Eining - 01.03.1945, Blaðsíða 10

10
E I N I N G
Nýjasti skólirm
Einhver, sem kallar sig Snorra frá Snæbýli, biður um orðið í skóla
okkar, og þótt hann sé djarfur, þykir ekki rétt að neita honum um mál-
frelsið. Hann segir:
,,Um miðja umliðna öld, hina síðustu, voru fjórir bræður uppi, er
einu nafni voru nefndir „Merkurbræður". Nafnið eitt út af fyrir sig, var
tákn fáfræðinnar og heimskunnar, enda sögðu þeir: „Honum mundi
kaupa það, ef honum fengi það ódýrara. Honum stendur hjá manninum
eða konunni þarna á hlaðinu". — Þetta var nú á 19. öldinni. Dagblað eitt
hér í bænum segir í dag — um „Stóra Þýzkaland eftir styrjöldina“ —
„Og þótt fáeinir verkamenn væru alls ekki ánægðir, hefur þeim ekki
dreymt um það að gera byltingu gegn Hitler“.
----0O0----
Sama blað segir þann 1. apríl 1944 í dómi sínum um listina (mál-
aralistina) „Þar er litum haldið heilast, einnig flötunum, sem gefa mótí-
vinu dýpt. Rytmi línanna er þar markvísari og meiri málaratilfinning-
ar (!) en í mynd eins og „Snæfellsjökull“ nr. 2“. — Er það einhver sér-
stök tilfinning, sem málarar hafa?
Ennfremur má lesa í sama blaði frá 17. ágúst s. 1. „Þar kveðast
Rússar hafa átt......sem þeir kveða hafa gengið að óskum sumsstað-
ar og kveða Rússa hafa beðið mikið manntjón .... — og kveða geisa
þar grimmilegar orustur ... — þarna kveðast Þjóðverjar hafa náð
.....Rússar segjast gegn harðri mótspyrnu hafa......— Þjóðverjar
kveðast á (!) þessum stöðum eiga .... — Við Karpatafjöllin kveðast
Þjóðverjar hafa haldið uppi .... Rússar kveðast hafa eyðilagt 118
skriðdreka í gær ....
Að brezka heimsveldið skuli hjálpa af öllum mætti við að sigra
Japani“.
Skárri er það nú „kveðskapurinn“. En þetta á að vera betri ís-
lenzka að kveða eða kveðast, en segja eða segjast. Og svo kemur það
nú einnig til greina: segjast gegn harðri mótspyrnu — hjálpa af öllum
mætti við að o.s. frv.
Vitanlega eru önnur blöð landsins eigi laus við slíka og því líka
meðferð móðurmáls vors, og virðist það nú helzta hlutverk blaðanna,
skólanna og útvarpsins, að halda henni uppi á þessa lund. Ótal mörg
önnur dæmi mætti nefna og hef ég safnað þeim og mun safna framvegis.
Það ættu fleiri að gera!
24. ágúst 1944,
Snorri frá Snæbýli.
Siúkurnar
í Arnessýslu
Þingstúka Árnesþings og stúkurnar
í Árnessýslu efndu til sameiginlegs
fundar að Selfossi, sunnudaginn 18.
marz s. 1. Fyrst hófst þingstúkufund-
ur kl. 3 í Selfossbíói. Fundinum stjórn-
aði æðstitemplar þingstúkunnar, frú
Guðlaug Narfadóttir, Dalbæ, Gaul-
verjabæjarhr. Fulltrúar voru mættir
frá flestum stúkunum í Árnessýslu, en
þær starfa nú á Eyrarbakka, Stokks-
eyri, í Gaulverjabæ, Hveragerði, að
Selfossi og í Biskupstungum. Á þrem
fyrst töldu stöðunum starfa einnig
barnastúkur. 20 félagar þessara undir-
stúkna tóku trúnaðarstig þingstúkunn-
ar. Þá fór og fram embættismanna-
kosning og er frú Guðlaug Narfadótt-
ir framvegis þingtemplar. Einnig voru
kosnir fulltrúar til umdæmisstúkuþings
og stórstúkuþings. Gestir voru mættir
úr Reykjavík, Jón Gunnlaugsson,
æðstitemplar umdæmisstúkunnar, og
frú, Steindór Briem og Pétur Sigurðs-
son.
