Menntamál - 01.04.1946, Blaðsíða 10

40
MENNTAMÁL
XV.
Kjólar telpnanna eru fallegir. Karlssonur giftist dótt-
ur kóngsins. Herdís hafði signt sig og lagzt til svefns.
Fjöllin voru orðin alhvít af snjó. Þeir mættu lækninum
milli vatnsins og árinnar. Barnið hafði egnt hundinn til
reiði. Sæunn fann nýorpin egg hjá kvíunum. Allir þátt-
takendur mótsins gistu hjá Hirti um nýárið. Konan
hafði flengt umskiptinginn.
XVI.
Vatnið hitnar í katlinum. Drengurinn stingur sig í
fingurinn á nálinni. Hankinn er brotinn. Keisarinn keyrði
hestinn sporum. Tunglið óð í skýjum. Eyjarnar eru fáar
og smáar. Hann varð milli steinsins og sleggjunnar. Ilm-
ur rósanna fyllir loftið sætri angan. Þorskurinn hrygndi
við skerin. Telpan flengdi brúðurnar sínar. Þær æjuðu.
Hann rengdi mig.
XVII.
Áslaug týndi blómunum, sem hún fann á túnunum.
Kjartan varð á milli hurðarinnar og veggjarins. Strák-
unum svelgdist á. Klukkan sex verður hringt út. Þórdís
velgdi sér kaffisopa. Jóhann tíndi upp visin stráin. Þök-
in eru fokin af kofunum. Laxinn gín við agninu. Fuglinn
kveinkaði sér og baðaði út vængjunum. Þið munduð ekki
hlæja, ef þið sæjuð villurnar.
XVIII.
Túnin voru slegin í gær. Skipin velktust lengi í hafi.
Katli var engin miskunn sýnd. Ingólfur keypti fúinn
staurinn. í dag hefur rignt mikið. Við getum velgt okkur
við ofninn. Hann yrði feginn, ef hann sæi til bæjarins.
Hefurðu kembt ullina? Ingunn er í hlýjum f'itum. Sæng-
urnar héngu á snúrunni. Hallgerður þótti forlcunnarfögur.