Menntamál - 01.04.1946, Page 7

MENNTAMÁL
37
III.
Fiskarnir hafa engin lungu. Þekktirðu bátinn, sem
hrakti inn eftir firðinum? Kýrnar éta grænt heyið. Leigj-
endurnir sömdu við eigendur hússins. Húsbóndinn hegndi
drengnum, af því að hann gegndi ekki. Þar var margt
fleira til skemmtunar. Stúlkan missti lítinn, gráan vettl-
ing á heimleiðinni. Nefn'du þettá ekki á nafn. Jórunn
kembdi ullina.
IV.
Skipið barst með straumnum og virtist ekki láta að
stjórn. Kaffið er brúnt á litinn. Bögglarnir skemmd-
ust, þegar vagninn valt um koll. Fimmtán tamdir svanir
syntu fram og aftur um vatnið. Töngin er brotin. Konan
villtist á heiðinni. Runki hljóp inn í bankaml með stór-
an pinkil í fanginu. Við víkjum til hægri og sækjum
á brattann.
V.
Kríurnar eru nýkomnar í hólmann í tjörninni. Hann
klippti bl'éðin í tvennt og skipti þeim jafnt á milli okkar.
Bræðurnir höfðu siglt skútunni milli dranganna. Hefurðu
hengt myndina á vegginn? Jens er í hlýjum skóm. Ingu
var gefinn skíðasleði. Helga bætti greininum aftan við
nafnorðið. Þeir fundu hrossin milli brekkunnar og tjarn-
arinnar.
VI.
Rósa hlakkaði til vorsins og sumarsins. Þráinn fylgdi
Birni til næsta bæjar. Sveinki er sínkur. Hann sankar að
sér peningum. Svanhvít kenndi minnsta barninu reikn-
ing. Meðan ég dvaldist í sveitinni, var kalsi í veðri. Sokk-
arnir eru nýir og hlýir. Ekki er kyn, þótt keraldið leki.
Eigið þið peninga í bönkum?