Að loknum þingstúkufundi hófst
sameiginlegur fundur undirstúknanna.
Honum stjórnaði Björn Sigurbjörns-
son, æðstitemplar stúkunnar Brúin, að
Selfossi. 12 nýir félagar gengu í stúk-
una, og færist hún nú drjúgum í auk-
ana. Sama má segja um stúkurnar á
Stokkseyri og Eyrarbakka. En í þvi
á sóknarpresturinn þar, séra Árelíus
Nielsson, vafalaust góðan þátt, ásamt
öðrum áhugamönnum. Þessi fjölmenni
og ágæti fundur sýndi ótvírætt allveru-
legan gróanda í stúkustarfinu í Árnes-
sýslu. Á annað hundrað Reglufélagar
sátu fundinn, sem stóð fram til kl. 8.
Séra Árelíus Nielsson flutti mjög eftir-
tektarvert erindi á fundinum, en af
gestunum tóku til máls þeir Jón Gunn-
laugsson og Pétur Sigurðsson. Fundir
þessir voru í alla staði hinir ánægju-
legustu og uppörvandi, og virtust lofa
góðu um framtíðarstarfið í sýslunni.
Flestir þeirra, sem trúnaðarstigið tóku,
voru frá stúkunni á Stokkseyri.
Þegar leið á síðari fundinn, komu
margir gestir úr Reykjavík, aðallega
leikfélag Templara, einnig þingtempl-
ar, Þorsteinn J. Sigurðsson. Seinna um
kvöldið fór svo fram skemmtun. Sýndi
leikfélagið þá gamanleikinn „Dollara-
prinsinn“, og mun um 200 manns hafa
sótt þessa skemmtun.
För
til Borgarfjarðar
Fyrir nokkru heimsótti undirritaður
skólana í Reykholti og á Hvanneyri og
flutti þar fyrirlestra. Eg dvaldi 2—3
daga í hvorum skóla. Átti þar hinar á-
gætustu viðtökur, að vanda og þótti gott
að flytja mál mitt bæði nemendum þess-
ara skóla og kennaraliði. Skólarnir eru
fullskipaðir. Heilsufar er þar gott, og
allt virtist heimilislífið á þessum stóru
heimilum blessast ágætlega.
I þessari för dvaldi eg einnig tvo daga
í Borgarnesi og var þar á ánægjulegri
skemmtisamkomu hjá Templurum.
Stúkan þar færist nú óðum í aukana og
vinnur gott verk. Hún hyggst að koma
sér upp fundarhúsi í nánustu framtíð.
Æðstitemplar hennar er Friðrik Þor-
valdsson, en umboðsmaður séra Björri
Magnússon. Stúkan er alltaf skipuð
nokkrum traustum og fullreyndum
mönnum.
Um þessar mundir voru flóð svo mikil
sumstaðar í Borgarfirði, að ekki var
fært ríðandi eða gangandi manni um
þjóðbraut, hvað þá bifreiðum.
Pétur Sigurðsson.
Til kaupenda blaðsins
Blaðið kemur að þessu sinni fyrir
tvo mánuði í einu, er það sökum þess,
að undirritaður þarf að nota apríl-
mánuð til ferðalaga, en getur ekki
komið því við með öðru móti. Kaup-
endur blaðsins eru beðnir að afsaka
þetta og umbera.
Gott væri, að þeir fáu, sem enn hafa
ekki greitt árganginn 1944, gerðu það
við fyrsta tækifæri. Afgreiðsla blaðs-
ins hefur litlum kröftum á að skipa,
og á því erfitt með innheimtu.
Pétur Sigurðsson.