Líf og list - 01.05.1950, Blaðsíða 14

synlega að vera vegna þess, að
skáldskapur Audens sé betri en
kveðskapur hinna þriggja áður-
greindu skálda, sem venjulegast
eru talin í hóp með honum, held-
ur stafar það af því, að þróun
hans virðist mikilvægari. Auden
byrjaði eins og Spender, Day Lew-
is og MacNeice að yrkja ljóð, sem
voru undir sterkum áhrifum frá
marxistiskum hugsjónum, en hann
hefir eins og þeir snúið baki við
þeim kenningum. í byrjun styrj-
aldarinnar ferðaðist Auden til
Ameríku og varð hugfanginn af
sömu hreyfingu og Huxley hafði
bundið trúnað við, hinni svoköll-
uðu Heard-cum - Hollywood -ind
verskri -jóga-klíku, en þessi hreyf-
ing bqitir sér fyrir andlegri endur-
vakningu. Hvernig svo sem áhrif
þessarar jóga-speki hafa orðið á
siðfræðikenningar Audens, hafa á-
hrif hennar á ljóð hans verið
hvumleið.
Meðan hann hefir ennþá ekki
glatað nokkru af orðhnyttni sinni,
meðan margar líkingar hans og
myndir eru lifandi og ljósar, hef-
ir hann nú glatað hinni einlægu
mannúðarkennd sinni, hinum ger-
hugla skilningi sínum á flóknum
og margþættum mannlegum tengsl-
umí sem auðkenndi mörg kvæði
hans í bók lians „Another Time“
og þó sérstaklega í harmkvæðum
hans um Yeats, Freud og spánsku
styrjöldina, sem voru ort eftir að
hann hafði snúið baki við marx-
ismanum og áður en hann tók að
daðra við dulspekina. ÖIl kvæðin
í bók hans, „The New Year Lett-
er“, valda manni vonbrigðum,
þrátt fyrir fagurt orðalag þeirra og
gildi hrynjandi þeirra. „The New
Year Letter" er „tour de-force“ í
þýðum átthendum, sem eru marg-
sveigjanlegar, fágaðar og liprar.
Þar sem enn er ekki hægt að efast
um, að Huxley, Maugham, og á-
reiðanlega T. S. Eliot og Sitwell sé
Gunnar Dal:
Tvö musterisljóð
I.
Við altari guðanna
moldaðist mannanna blóð.
Þar marmaralikneskið
hefur á stallinum ríkt.
Og inni i borginni
eilifu musteri stóð,
sem var eitt sinn i fyrndinni
goðverum trúaðra vígt.
En hógvœrð hins eilifa
hulin i veikleik og mýkl
hönd sinni mjúkri
og barnslegri um musterið strauk.
Og herskari guða,
er höfðu um aldir þar rikt,
hljóður í duftinu
síðustu stund sinni lauk.
A hofrústum guðanna
gert er þitt musteri úr
grasi og kvistum
og sefgrœnni rökkvaðri lind.
Og skuggi hennar geymir
á gráum og hálfföllnum múr
gleymskunnar dýrlingamytid.
II.
Skuggar manna yfir auglit mitt'
með ásakandi hungursvipum falla.
Úr nýjum gröfum koma þeir
og kalla:
full alvara í (trúrænni) baráttu
þeirra, þá lýsir sér einhver ung-
gæðislegur hálfvelgj uskapur og eins
konar sjálfumgleði-viðhorf í því,
hvernig Auden leggur áherzlu á
trúræn (andleg) verðmæti, sem ger-
ir manni ókleift að merkja harða
lífsreynslu, þó að tilætlun hans
sjálfs sé ekki sú. (Frh.).
Stgr. Sig.
ísl.
Af krásum dýrum svignar
matborð þitt.
Þú vissir ei, hve örbirgð heims
var hörð?
Að hungurvofan nœrðist þínu
brauði?
Hvi sultum vér? Oss hertök
hungurdauði!
Er hörmung stœrri til á Kains jörð?
Skuggar manna yfir auglit mitt
ásakandi, vofubleikir renna.
(í kirkju minni kertaljósin brenna.
Hér krýp ég, drottinn, innst við
háborð þitt).
Heim þeir snúa heljarslóðum frá
og horfa á mig þöglir líkt og
dauðinn:
Var blóði voru fórnað fyrir
auðinn?
Æ, fyrirgef mér. Ég hef drepið þá!
Skuggar manna yfir auglit mitt
með ásakandi kuldaglotti leika,
sem ánauðgir á refilstigum reika.
Þeir ráða úr hverri gœtt á
herfang sitt.
Náðarherra, sel mér aflausn enn.
(Innst i kór ég fórna presti minum
skildingum og hyl i helgiskrinum).
Herra, sendu frá mér þessa menn!
Smósögukeppni
Líf og List efnir til samkeppni
um beztu smásögu. Sögurnar verða
að Iiafa borizt ritstjórum þess fyrir
1. júlí næstkomandi. Engin verð-
laun verða veitt önnur en heiður-
inn.
Sagan má ekki vera lengri en
það, sem svarar þremur síðum í
Lífi og List.
Ritstjórarnir.
14
LÍF og LIST