Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1976, Blaðsíða 39

Félags-
málaopnan
12. ágúst síðastliðinn kvað Fé-
lagsdómur upp dóm í máli Far-
manna- og fiskimannasambands
íslands gegn Landssambandi ísl.
útvegsmanna.
Málavextir voru þeir að ekki var
samkomulag um eftir hvaða
samningi skyldi gert upp.
í fersku minni er að samkomu-
lag það sem gert var 1. mars var
fellt af hálfu yfirmanna og var þvi
úr vöndu að ráða.
Laun voru hinsvegar greidd eft-
ir hinu fellda samkomulagi og
tóku menn við þeim án þess að fé-
lögin sendu mótmæli gegn því.
Ýmislegt má af þessum dómi
læra og er hann kannski þörf lexía
félögunum almennt, afskiptaleysi
margra félaganna er með þeim fá-
dæmum að undravert verður að
telja að nokkur kjarasamningur
skuli vera fyrir hendi. Þeir menn,
sem í forsvari standa og hafa ekki
sinnt hinum algengustu félags-
störfum svo sem að halda aðal-
fundi ættu að segja skilið við em-
bættin svo ekki fari svo að
meðlimirnir standi allslausir áður
en lýkur.
Vel má vera að svo sé nú þessa
stundina að menn uni því kaupi
sem nú er greitt, en áfram verður
haldið og enginn veit hvað fram-
undan er og þessum svonefndu
forsvarsmönnum félaganna er best
að skoða hug sinn fyrr en seinna,
og standa ekki í vegi fyrir eðlileg-
um vinnubrögðum í félagsmálun-
um.
Álit dómsins
Stefnandi, Farmanna- og fiski-
mannasamband íslands sagði
þann 30. október' 1974 upp samn-
ingum þeim, sem aðilar máls þessa
höfðu undirritað 9. marz. s.á. frá 1.
desember 1974 að telja. Samþykkti
stjórn stefnda, Landssambands ís-
lenzkra útvegsmanna að taka þá
uppsögn gilda á fundi 21. nóvem-
ber s.á.
Eins og áður er rakið hefur því
verið haldið fram af hálfu stefn-
anda, að aðilar máls þessa hafi gert
nýjan kjarasamhing 30. apríl 1975.
Því hefur verið eindregið mótmælt
af hálfu stefnda. Ekki hefur verið
lagt fram neitt undirritað eintak af
samningi þessum og verður að
telja ósannað, að hann hafi verið
gerður. Samkvæmt því sem nú
hefur verið rakið verða samning-
arnir frá 9. marz 1974 ekki taldig
gildandi kjarasamningar milli að-
ila, og hefur ekki verið farið eftir
þeim í skiptum þeirra frá 1. marz
1976. Aðalkrafa stefnanda verður
því ekki tekin til greina.»
Aðilar máls þessa undirrituðu
nýja kjarasamninga 4. marz=sl. en
þeir voru felldir á allsherjarat-
kvæðagreiðslu innan félaga stefn-
anda, og ekki samþykktir af stjórn
stefnanda, svo sem áskilið hafði
verið við undirskrift. Þegar af
þeirri ástæðu öðluðust þéir því
ekki gildi milli aðila. Aðal- og
varakrafa stefnda verbur því ekki
tekin til greina.
Um það er hins vegar ekki á-
greiningur, að frá 1. marz 1976
hefur kaup'ýerið greitt og önnur
kjör félagsmanna stefnanda
ákvarðast af samningum þeim,
sem undirritaðir voru 1. marz 1976
og viðbótarsamningi sem aðilar
gerðu 14. maí s.á. Meðan þannig
er unnið eftir þessum samningum,
verður að leggja þá til grundvallar
í skiptum aðila um kaup og önnur
kjör eins og um sé að ræða kjara-
samning, sem sagt hefur verið upp
(lausan samning).
Samkvæmt þessu hefur enginn
kjarasamningur verið formlega í
gildi milli aðila máls þessa frá og
með 1. desember 1974. Þar sem
varakrafa stefnanda er miðuð við
1. marz 1976, og ekki hafa verið
settar fram aðrar kröfur er lengra
ganga, verður við það tímamark
miðað og krafa hans tekin til
greina með þeim takmörkunum,
sem að ofan greinir, sbr. og
þrautavarakröfu stefnda.'
Rétt þykir að málskostnaður
falli niður.
Dóm þennan kváðu upp Hall-
dór Þorbjörnsson, Bjarni Kristinn
Bjarnason, Guðmundur Vignir
Jósefson, Ragnar Ólafsson og
Sigurður Líndal.
Dómsorð:
Milli aðila máls þessa hefur
enginn kjarasamningur verið
formlega í gildi frá og með 1. marz
1976. "
Að öðru leyti fer um skipti aðila
271
VÍKINGUR