Svanir - 01.05.1939, Síða 63

57
fyrir um kr. 1000,UO á hvert býli í dalnum. Afurðagæði bú-
peningsins hafa aukizt. Sölutekjur hvers heimilis hafa vax-
ið. Samt sem áður er fjárhagsafkoman ekki örugg. Koma
þar fyrst til of miklar skuldir, sem hvíla á búunum. Kröf-
urnar hafa vaxið. Með bættum samgöngum og meiri fjár-
ráðum hefir mönnum vaxið kjarkur og þor til framkvæmda,
framkvæmda, sem voru mjög aðkallandi. Búskapurinn hef-
ir þokazt meir og meir í áttina til viðskiptabúskapar. Nú
er árlega keypt mikið af fóðurbæti handa búfénu. Árlega
keyptur áburður vegna ræktunarinnar. Árlega keypt kol
til upphitunar húsanna o. s. frv. Fólkið sjálft þarf meira
til eigin eyðslu. Unglingarnir þurfa að fara í skóla, ungir
og gamlir þurfa að sækja skemmtanir og samkomur. Allt
slíkt er nú hægt að veita sér, því að bílarnir renna dag-
lega fram og aftur um héraðið. En allt kostar þetta pen-
inga. Ég set hér helztu útgjaldaliði sveitarinnar um alda-
mót og nú:
Um aldamót var fátækraframfærið kr. 1000 nú kr. 166
Sýsluvega- og sýslusjóðsgjald .... — 124 1221
Landbúnaður ..................... — 35 295
Ellitrygging .................... — ..-------200
Til menntamála................... — ..-------522
Enda þótt þetta sé orðið alllangt mál, þá er langt í frá
að efnið sé tæmt, en hér verður nú látið staðar numið.
Það hefði verið gaman að geta minnzt á það fólk, sem flutzt
hefir héðan úr dalnum til Vesturheims, en til þess vantar
mig öll gögn, enda þótt ég muni eftir allmörgum, sem
farið hafa vestur héðan.
Um fólkið sjálft, sem býr í dalnum, hefi ég verið fáorð-
ur. Svipur þess kemur að nokkru fram í framkvæmdun-
um. Það er talað um heimilisbrag og sveitarbrag. Hvort-
tveggja er gott hér í dalnum. Drykkjuskapur og slark
þekkist ekki. Ófriður og deilur manna á milli eða heimila
ekki heldur. Sums staðar er talað um ríkismannaríg. Hann
er ekki til hér, enda engir ríkir menn. — Hér í dalnum
ríkir samheldni og frjálslyndi. Menn eru hjálpfúsir og
skjótir til hjálpar hver öðrum, ef með þarf. Ég veit ekki