Málfríður - 15.03.2007, Blaðsíða 22

22 MÁLFRÍÐUR
áfangarnir hafa verið kenndir árum saman því þrátt
fyrir skipulagningu þróast svona áfangar í sífellu
og geta breyst snögglega eins og skapandi ferli gera
oft. Opinn hugur og aðlögun að breytingum og nýj-
ungum hlýtur að vera lífvænlegri og gagnlegri í dag
en að loka sig af í einhæfu námsefni og einhæfum
kennsluaðferðum (dagsins í gær). Við höldum því
ótrauð áfram í þeirri trú að nemendur hagnist á
verkefninu til framtíðar.
Verkstjórar verkefnisins:
Árný Helga Reynisdóttir, brautarstjóri á málabraut
Jónas Helgason, fyrsti námsgreinastjóri FER
Margrét K. Jónsdóttir, núverandi námsgreinastjóri FER
Thirteen Ways of Looking at a Blackbird
Wallace Stevens
I
Among twenty snowy mountains,
The only moving thing
Was the eye of the blackbird.
II
I was of three minds,
Like a tree
In which there are three blackbirds.
III
The blackbird whirled in the autumn winds.
It was a small part of the pantomime.
IV
A man and a woman
Are one.
A man and a woman and a blackbird
Are one.
V
I do not know which to prefer,
The beauty of inflections
Or the beauty of innuendoes,
The blackbird whistling
Or just after.
VI
Icicles filled the long window
With barbaric glass.
The shadow of the blackbird
Crossed it, to and fro.
The mood
Traced in the shadow
An indecipherable cause.
VII
O thin men of Haddam,
Why do you imagine golden birds?
Do you not see how the blackbird
Walks around the feet
Of the women about you?
VIII
I know noble accents
And lucid, inescapable rhythms;
But I know, too,
That the blackbird is involved
In what I know.
IX
When the blackbird flew out of sight,
It marked the edge
Of one of many circles.
X
At the sight of blackbirds
Flying in a green light,
Even the bawds of euphony
Would cry out sharply.
XI
He rode over Connecticut
In a glass coach.
Once, a fear pierced him,
In that he mistook
The shadow of his equipage
For blackbirds.
XII
The river is moving.
The blackbird must be flying.
XIII
It was evening all afternoon.
It was snowing
And it was going to snow.
The blackbird sat
In the cedar-limbs.
Wallace Stevens
Þrettán leiðir til að líta svartþröst.
Þýðing: Dr. Sigurður Ingólfsson
I
Innan um tuttugu snævi þakin fjöll
var ekkert kvikt
nema auga svartþrastarins.
II
Ég var þríhuga,
líkt og tré
þar sem sitja þrír svartþrestir.
III
Svartþrösturinn þyrlaðist um í haustvindunum.
Það var lítið hlutverk í látbragðsleiknum.
IV
Maður og kona
eru eitt
Maður og kona og svartþröstur
eru eitt.
V
Ég veit ekki hvað ég á að velja,
fegurðina í raddblænum
eða fegurðina í dylgjunum
svartþröstinn syngjandi
eða rétt á eftir.
VI
Ísnálar fylltu langan gluggann
af grimmu gleri.
Skuggi svartþrastarins
flögraði um glerið.
Skapferlið
ritaði í skuggann
óræða sök.
VII
Þér grönnu Haddams menn
til hvers hugsið þið um gullfugla
Sjáið þið ei hvernig svartþrösturinn
vappar í kring um fætur
kvennanna hjá ykkur.
VIII
Ég þekki tignar áherslur
og skýran og óumflýjanlegan taktinn;
En ég veit einnig
að svartþrösturinn býr í því
sem ég þekki.
IX
Þegar svartþrösturinn flaug úr sýn
þá dró hann jaðar
eins af mörgum hringjum.
X
Þegar svartþrestirnir sýna sig
Á flugi í grænni birtu
myndu jafnvel hljómdólgarnir
hrópa upp yfir sig.
XI
Hann fór yfir Connecticut
í glervagni
Eitt sinn greip hann ótti
þá hélt hann að
skugginn af fylgdarliði hans
væru svartþrestir.
XII
Áin rennur
Svartþrösturinn er örugglega á flugi.
XIII
Það var kvöld allt síðdegið.
Það snjóaði
og það myndi snjóa.
Svartþrösturinn sat
í greinum sedrusviðarins.