Tíminn - 03.06.1961, Blaðsíða 7

TIMINN, laugardaginn 3. Jfinf 1961.
7
„Ég mundi alltaf þinn anda og svip".
(E. Ben.).
í dag verður móðursystir mín,
Ingibjörg Jónsdóttir, lögð til
hinztu hvíldar í skaut Siglufjarðar,
fjarðarins, sem hún unni svo mjög.
i Það er vandasamt að skrifa
minningarorð um nána ástvini, en
svo mjög hefur Ingibjörg verið
mér hugstæð og mun verða, að ég
get ekki látið hjá líða að kveðja
liana nokkrum orðum. Hún var
elskuð drottning í ríki heimilis
síns og ástvina, og þótt hún sé nú
horfin af sjónarsviðinu, mun hún
enn ráða lendum og xíkjum í hug-
um þeirra, er þekktu hana bezt.
Svo stór var hún í yfirlætisleysi
sínu, tryggð sinni og manngæzku.
Ingibjörg Jónsdóttir fæddist á
Akureyri 12. nóv. 1891. Foreldrar
hennar voru Jón Jónsson, utan-
MINNING:
Ingibjörg Jónsdóttir
Siglufirði
Þótt Ingibjörg væri fullorðin,
er hún kom til Siglufjarðar, tók
hún svo miklu ástfóstri við fjörð-
inn, að hún undi sér hvergi ann-
ar's staðar. Siglfirzkari sál en hún
mundi vandfundin.
Ingibjörg og Andrés eignuðust
4 börn. Hið elzta, sem var dóttir,
lézt nýfætt, en hin 3 eru öll á lífi
og bera foreldrum sínum og æsku
búðarmaður hjá Höpfnersverzlun heimili gott vitni. Þau eru: Haf-
og kona hans Jóhanna Gísladóttir.
'Ingibjörg ólst upp á Akureyri á
liði, skrifstofustjóri í Sjálfstæðis-
húsinu í Reykjavík, kvæntur Guð-
ágætu heimili foreldra sinna, unz rúnu Eiríksdóttur frá Hafnarfirði,
hún fluttist til Siglufjarðar árið j Jóhanna, húsfreyja í Hafnarfirði,
1913. Ári síðar giftist hún þar eft- Vigfúsi Sigurjónssyni, skip
irlifandi manni sínum, Andrési
Hafliðasyni hreppstjóra Guðmunds
sopar á Siglufirði. Æ síðan hafa
þau Ingibjörg og Andrés búið á
Siglufirði og nær alltaf á sama
stað, Aðalgötu 19, þar sem Andrés
var fæddur og uppalinn.
stjóra og Hinrik aðstoðarmaður
föður síns á Siglufirði, kvæntur
Margréti Pétursdóttur frá Reykja-
vík.
Heimili þeirra Ingibjargar og
Andrésar á Siglufirði var rómað
fyrir gestrisni, hjartahlýju og
inga fyrir störf sín og sitt myndar-1
lega þeimili, sem ávallt stóð öllum
opið.
Barngóð var Ingibjörg með af-
brigðum og hafa mörg siglfirzk
börn notið þess og munu seint
gleyma. Við systurbörn hennar átt
um þar okkar annað heimili og
því athvarfi var óhætt að treysta.
Svo samgróin var Ingibjörg
heimi bernsku minnar og æsku, að
ég á erfitt með að hugsa mér
Siglufjörð án hennar. Það skarð,
sem orðið er við fráfall hennar,
mun trauðla fyllt.
Trúkona var Ingibjörg mikil og
æðraðist ekki, þótt í móti blési.
Ég veit einnig, að hún kysi heldur,
að við, sem stóðum henni næst,
bærum söknuð okkar vel, svo ör-
ugg sem hún var sjálf um bjarta
framtíð bak við gröf og dauða.
Hún átti við þunga vanheilsu að
stríða síðustu mánuðina, en naut
ástríkis og sérstakrar umhyggju á
heimili Hinriks sonar síns og Mar-
grétar tengdadóttur sinnar. Þar
andaðist hún hinn 26. maí s. 1.
