Líf og list - 01.05.1950, Blaðsíða 10

MYNDLIST
Líf og List mun gera sér far urn
að greina lesendum frá nýjabrumi
á sviði íslenzkrar myndlistar, kynna
að einhverju leyti unga listmálara,
sem nú eru að risa upp með þjóð-
inni, segja fréttir af sýningum
þeirra og yfirleitt reyna að fylgjast
eins ítarlega með starfi þeirra og
sókn og auðið er. Þess vegna er það
ekki ófyrirsynju, að við getum hér
fyrst Sverris Haraldssonar, sem er
yngsti listmálarinn í Félagi ís-
lenzkra myndlistarmanna og auk
þess einn þeirra, sem vænlegur er
til stórframa á listabrautinni.
FERILL.
Sverrir er aðeins tvítugur, f. 18.
marz 1930 í Vestmannaeyjum, son-
ur hjónanna Önnu Kristjánsdóttur
og Haralds Bjarnasonar, starfs-
manns á Skattstofunni í Reykjavík.
Þegar foreldrar Sverris fluttust til
Reykjavíkur skömmu fyrir stríðs-
byrjun, varð hann eftir hjá föður-
foreldrum sínum í Vestmannaeyj-
um. Ólst hann þar upp til sextán
ára aldurs og lauk iðnskólaprófi.
Ekki mun þó hugur hans liafa
hneigzt til iðnáms, heldur ætíð
sveigzt inn á það svið, sem hann
nú er staddur á Haustið 1946 flutt-
ist Sverrir til Reykjavíkur og settist
í Handíðaskólann.
Tók þegar að bera á hæfileikum
hans, smekkvísi og listþroska. Hef-
ir list hans tekið mörgum breyting-
um og farið „í gegnum“ ýmis }rró-
unartímabil. Myndir þær, sem
hann gerði, áður en liann hóf hér
listnám, eru eftirtektarverðar,
einkanlega að því leyti, hvernig
þær eru byggðar upp, því að þar
Nýir straumar í íslenzkri
myndlist
Nokkur orð um ungan og efnilegan listmálara
er myndflöturinn látinn ráða, en
ekki nrótívið, þ. e. a. s. myndin er
gerð vegna myndarinnar og á að
skoðast út af fyrir sig eins og öll
óhlutlæg (abstrakt) list. Auðvitað
er það engin nýjabóla á myndlist-
arsviðinu, en það hlýtur að vekja
furðu, að Sverrir hefir sjálfur fund-
ið hjá sér einlæga þörf til abstrakt-
túlkunar, án þess að nokkur hvísl-
aði því að honum, að eina listin,
sem máli skipti, yrði að vera ab-
strakt. Myndir Sverris bera það
líka yfirleitt með sér, að þær eru
sannar og einlægar, unnar af alúð
og kostgæfni, þar sem borin er virð-
ing fyrir viðfangsefninu. Hér er
Sverrir Haraldsson.
Sumardagur.
hvorki kák, tilgerð né yfirborðs-
mennska að verki, heldur skapandi
leit að nýjum miðum. Litaval er
smekklegt, margbrotið, en harmón-
ískt. Margar myndir Sverris eru
fíngerðar og auðkennast af litlum
litaflötum, sem sindra og brotna
eins og 1 jósfletir i „mósaik“. T. d.
kemur það skýrt fram í myndinni,
Frá Vestmannaeyjum, sem birt er
hér ljósmynd af. En það, sem gef-
ur góðar vonir um mikla þróun í
list Sverris, er miskunnarlaus, en þó
heilbrigð gagnrýni á sjálfs sín verk,
og væri vel, ef segja mætti slíkt hið
sama um marga kollega lians.
Sverrir hefir alls tekið þátt í fjór-
um málverkasýningum; sýndi fyrst
á samsýningu Félags íslenzkra
myndlistarmanna haustið 1948, en
um það leyti gerðist hann meðlim-
ur félagsins. Því næst á Sölusýn-
ingunni fyrir jólin 1948, þá á
Reykjavíkursýningunni og nú síð-
ast á Finnlandssýningunni.
HITT og ÞETTA.
Líf og List hitti Sverri að máli á
dögunum og bað hann að segja sitt
hvað af sjálfum sér.
— Hve lengi varstu þarna í
Handíðaskólanum?
— Ég kom þangað haustið 1946
og var þar tvo vetur. Kurt Zier
halði að góðvild sinni leyft mér að
senda myndir og sendi hann mér
þær aítur með ýmsum athugasemd-
um. Hvatti hann mig til listnáms,
og varð það úr, að ég hóf nám þar
við skólann.
10
LÍF og LIST