamynd-
arinnar, eða eigum við að segja,
fyrsta, íslenska öræfatryllisins, Köld
slóð, er ótiltekin virkjun einhvers-
staðar langt uppi á heiðum austan-
lands. Ekki ein af þessum nýju stór-
virkjunum heldur komin um þrítugt,
álíka gömul og glæpirnir sem smám
saman koma í ljós þegar fer að rakna
ofan af kefli söguþráðarins.
Köld slóð hefst á ritstjórn síð-
degisblaðs í Reykjavík, æsifrétta-
blaðamanninum Baldri (Þröstur
Leó), verður á í messunni, aðalfor-
síðufréttin reynist byggð á fölskum
forsendum. Hún stelur í leiðinni at-
hyglinni frá annarri minni á sömu
síðu, um sviplegt dauðsfall uppi á há-
lendinu þar sem segir að öryggis-
vörður í virkjun fyrir austan hafi
hrapað til bana við störf sín. Endalok
varðarins, sem hét Tóti (Harald G.),
vekja meiri viðbrögð hjá Baldri þeg-
ar móðir hans tjáir honum að
öryggisvörðurinn hafi verið pabbi
hans en hún hafði haldið faðerninu
leyndu. „Hann var ekki góður mað-
ur,“ er skýringin sem Baldur fær.
Það er ekki seinna vænna fyrir
Baldur að grípa til óspilltra málanna
ef hann ætlar að fá einhverja innsýn
í hver hann var þessi dularfulli faðir
hans. Hann finnur einnig stungusár
á líkinu en lögreglan telur það engu
máli skipta. Baldur ákveður því í
skyndi að hætta á blaðinu og fær
starfið sem losnaði við fráfall Tóta.
Tekur rútuna eins langt og hún
kemst, að afdalakoti þar sem býr
Freyja (Elva Ósk), ung kona, ásamt
vanheilli móður sinni. Býlið er það
næsta í byggð við virkjunina og ann-
ast Freyja flutninga á vélsleða þang-
að upp eftir yfir vetrarmánuðina.
Virkjunin á heiðinni er lítið og ein-
angrað samfélag þar sem starfa þrír
menn og matseljan Ásta (Lilja Guð-
rún Þorvaldsdóttir). Pétur stöðvar-
stjóri (Hjalti Rögnvaldsson), hefur
starfað þar frá upphafi, heimamenn-
irnir Karl (Helgi Björnsson), og
Siggi (Tómas Lemarquis), eru yngri
en allir heimaríkir og lítt hrifnir af
nýja starfsmanninum. Þegar þeir
komast að því að hann er blaðamað-
ur vandast málið til muna því heiðar-
búarnir hafa ýmislegt gruggugt í
pokahorninu.
Baldur reynir á laun að finna
leynda þræði um föður sinn, er
þaulspurull og kemst ekki hjá því að
verða var við að forvitni hans vekur
litla hrifningu í samfélaginu. Hann
kynnist nánar Freyju og í samein-
ingu tekst þeim að komast til botns í
gömlu glæpamáli sem tekur að lok-
um óvænta stefnu.
Líkt og önnur mannanna verk,
hefur Köld slóð sína kosti og galla,
að mínu mati eru kostirnir fleiri en
hér blasir við gamalkunnugt vanda-
mál sem tengist handritaskrifun,
það er sannarlega erfiðara en marg-
ur hyggur að skrifa þéttofinn
krimma.
Styrkur Kaldrar slóðar liggur
fyrst og fremst í tveimur, mikilvæg-
um þáttum sem geta verið örlaga-
valdar í hvort myndir lukkast eða
ekki. Annar er stórleikur Þrastar
Leós, sem er nánast alltaf í mynd í
veigamiklu aðalhlutverki Baldurs.
Ég leyfi mér að fullyrða að við eigum
ekki færari skapgerðarleikara í
kvikmyndum en þennan svipsterka
og skýrmælta listamann sem hefur
til að bera magnaða útgeislun sem
fyllir út í og nýtur sín á tjaldinu.