Það er ávallt erfitt að túlka með
orðum hið mesta og dýpsta þakk-
læti. En ég vona, að hin mikla vík,
höfðingsskap. Margir áttu erindi
við þau hjón bæði og öllum var
tekið opnum örmum. Við arin
heimilisins ríkti glaðværð og sönn
menning hjartans. Ingibjörg var
greind og skemmtin, svo að bæði
var gróði og gaman að viðræðum
hennar. í slíku andrúmslofti ól
hún upp börn sín, og þannig var
hún öllum, sem að garði bar.
Eitt var þó það, sem einkenndi
Ingibjörgu framar öllu öðru, ta
það var gjafmildi hennar, greið-
vikni og fölskvalaus samúð með
öllum, er bágt áttu. Heimi var það
ekki nóg eitt saman að gera þeim
gott, sem að garði bar, heldur var
hún fyrst allra til að rétta fram
hjálparhönd, ef hún vissi einhvern _
bágstaddan. Slík hjálpsemi var sem nú er vina milli, sé ekki meiri
Ársrit Sögufélags ísfirðinga
Það hefur dregizt helzt til lengi
fyrir mér, að geta bókar er mér
barst í hendur á sl. vetri. En góðr
ar bókar er aldrei of seint getið,
og ekki er hægt að gera minna
en kvitta fyrir kærkomna send-
ingu.
Ársrit Sögufélags fsfírðinga hef
ur þegar komið út í fimm ár, og
dafnað vel. Ætti það nú að vera
komið yfír örðugasta hjallann, því
félögum í Sögufélaginu fjölgar ár
frá ári og kaupendum að sama
skapi. Tveir góðir fræðimenn,
þeir Kristján Jónsson frá Garðs-
stöðum og Jóhann Gunnar Ólafs-
son sýslumaður, hafa lagt því til
kjarnfóðrið frá upphafi og farizt
það vel. Mun engu þurfa að kvíða
mann Jónsson á Eyri í Seyðis-
firði og Mála-Snæbjörn Pálsson,
er um skeið bjó á Mýrum og víð-
ar. Þetta voru þrætugjarnir, harð
lyndir ofstopamenn, er uppi voru
á síðari hluta 17. og fyrri hluta
18. aldar. Kennir í greininni
margra grasa og koma margir við
sögu, eins og gengur þegar slfkir
málaþjarkar réðu fyrir héruðum
og stórdeilur geisa. Sjálfsagt er
nokkur fengur að þessari ritgerð
fyrir réttarsögu landsins, en ekki
mun hún snerta marga nútíma-
menn.
Erfiðasta ferð ævi minnar, heit
ir grein eftir Ágúst Guðmundsson.
Segir þar frá læknisferð frá
Brekku á Ingjaldssandi inn að
heaini svo eiginleg og hjartagróin,
að hún sást ekki alltaf fyrir. Og
heldur hefði hún viljað vera þurfa-
manneskja sjálf en að mega ekki
taka þátt í kjörum þeirra, sem
erfitt áttu.
en svo, að Ingibjörg megi finna
þakklæti mitt og allra þeirra
mörgu, sem nutu hjartahlýju henn
ar og göfuglyndis. Eiginmaður
hennar, böm, barnaböm og tengda
börn eiga öll óskipta samúð hinna
I þessum efnum naut Ingibjörg I mörgu vina. Mætti Siglufjörður
síns ágæta manns, Andrésar, sem ávallt eiga sem flestar mæður og
er einn sá mesti drengskaparmað
ur, er ég hefi kynnzt um mína
daga. Hjónaband þeirra var með
þeim ágætum, að betur varð ekki
á kosið. Þau. voru konungur og
drottning í sínu ríki, höfðingleg
bæði í sjón og raun.
