Andvari - 01.01.1951, Blaðsíða 47

andvari
Stefnt að höfundi Njálu
43
Bar Vigfús þá fram orðsending Þorvarðs og sættarboð, og flutti
það með mikilli kunnáttu." Sturla fýsti Sighvat síðan sætta og
benti honum á það, að hann hefði beðið Gissur og Hrafn liðs
og vildi hvorugur veita honum til atfarar við Þorvarð. Var sátta-
fundurinn ákveðinn 3. apríl „ef eigi meinuðu forföll." „Sendi
Vigfús þá menn til Þorvarðs að segja honum svo búið. En er
Sighvatur reið heiman fór hann með leynd svo að hvorki vissi
það Gissur né Hrafn“. Á sáttafundinum var „margt talað í hljóði",
segir söguritarinn. Á næsta hausti hófst uppsteyt Snorra Sturlu-
sonar í Borgarfirði, sem leiddi til Ljárskógafundarins um vetur-
inn og ófriðarins milli Sturlu Þórðarsonar og Hrafns Oddsson-
ar. „En Vigfús dró sig úr atferð er að kom.“
Fara má nærri um það, að í málflutningi sínum við Sighvat
og Sturlu, hefir Vigfús Gunnsteinsson ekki aðeins lagt ríka
áherzlu á nauðsyn þess, að höfðingjar stæðu saman gegn sívax-
andi valdaaukningu Gissurar og Hrafns. Hann hefir jafnframt
orðið að draga fram þær málsbætur sem Þorvarði Þórarinssyni
máttu helzt að haldi koma í vígsmáli Þorgils skarða. „Orðsend-
ing Þorvarðs og sættarboð“ flytur Vigfús „með mikilli kunn-
áttu.“ Höfundur Þorgils sögu þekkir sýnilega þenna málflutn-
ing og minnist hans á vingjamlegan hátt. Svo sem vænta mátti
hafa þeir Þorvarður og Vigfús ekki haldið á lofti við náfrændur
Þorgils sakargiftum á hendur honum til afsökunar á víginu. Sízt
gat það til sættar horft. Er þá varla um aðra málsvörn fyrir Þor-
varð Þórarinsson að ræða, en þá sem skýr bending er gefin um 1
þessum orðum söguritarans, þegar hann fer að greina frá drapi
Þorgils skarða: „Þorvarður úr Saurbæ var hinn mesti vinur nafna
síns af hændum í Eyjafirði. Hafði Þorvarður Þórarinsson jafnan
tal við hann. Hann þótti vera nokkuð óheill og illraður.
Ásakanirnar í garð Þorvarðs úr Saurbæ um undirferli og róg
í sambandi við dráp Þorgils skarða eru auðvitað í upphafi runn-
ar frá Þorvarði Þórarinssyni. Hefir Vigfús Gunnsteinsson vissu-
^ega ekki stungið þeim undir stól í málflutningi sínum er hann
reyndi að draga saman sætt með Þorvarði og Sighvati Böðvars-