Hann er jafnan trúverðugur og
áhugaverður þótt það sama verði
ekki alltaf sagt um línurnar sem
hann fær. Hinn er ramminn utan um
atburðarásina, virkjunarhúsið sjálft,
hrátt og grátt, nakin steinsteypa,
daufir litir, myrkir undirgangar og
ómennskur tækjabúnaður er eins
ákjósanlegt umhverfi og hugsast
getur fyrir grimma söguna. Og úti
fyrir næða stormar og hríð. Árni Páll
gerir sér góðan mat úr aðstæðunum,
kvikmyndatakan og klipping er unn-
in af fagmennsku, líkt og búning-
arnir og tónlistin undirstrikar óttann
og einveruna og spennuna sem ligg-
ur jafnan í loftinu.
Annars má segja um leikinn í heild
að hann er virkilega góður, ég vil
nefna Helga Björnsson, sem við
sjáum í nýju ljósi og Anitu Briem,
sem kemur með ferkst sjónarhorn í
fléttuna. Það kemur ekki á óvart
hvað snertir Elvu Ósk, hún hefur
þessa sterku nærveru sem við
þekkjum m.a. úr sjónvarpinu. Hún
gerir sérstaklega vel með persónu
sem er losaraleg og dálítið utangátta
og ef eitthvað má finna að hjá þeim
Þresti er að maður á í vandræðum
með að kaupa sambandið á milli
þeirra, það gneistar allavega ekki af
því.
Öll hugverk snúast um að neyt-
andinn kaupi vöruna og handritið
hefur, eins og fyrr segir, nokkra van-
kanta, suma áberandi. Fyrsti þrösk-
uldurinn er hvort það er trúverðugt
að Baldur fær vandræðalaust stöðu
föður síns. Eru ekki ákveðnar kröfur
gerðar um jafn ábyrgðarfullt starf
og að sinna öryggisgæslu í stórri
virkjun sem að auki er fjarri manna-
byggð? Aukinheldur kemur fram að
búið var að lofa bróður Karls, heima-
manninum, vinnunni. Það ætti að
vera auðvelt að komast hjá því að
reyna þannig á trúgirni áhorfand-
ans, en slíkt er löngum iðkað í mis-
munandi mæli. En fleira nagar efann
hvað snertir Baldur, sem ferðast um
þetta virkjunargímald með öllum
sínum tækjum og tröllslegum bún-
aði, þegar í upphafi eins og hann sé á
stofugólfinu heima hjá sér. Honum
verður heldur ekki tiltakanlega
meint af falli þar sem maður sem
þekkir alla staðháttu, leiðir hann í
gildru sem Baldur á ekki að sleppa
úr lifandi. Annað sem stingur í augu
er að Freyja á að framkvæma að-
gerðir í tölvubúnaði sem venjuleg
bóndakona á tæpast að kunna skil á
(eða geta nálgast), frekar en almenn-
ingur yfirleitt. Jafnvel þótt hún sé
lunkin við að fara með vélsleðann.
Þrátt fyrir snurðurnar á sögu-
þræðinum virkar Köld slóð í heildina
sem spennandi afþreying. Keyrslan
er undantekningarlítið með miklum
ágætum, umhverfið seiðmagnað og
Þröstur Leó er traustur eins og
varnargarðurinn við Sultartanga.
Háski á heiðum uppi
KVIKMYNDIR
Smárabíó, Regnboginn,
Háskólabíó, Borgarbíó Akureyri
Leikstjóri: Björn Br. Björnsson. Handrit:
Kristinn Thordarson. Kvikmyndataka:
Víðir Sigurðsson. Tónlist: Veigar Mar-
geirsson. Leikmynd: Árni Páll Jóhanns-
son. Búningar: Rebekka A. Ingimundar-
dóttir. Klipping: Sverrir Kristjánsson.
Aðalleikendur: Þröstur Leó Gunnarsson,
Elva Ósk Ólafsdóttir, Helgi Björnsson,
Anita Briem, Hjalti Rögnvaldsson, Hilmir
Snær Guðnason, Harald G. Haralds o.fl.
95 mínútur. Sena. Reykjavik Films. Saga
Film. Ísland. 2006.
Köld slóð

Bíó „Líkt og önnur mannanna verk, hefur Köld slóð sína kosti og galla.“
Sæbjörn Valdimarsson