Ingibjörg tók virkan þátt í
áhugamálum manns síns, bæði í
viðskipta- og atvinnulífi og marg-
háttuðum félagsmálastörfum. Þau
áunnu sér bæði virðingu Siglfirð-
húsfíeyjur líkar Ingibjörgu.
Allt, sem er sann-siglfirzkast,
rifjast upp, þegar þú ert kvödd,
kæra frænka mín. Siglfirzku vor-
kvöldin eru fögur og fögur eru
Sólsetursljóð séra Bjarna Þor-
steinssonar. Álíka fagur er bjarm-
inn frá liðinni ævi þinni, Bogga
mín.
„Gefi þér Guð sinn frið“.
Kópavogi, 1. júní 1961.
Jón Skaftason.
um framtíð þess, meðan þeirra Þingeyri Víst hefur sú ferð verið
nýtur við.
Veigamesta ritgerðin
vond, en þannig gerðust þær og
bessum1 i!aðan af verri- Var stundum til .................................^
árgangi er eftir Kristján, og fjall htlls banzt> en Þessi lanaðlst von tryggingarfélag í Húnavantssýslu;
ar um þá kunnu feðga Ásgeir um e ur'_
skipherra Ásgeirsson og Ásgeir Vestfirðingar leggja mikla rækt
Guðmund son hans. Má svo heita Xlð byggðasafn sitt, a ð því er ráð
að hún beri ársritið uppi að þessu ið verður af viðbótarskýrslu um
• • - - - ' það frá Jóh. G. Olafssyni. A það
Nýtt tryggingarfélag
í Húnavatnssýslu
Byggðatrygging h.f.
í maíbyrjun tók til starfa nýtt miðað við aðstæður úti á landi, en
félög með aðsetur í Reykjavík.
sinm. Þetta er ýtarlegasta ævi-
saga þessara stórbrotnu Vestfirð
inga, sem mér er kunnugt um að
til sé. Góð mannlýsing og um leið
gildur þáttur í atvinnusögu Vest-
fjarða, svo sem vænta mátti. —
Kristján frá Garðsstöðum á þann
mikla kost fræðimannsins, að
ganga að hverjum manni á sínum
stað í sögunni og skrifa um hann
frá þeim aldarhætti og tíðaranda
sem ríkti um hans daga. Án þess
verður enginn maður rétt met-
inn. Vafalaust voru þessir feðgar
mikilhæfir, framtakssamir og
nokkrir ruðningsmenn í atvinnu-
lífi Vestfjarða á sínum tíma. Um
Ásgeir yngri falla þessi orð hjá
höfundi: „má hann teljast ein-
hver slyngasti kaupsýslumaður, at
vinnurekandi og gróðamaður lands
ins á sínum tíma“. Ekki ber ég
brigður á þetta. En öllu viðsýnni,
geðfelldari og þjóðhollari sýnist
mér samt hinn eldri Ásgeir hafa
verið.
Jóhannes Davíðsson í Hjarðar-
dal segir frá dugnaðarbændum á
Sæbóli á Ingjaldssandi, sjóferð-
um þeirra og hrakningum á opn
um skipum. Það er nokkurs ui
vert. að öllu slíku sé haldið
haga.
Jóhann Gunnar Ólafsson ritau
allýtarlega um þá Ólaf lögréttu-
'3
nú um 1500 muni. Ekkert er ör
uggari heimild um atvinnusögu og
menningu héraðanna á liðnum tím
um en góð byggðasöfn. Mun
fræðimönnum þykja að þeim mik
ill fengur þegar tímar líða.
Næst koma tvö einkabréf. Ann
að frá Sighvati Gr. Borgfirðingi,
hitt til hans. Það er nú mikil
tízka að birta einkabréf látinna
manna þó að bersýnilegt sé að
þau hafi aldrei verið til þess ætl-
uð. Sjaldnast er slíkt gert af
ræktrsemi við höfundana, heldur
í ýmis konar tilgangi. Ekki á þetta
þó við um þessi bréf, því að þau
eru harla almenns eðlis og held-
ur fengur að þeim.
