Organistablaðið - 01.11.1974, Qupperneq 2

Að dagsverki loknu
Með komu Pdls Isólfssonar heim til íslands að loltnu námi
upphófst nýtt tímabil i sögu islenskrar tónlistar. — Margir
minnast enn í dag orgeltónleika hans i Fríkirkjunni á árun-
utn fyrir 1930 er hann „flutti inn“ meistarana Buxtehude,Bach,
Reger o. fl. og leiddi hlustendur inn i dýrðarheima orgelsins.
Margir hinna eldri organleikara nutu tilsagnar lians í organ-
leik og kynnust þá betur snilld hans sem orgelmeistara og
kennara. — Eftir stofnun FÍO kynntust organistar honum
einnig sem manni og félaga. Samverustundirnar með honurn
eru öllurn ógleymanlegar. Hann var svo manneskjulegur,
traustur og góður félagi, fjölfróður og, umfram allt, skemmti-
legur. Hvar sem hann fór, heima eða erlendis, hópuðust menn
að honum, allir vildu vera þar sem hann var. — Allir dáðu
hann. — Þó margt sé til á þlöturn og böndum af afburða-
góðum organleik hans, er sú hugsun áleitin, að' sitthvað hafi
horfið með honum, t. d. það er hann lék stundum fyrir okkur
á dómkirkjuorgelið, verk meistara. 16. og 17. aldar, franskra
og ítalskra. Hugkvæmni hans i raddvali, tignarleg ró og festa
i leik hans var þannig, að óliklegt er, að okkur berist aftur
til eyrna slikur organleikur. Páll var organleikari hinna stóru
dimensjóna, stórbrotinn listamaður. — Sem kirkjuorganleik-
ari var hann einnig hin stóra fyrirmynd. —
Við organleikarar þökkum honurn, leiðtoganum, allt það,
sem hann var okkur og sendum frú Sigrúnu og fjölskyldunni
hugheilar samúðarkveðjur.
P. K. P.
2 ORGANISTABLAÐIÐ