Ljóðormur - 01.07.1988, Qupperneq 57

55
Halldór tekst á við djúpan sársauka á þann hátt að sannfær-
andi er. Bók hans er einungis fjórtán tölusettar síður. Síðu-
fjöldi hefur ekki reynst góður mælikvarði á gæði ljóða. Svo
er ekki heldur hér.
Þ.H.
*
Ur byrginu
Björn Garðarsson
Hlustir.
Gefiö út á kostnaö höfundar, Rvk 1988.
Hlustir er fyrsta ljóðabók ljóðársins 1988 og auk þess fyrsta
fóm höfundar, Bjöms Garðarssonar, til ljóðagyðjunnar.
Aður hefur hann birt nokkur ljóð í Ljóðormi á síðasta ári.
Hlustir bera þess glöggt vitni að Bjöm er að feta sig
áfram í leit að eigin stfl. Margt fer honum ákaflega vel úr
hendi, annað síður.
Höfundur setur ljóðum sínum ákveðinn ramma: Fyrsta
ljóð bókarinnar og það síðasta em staðsett í e.k. byrgi og
leggja áherslu á einmanaleika og einangrun. Fyrsta ljóðið
heitir / byrgi: „hér hefur aldrei verið glug^i / hér hefur
aldrei verið hurð / og þvísíður NEYÐARUTGANGUR.“
Sögunni víkur enn að byrginu í síðasta ljóðinu og kemur í
ljós að það er sjálfskaparvíti ljóðmælandans, flóttaleið frá
veröld sem er bæði hörð og mjúk, full erfiðleika en einnig
ævintýra. I byrginu er hins vegar „ . .. tíðindalaust / kyrrð-
in ríkir og myrkrið / og kannski er gott að hvflast.“ Byrgið
er þannig athvarf eða griðastaður þess sem þreyst hefur en
veit innst inni að fyrr eða síðar yfirgefur hann þetta athvarf
og tekst á við það sem bíóur hans fyrir utan, mjúkt og hart:
ég horfi fram
um öxl á framtíð mína
sem bíöur þess handan gættar,
að ég freisti útgöngu