Kristján Jónsson bætir nokkr-
um gögnum við það sem hann hef
ur áður ritað um Þórð bónda óg
alþingism. í Hattardal. Hann hef-
ur þegar gért þeim heiðursmanni
allgóð skil, og má hann nú vel
una sínum hlut þó að ekki verði
meira um hann skrifað.
Lestina rekur skemmtilegur
kafli úr ævisögu Hallbjörns E.
Oddssonar.
Sitthvað fleira er í ritinu sem
ekki verður tíupdað hér, s.s. vís-
| ur og kvæði. — Ársritið er vand-
. að að öllum frágangi sem áður,
I og allt hið læsilegasta. B. Sk.
sem nefnist Byggðatrygging h.f.
Hefur það opnað aðalskrifstofu á
Blönduósi.
Stofnendur þessa nýja trygging-
arfélags eru 60 hluthafar víðs veg-
ar úr Húnaþingi.
Byggðatrygging h.f. er hlutafélag ingarfélagið h.f.
Byggðatrygging h.f. samdi um
endurtrygginga við Tryggingarmið-
stöðina h.f. á öllum tryggingum
nema bíla- og dráttarvélatrygging-
um, um endurtryggingu á þeim j
samdi Byggðatrygging við Vátrygg-1
og var það nýmæli tekið upp við
stofnun félagsins að þeim, sem
tryggja bjá því er gefinn kostur á
að kaupa hlutabréf í félaginu, 500
kr. bréf fyrir hverja 50 þús. kr.
tryggingu og 1000 kr. bréf fyrir 100 m a sent starfsmenn sína til
þús. kr. tryggingu o. s. frv. Kallast : Blönduóss, til að skýra helztu at-
Aðstoð við gerð endurtryggingar-
samninga veitti Guðjón Hansen
tryggingafræðingur. Hefur Trygg-
ingarmiðstöðin veitt Byggðatiygg-
ingu margháttaða og góða aðstoð
sína
þessi hlutabréf hlutdeildarhluta-
bréf. Jafnframt eru gefin út stofn-
hlutabréf. Má enginn eiga meir en
5000 kr. í stofnhlutabréfum. At-
kvæðisréttur fylgir hverjum 500
kr. hlut.
Félag þetta er því eins konar al-
meÞaTmhegTnsjónfrmið réði við innanst°kksmunum, heimilistrygg-
stofnun Byggðatrygginga að halda
sem mestu af því fjármagni, sem
riði tryggingarstarfseminnar fyrir
starfsmönnum Byggðatrygginga h.f.
og veita þeim aðstoð þegar starf-
semin hófst.
Byggðatrygging tekur að sér
eftii'taldar tryggingagreinar:
Brunatryggingar á lausafé og
ábyrgðartryggingar, slysa-
tryggingar, ferðatryggingar ein-
\Z*SZ “eS 5S£ »8 “?•- * “8 ílutninp.
tryggmgar a vorum, sem fluttar
eiu með bifreiðum, flugvélum og
Aðalskrifstofa félagsins er í tré-
smíðaverkstæðinu Fróða h.f.
að greiða vegna alls konar lögboð-
ssfStofCwraí«r* ftpwn v
, . , . , , , .v.. reiða oe drattarvela asamt kasko
þeim renna burt ur heraðinu eins . „
og verið hefur frá upphafi trygg- , ,Um'
ingarstarfsemi í landinu. Einnig
leggur Byggðatrygging áherzlu á
að veita tryggjendunum sem hag- Blonduósi og veitir Sigurður Kr.
stæðust kjör og getur nú þegar í Jónsson henni forstö’ðu. Er hún
byrjun boðið eins hagstæð kjör og °Pin alia virka daga.
önnur tryggingarfélög. Telur fé- Umboðsmaður félagsins á Skaga-
lagið að það hafi mikla möguleika strönd er Björgvin Brynjólfsson
á er fram líða stundir. að veita sparisjóðsstjóri og á Hvammstanga
I greiðari og hagkvæmari þjónustu Ingólfur Guðnason hreppstjóri.
