Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 44
42 Þjóðmál HAUST 2011
yrði að bæta fébótum að fullu . Einhver glóra
væri í þessu ef kvótahafar fengju að afskrifa
kvótann á 20 árum og mynda þannig sjóð
til að endurkaupa kvótann . Það er ekki
ráðagerðin nú .
Hin leiðin er uppboðsleiðin . Setja á kvóta
á uppboð . Nú er það svo að kvótaeigendur
selja hverjir öðrum kvóta . Ekkert er á móti
því að lögjafinn mæli svo fyrir að þessi við-
skipti fari fram manna á milli með uppboði .
Þá fær seljandinn uppboðsandvirðið . En
þetta er ekki meiningin hjá ríkisstjórninni .
Fyrst á að taka kvótann bótalaust af eig-
andanum og selja honum hann svo aftur
á uppboði þannig að andvirðið renni í
ríkissjóð . Enn á það við sem vitnað var til
hér að framan . „Að innkalla og endurselja
kvótana er í raun ómerkilegur þjófnaður“
(Þráinn Eggertsson prófessor) .
Þegar ríkið er búið að slá eign sinni á kvót-
ana og einoka fiskveiðarnar eins og danski
einvaldskonungurinn einokaði Íslands-
versl unina og seldi hæstbjóðanda, mun rík-
ið bjóða fiskveiðarnar út . Íslendingar verða
aftur leiguliðar einokunarvalds eigin ríkis .
Þjóðareign
ÍSilfri Egils í vor var fullyrt: „Það er maka-laust hvað menn reyna að þvæla með
hugtakið þjóðareign . Nú eru ýmsir hlutir í
þjóðareign án þess að við drögum það með
nokkrum hætti í efa . Handritin, þjóðgarð-
ar, Þingvellir, Þjóðminjasafn .“
Þarna eru tekin einangruð ósambærileg
dæmi um sérstök svið og reynt að yfirfæra
þau á allt þjóðfélagið með blekkingum, mis-
túlkunum og rangfærslum . Orðið þjóðar-
eign í þessu sambandi er merkingarlaust .
Það er hvergi skilgreint og hefur ekkert
laga legt gildi . Ef reyna ætti að skýra orðið
þjóð ar eign út frá notkun þess í umræðu og
deil um síðustu ára, þá liggur beinast við að
telja það merkja ríkiseign, sem vilji sé til
að kalla eitthvað annað en ríkiseign til að
blekkja þá sem eru á móti auknu ríkisvaldi
og ríkis-kapítalisma . Hér verður notað orðið
ríkiseign yfir það sem kallað er þjóðareign í
umræðunni .
Handritin eru ekki eign íslenska ríkisins
eða þjóðarinnar . Árnastofnun í Kaup-
mannahöfn var skipt í tvennt og annar hlut-
inn fluttur til Íslands og varðveittur í Stofn un
Árna Magnússonar í Árnagarði við Suður-
götu í Reykjavík . Um handritin gildir sátt-
máli milli Danmerkur og Íslands um flutn-
ing á hluta af handritum Stofnunar Árna
Magnússonar í Danmörku í vörslu og um-
sjón Háskóla Íslands . (2 . gr .l .nr .70/1972) .
Tilgangur þessa milliríkjasamnings var ein-
mitt sá að komast hjá því að afhenda hand-
ritin til eignar íslenska ríkisins eða ís lensku
þjóðarinnar þar sem ekki náðist sam komu-
lag um það við Dani, sem létu Hæsta rétt
Danmerkur fjalla um málið . Handritin eru
í umsjá Stofnunar Árna Magnússonar, sem
er sjálfseignarstofnun í tveimur löndum .
Um Þingvelli giltu lög frá 1928 sem
sögðu að Þingvellir séu ævarandi eign ísl .
þjóð ar innar . Þessi lög voru numin úr gildi
með lögum 2004 .
Í 1 . gr . þeirra laga segir að Þingvellir við
Öxará séu þjóðgarður . Í 2 . mgr . 1 . gr . segir
að hið friðlýsta land skuli ævinlega vera
eign ísl . þjóðarinnar . Það má aldrei selja
eða veðsetja . Þessi orð verður að líta á sem
stefnuyfirlýsingu, því Alþingi 2004 getur
ekki bundið hendur Alþingis í framtíðinni
fremur en Alþingi 1928 og orðið þjóðareign
er óskilgreint . Í 6 . gr . laganna frá 2004 er
heimilt fyrir ríkissjóð að kaupa eignir eða
taka eignarnámi fasteignir, mannvirki og
nytjaréttindi innan þjóðgarðsins . Um mat
á bótum fer eftir lögum um framkvæmd
eignarnáms.
Þetta staðfestir að þjóðgarðurinn á Þing-
völlum er eins og hver önnur eign, sem
keypt er með skattfé .