Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1984, Page 76

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1984, Page 76
Tímarit Máls og menningar margir telja eitt fárra íslenskra skálda sem hægt sé að bendla við nýróman- tík. Við lestur kaflans koma einkum tvö ljóð Jóhanns upp í hugann; hér er það „Bikarinn“: Haustið hefur reynt alt, fundið alt, og svo tæmir það alla reynslu lífsins í einum teyg, og deyr um leið . . . Eg var unglingur þegar ég bar bikarinn að vörum mér, en öldungur þegar ég hafði drukkið hann í botn. (119) Og svo ljóðið „Sorg“ sem tengist Hel ekki síður hugmyndalega: Og sólin og stjörnurnar halda áfram hringferð sinni og sjá ekki að kynslóð kemur á eftir kynslóð. En guð hlustar eftir hverju visnuðu blaði, sem hrynur, og aldrei hafa tvö tár, sem hrukku til jarðar, nokkurn tíma látið eins í eyrum hans. (120) Náttúrulýsingar og umhverfi endurspegla líka hverju sinni hugarheim Alfs og þær hræringar sem þar eiga sér stað. Lítum á upphaf kaflans þar sem Alfi verður í lokin ljós blekking lífs síns: Á eftir þessu hausti kemur ekkert sumar. I þessum gráköldu næðingum visnar ekki einungis allur gróður, heldur kell líka ræturnar í sverðinum, og hvert fræ í moldinni kulnar. Aldrei framar getur kviknað líf á hnettinum. (135) Frásögnin hnitast öll utan um Alf frá Vindhæli. Hann er hvort tveggja í senn, sögumaður og söguhetja og segir frá í fyrstu persónu. A þessu verður breyting í síðasta kaflanum sem samnefndur er sögunni, þar segir alvitur söguhöfundur frá í þriðju persónu. Þetta stílbragð fjarlægir lesanda Alfi, um leið og Alfur fjarlægist sjálfan sig. III Þó að Hel fjalli fyrst og fremst um leit mannsins að lífsskilningi, þá er hún líka þroskasaga Alfs frá Vindhæli. Það er því eðlilegast að fylgja söguþræð- inum til þess að átta sig á þróuninni í lífsstefnu hins marglynda manns. Upphaf sögunnar sýnir okkur uppgjör Alfs við nánasta umhverfi sitt, hvernig hann slítur af sér alla fjötra, hvort sem þeir eru úr járni eða rósum. Frelsið kallar á hann og biður þess að verða notað, og að lokum yfirgnæfir það allt annað: Ég leita gæfunnar, og ég finn hana þegar ég missi hennar, því sjálf leitin er gæfan. Boðorð hennar er: leitið og finnið ekki. Gæfan er ekki til þess að eiga 66
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.