Freyr - 01.09.2004, Blaðsíða 6

Fjárhúsin á Hesti voru tekin i notkun árið 1993.
skólans. í fyrstu vann ég þar við
ýmis störf, sem til féllu, s.s. jarð-
ræktartilraunir á Geitasandi með
Bimi Sigurbjömssyni og um sum-
arið vann ég í Grasmjölsverk-
smiðjunni í Gunnarsholti sem
Landnám ríkisins o.fl. ráku. Eg
vann þar fyrir Pálma Einarsson
landnámsstjóra, bæði við vinnu-
mælingar í verksmiðjunni og við
að taka sýni og mæla þurrefnis-
innihald þeirra.Svo um haustið
1962 byrjaði ég að vinna með
Halldóri Pálssyni, sem var þá orð-
inn búnaðarmálastjóri en var jafn-
framt sérfræðingur við Atvinnu-
deildina, og starfaði sem aðstoð-
armaður hans til ársins 1964. Þá
fór ég til Bandaríkjanna til fram-
haldsnáms við Montana State
University og lauk þaðan Mast-
ersprófi í búljárrækt árið 1966.
Sama ár kom ég heim og var ráð-
inn sérfræðingur í búfjárrækt við
Rannsóknastofnun landbúnaðar-
ins, sem þá var enn í gömlu At-
vinnudeildinni á Háskólalóðinni
en flutti á Keldnaholt árið 1968.
Eftir heimkomuna fór ég aftur
að starfa með Halldóri við Hest-
búið og vorum við þar samstarfs-
menn allt til þess er Halldór lést
1983.
Ég var mikið uppi á Hesti, t.d.
alla sauðburði frá 1963 að undan-
skildum námsárunum í Ameríku,
líklega alls 37. Svo var maður við
júnírúning ánna rneðan hann við-
gekkst svo og lambavigtun fyrir
fjallrekstur og svo náttúrulega við
fjárlagið að haustinu og slátrun-
ina. Þetta voru þessir þrír aðal
annatímar ársins. Auk þess fór ég
nánast mánaðarlega uppeftir að
vetrinum, þegar fé var á húsi, til
að vera við vigtun ánna og eftirlit
með tilraunum.
Það hefur verið á við hvern
annan skóla að vinna með Hall-
dóri Pálssyni?
Ég er nú hræddur um það. Hann
var einstakur maður og afskaplega
lærdómsríkt og gaman að vinna
með honum, hvort heldur sem var
í fjárhúsunum eða við skrifborðið.
Við vinnu var hann skorpumaður,
það var unnið í tömum en svo var
tekið hlé og kjaftað og sagðar sög-
ur af fólki og skepnum. Ég kynnt-
ist Halldóri fyrst þegar ég var í
Framhaldsdeildinni er ég aðstoð-
aði hann við skrokkmælingar á
Hestlömbunum í sláturhúsinu á
Hurðarbaki haustin 1958 og 1959.
Ég hreifst strax af honum því að
hann var bæði fræðandi og
skemmtilegur og vakti þegar
áhuga minn á vísindalegum rann-
sóknum í sauðfjárrækt. Þessi
áhugi blundaði svo alla tíð í mér
þar til að ég fór til framhaldsnáms
meðal annars fyrir hvatningu
hans.
Aðrir menn á Hesti, sem þú
vannst með?
Þegar ég byrja að starfa á Hesti
þá er Einar E. Gíslason bústjóri,
nú bóndi á Syðra-Skörðugili og
landsþekktur búfjárræktarmaður.
Þó að hann væri ákafamaður og
dugnaðarforkur og ekki aldæla að
ýmissa mati, þá fannst mér afar
gott að vinna með honum og við
náðum ágætlega saman við rækt-
unarstarfið.
Hver tók svo við bústjórninni
eftir Einar ?
Þegar hann hætti vorið 1974
komst nokkurt los á bústjórastarf-
ið. Eftir Einar var Þorgeir Vigfús-
son frá Húsatóftum á Skeiðum bú-
stjóri í eitt ár og eftir hann kom
Jón Snæbjömsson frá Geitdal í
Suður-Múlasýslu. Hann var ágæt-
lega menntaður í fóðurfræði og
hafði kennt hana við Bændaskól-
ann á Hvanneyri í allmörg ár, en
auk þess var hann snillingur í véla-
viðgerðum og sögðu ýmsir að
hann þekkti bolta og rær mikið
betur en féð. Eftir hann kom Jón
Halldórsson frá Krossi í Lundar-
reykjadal og gegndi hann bústjóra-
stöðunni frá 1980 að mig minnir
til vors 1983. Jón hafði lengi unn-
ið við Hestbúið sem fjármaður og
mér þótti mjög þægilegt að vinna
með honum í fjárragi enda skap-
gott lipurmenni, en verkstjóm var
ekki hans aðalsmerki. Þegar hann
hætti sá ég um bústjóm um sumar-
ið en haustið 1983 kemur Ami
Jónsson frá Sámsstöðum í Fljóts-
hlíð og er til vors 1988. Ami er
þekktur fjárræktarmaður og ein-
| 6 - Freyr 6/2004