Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 27

Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 27
 Þjóðmál HAUST 2011 25 að óbreyttu að lögum . Þessi niður staða skipt i r máli við mat á flóknum stjórn skipu - leg um álita efnum . Það er skoðun mín að sum ákvæði frum- varpsins, ein og sér, eða metin heildstætt, kunni að brjóta í bága við grunnreglur stjórn skipunarinnar, sbr . sérstaklega ákvæði um vernd eignarréttar og atvinnufrelsis sem og óskráða stjórnskipulega meðalhófsreglu . Þetta mat mitt byggir á því að frumvarpið miðar að því að draga verulega úr réttindum aðila innan kvótakerfisins samhliða því að þeir þurfi að greiða hærri álögur . Þessar ráð stafanir eru líklegar til að verða tilviljunar kenndar og óhóflegar í einstaka tilvikum . Ástæða er því til að ætla að gengið sé of langt í að ná þeim markmiðum sem að er stefnt og við það kann ríkissjóður að verða bótaskyldur . Ádögunum fjallaði Vefþjóðviljinn um það af-brigði af hlutdrægni Ríkisútvarpsins sem ekki kemur til af vísvitandi aðgerðum heldur stafar af því að starfsmennirnir halda að heimsmynd þeirra sjálfra sé sú eina rétta, og að því sé ekkert að því að miða fréttir og dagskrá við hana eina . Slík dæmi eru merkilega algeng og geta veitt fróð lega innsýn í Efstaleitishugsunarháttinn, en marg vísleg hlutdrægni manna á þeim bæ hefur haft veru leg áhrif á stöðu og gang íslenskra þjóðmála . Að sumu leyti getur verið skynsamlegast að benda frekar á hin sak lausari dæmi, sem ekki fjalla um íslensk þjóð mál, svo skoðanir á innlendum málefnum þvæl- ist ekki fyrir . Lítið Efstaleitisdæmi birtist í liðinni viku, í frétt af máli sem nær engu skiptir hér á landi og engum dettur í hug að fréttamaður hafi ætlað sér að segja frá með ósanngjörnum hætti . Þá sagði Ríkisútvarpið frá því að bandaríski stjórn málamaðurinn George Pataki hefði ákveðið að bjóða sig ekki fram til forseta á næsta ári . Í frétt Ríkis útvarpsins sagði: George Pataki, fyrrverandi ríkisstjóri í New York, hefur ákveðið að sækjast ekki eftir tilnefningu Repú blik ana flokksins fyrir forsetakosningarnar í Banda ríkjunum á næsta ári . Vonast hafði verið til að hóf sam ur repúblikani tæki þátt í forvali flokksins og sagði talsmaður Patakis fyrr í vikunni að hann íhugaði alvarlega að bjóða sig fram . Hinsvegar þykir ljóst að hóf samur stjórnmálamaður á borð við Pataki hefði átt á brattann að sækja í baráttunni um tilnefningu í flokki sem verður sífellt íhaldsamari . Þetta er lítil frétt um mál sem litlu skiptir . En sýnir samt örstutt inn í Efstaleitið . Og hver er myndin sem menn hafa þar af bandarískum málefnum? Jú, repúblikanar eru upp til hópa öfgamenn . Þeir skiptast í öfgamenn og svo „hófsama repúblikana“, og það „þykir ljóst“ að „hófsamur stjórnmála mað- ur“ eigi þar „á brattann að sækja“ . Hverjum þykir það ljóst? Mitt Romney, sem nýtur mests fylgis í könnunum meðal repúblikana, þykir hann öfgamaður rétt á meðan, en breytist svo í hófsaman ef hann heltist úr lestinni? Hverjir eru þeir, sem vonuðust til þess að þó ekki nema einn hófsamur maður byði sig fram í Repúblikanaflokknum, en töldu jafnframt ljóst að hann ætti á brattann að sækja? Það kom ekki fram í fréttinni . Hvernig er með demókrata, ætli þar sé sama skipt ingin í „öfgamenn“ og „hófsama“? Talar Ríkis útvarpið mikið um „hófsama demókrata“? Er Obama hófsamur demókrati eða öfgamaður? Ætli það geti verið að demókratar séu kannski bara allir hóf samir en repúblikanar öfgamenn, svona eins og ungling arnir á íslenskum fjölmiðlum eru sannfærðir um að Fox News, sem þeir horfa aldrei á lengur en tvær mín útur í senn og þá með hryllingi, sé hlutdræg haturs stöð, en vinstristöðvarnar, sem þeir treysta svo mæta vel, séu hlutlausar og virtar . Íslenskir fjölmiðlar nefna til dæmis vinstrablaðið New York Times, sem í sextíu ár hefur stutt alla forsetaframbjóðendur demó krata – alla – , aldrei annað en „stórblaðið New York Times“ . Gaman væri að vita hversu lengi það væri að breyt ast ef blaðið hætti að styðja demókrata jafnt og þétt . „VefÞjóðviljinn“, andriki .is, 31 . ágúst 2011 Inngróinn áróður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.