Á víðavangi
Úrelt hagfræíJi
Okurvaxtapólitík og innilokun
sparifjársins til þess að skapa
samdrátt og koma þannig á
l „jafnvægi fátæktarinnar“ eru
úreltar aðfarir eins og málgögn
Jafnaðarmanna í Danmörku hafa
nýlega sagt. — Þessar aðfarir
darga úr framleiðslunni og
setja kyrking í þjóðarbúskap-
inn, öllum til tjóns, nema þeim
peningamönnum, sem geta hirt
fyrir lítið eignir þeirra, sem
verða að gefast upp.
Tæpast er hægt að hugsa sér
. ömurlegri hringavitleysu, en að
: ganga sífellt lengra í því að
loka inni sparifé landsmanna í
sta'ð þess að nota það til þess
að örfa framleiðslulíf og fram-
kvæmdir — og það í landi þar
sem sparifjársöfnun er of lítil
og skortur á rekstursfé stendur
eðlilegri hagnýtingu möguleik-
anna fyrir f ifum. — Samanber
meðal annars það dæmi, að ekki
fæst rekstrarfé a'ð láni til að
; framleiða húsgögn til útfluta-
ings. f stað þess er féð fryst inni
af ríkisstjórninni og bannað að
lána það út.
Þessar aðferðir virðast einna
helzt sóttar í úreltar hagfræði-
kennslubækur og furðulegt að
nokkur ríkisstjórn skuli reyna
að framkvæma slíkt.
Framleiíislustefna
er lausnin
Það er lífsnauðsyn að taka
upp framleiðslustefnuna á nýjan
leik og engin önnur leið til út
úr því öngþveiti, sem sífellt verð
ur verra og verra, ef kreppu-
menn halda áfram aðferðum sín-
um.
Enginn skyldi þó halda, að
það verði létt verk eða áhlaupa-
verk að bæta úr því feikna tjóni
sem verður af aðförum ríkis-
stjómarinnar. En það þýðir ei
að setja slíka erfiðleika fyrir sig.
Stefnubreyting er nuðsynleg og
því fyrr því betra.— Framleiðslu
stefnuna á ný — það er lausnin.
Ríkisstjórnin ber
ábyrgíina
í síðasta tölublaði Einherja,
málgagni Framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi vestra
segir m. a.:
„Krafa þjóðarinnar til rikis-
valdsins er sú, að' ríkisstjórnin
gangi til leiks og leysi vandann.
á þann veg, að lífskjör fólksins
verði færð til samræmis við það
sem þau voru 1958, þegar vinstri
stjórnin fór frá. ilji ríkisstjórnin
hins vegar ekki gera þetta, eða
henni er það um megn, á hún
skilyrðislaust að víkja. Þriðja
kostinn, að sitja og gera ekkert,
og láta upplausnina og neyðina
ráða framvindu mála, gerir eng
in heiðarl. lýðr.ríkisstjórn. Nú
er ekki hægt að ganga inn og
loka dyrunum og láta óveðrið
valda óbætandi tjóni. Ríkisstjórn
in ber ábyrgðina og verður hún
því að leysa vandann eða gefa
öðrum tækifæri til að gera það‘.
Formaður Byggðatrygginga h.f.
er Stefán Á. Jónsson Kagaðarhóli,
form. en aðrir í stjórn eru Bergur
Lárusson Skagaströnd, Jóhannes.
Björnsson Laugarbakka, Jón Karls-
son, Blönduósi og Sigurður
Tryggvason, Hvammstanga.
Byggðatrygging h.f. er stofnuð af
mönnum úr flestum stéttum og
stjórnmálaflokkum, sem vilja vinna
að því að byggja upp heilbrigða
starfsemi og atvinnurekstur úti um
landsbyggðina og veita aðra þjón-
ustu þar sambærilega og í þéttbýl-
inu, telja þeir slíkt spor í áttin?
til jafnvægis í byggð landsins.