Tíminn - 22.01.1964, Blaðsíða 9

rsmm
TfBarfaríð
Það tala fleiri um veðrið en
íslendingar. Það hefur um lang
an aldur verið aðalsamræðu-
efniefni Englendinga, hvar og
hvenær sem þeir hittast. Og
janúar mun tími veðurum-
ræðna fremur en nokkur ann-
ar.
Fram að þessu hafa íbúar
Bretlandseyja orðið aðnjótandi
óvenju mildrar veðráttu. Fáein
ir þokueftirmiðdagar í desem-
ber í Kent og Surrey eru tæp-
ast umræðuverðir, og hinar
frægu „Lundúnaþokur" hefi ég
ekki reynt enn þá, hafandi þó
dvalizt hér næstum heilt ár.
Nú um helgina kólnaði í veðri
að ráði í fyrsta skipti og fyrsti
snjór vetrarinns féll á brezka
fold. Varla gat snjókoma þessi
talizt mikil; hálft fet' í Bret-
ton á suðurströndinni, þar sem
mest snjóaði, fneð ca. 5 stiga
næturfrosti.
Þessi veðrabrigði nægðu þó
til þess að allt kerfið klikkaði,
eins og þar segir. Járnbrautar-
lestir í Suður-Englandi frusu
fastar á teinunum og varð ekki
þokað fyrr en eftir mikið basl
og tugþúsundir fólks, sem býr
þar syðra varð of seint til
vinnu sinnar í London fyrir
vikið.
í sambandi við þessi tíðindi,
sem eru aðalfréttir eftirmiðdags
blaðanna í dag (mánudagur 13.
janúar), verður manni hugs-
að til þess hve fádæma illa Bret
ar eru undir kaldan vetur bún-
ir; sennilega verst allra þjóða
í norðurálfu. Hér er hreinn við
burður að koma inn í mið-
stöðvarhitað hús, svo maður
taii ekki um sæmilega einangr
að. Slík hús teljast safngripir
hér fyrir sjaldgæfissakir. —
íhaldssemi Breta er fræg og
víða viðbrugðið, en hámark
hennar held ég að sé að finna
í húsbyggingarmálunum.
Um helgina var ég gestkom-
andi í nýju húsi skammt utan
við London, hafði eigandinn
flutt í það í haust er leið. Hiti
var um frostmark úti við og
kolaarinn kyntur sem óðast.
enda eina upphitun húsisins. Eg
eyddi löngum tíma í að útskýra
fyrir húseiganda hvað „einangr
un útveggja" væri, og þegar
ég hóf að ræða um jafn sjálf-
sagðan hlut og tvöfalda glugga
í jafn köldu landi, var honum
öllum lokið. Slíkt fágæti hafði
hann aldrei heyrt getið um.
S.l. vetur, sem þótti með af-
brigðum harður eftir enskum
mælikvarða, kom mörgum til
að hugsa um breytingar á upp
hitunaraðferðum, og hefur ar-
ineldur heldur þokað fyrir ný-
tízkulegri upphitun. Allir
kvarta þó undan ofsaháum hit-
unarkostnaði, sem raunar er
ekki að undra, þegar þess er
gætt að hitinn er rokinn út I
veður og vind, en veður öll og
vindar standa inn í gegnum
gisna veggi og einfalda glugga.
Verzlunarmál
Janúar er mikill verzlunar-
mánuður meðal Breta. Helztu
útsölur ársins fara þá fram, og
er víða hægt að gera lygilega
góð kaup á hinum margvísleg-
asta varningi. Útsölur hefjast'
milli jóla og nýjárs og standa
yfirleitt til febrúarloka. Eins
og fyrri daginn er það kven-
fólkið, sem bezt gerir kaupin,
enda aðalkaupendur, þar sem
hinn og þessi „kvennavarning-
ur“ er felldur hlutfallslega
mest í verði. Fyrir frumbýlinga
er einnig hin bezta kauptíð, þar
sem húsgögn og alls konar bús
áhöldáhöld eru framboðin með
miklum afslætti á útsölum
þessum.
Karlmenn fá að vísu líka sín
tækifæri. Vörur eins og skyrt-
ur, skófatnaður, tilbúinn fatn-
aður og yfirhafnir eru lækkað-
ar niður úr öllu valdi, og eftir
að hafa skoðað mig talsvert
um í karlmannafataverzlunum,
gat ég ekki betur séð en hægt
væri að fá ágætis föt fyrir jafn
hlægilegt verð og sjö til tíu
sterlingspund.
Skemmtanalíf
Skemmtanalíf er með afbrigð
um mikið og fjölbreytt í Lond-
on yfir vetrarmánuðina. Sem
vænta má halda hin óteljandi
félög og fyrirtæki í þessari
rúmlega átta milljóna manna
borg, árshátíðir sínar, og ein-
hver ókjör af „dinner and danc
es“ eru meðtekin í skamm-
deginu.
Samt mun leikhúslíf Lund-
úna draga flesta að sér, en
núna er einmitt háannatími
þeirra.
Næsta sumar halda Englend-
ingar hátiðlegt 400 ára afmæli
Williams Shakespeares, og er
þegar útséð, að leiksýningar
þær er á boðstólum verða hér
MARIA CALLAS
í London og fæðingarbæ skálds
ins, : Stratford upon Avon,
vefða hámark leikhússtarfs-
semi í heiminum 1964.
Ekki er að efa, að skerfur
Englendinga sjálfra verður
þeim til sóma, en auk þess
munu helztu leikhús álfunnar
sýna hér beztu verk sinna landa
og höfunda. Meðal nokkurra
leikhúsa, sem þegar hafa boðað
komu sína eru Comedie Fransc-
es, Das Neue Teater og Schiller
Teater í Berlín, og Stadtsteater
í Hamborg. í sambandi við
væntanlega afmælishátíð, sýnir
„The Royal Shakespeare Comp-
any hina þrjá sjónleiki skálds-
ins, sem fluttir voru í Strat-
ford s.l. sumar undir nafninu
„The Wars of Roses“, Henry
VI., Edward IV. og Richard
III. Gagnrýnendur hafa lofað og
prísað þessar sýningar, og telja
sumir þeirra þær merkasta
leikhúsviðburð á Bretlandseyj-
um síðan seinustu heimsstyrj-
öld lauk.
Eins og fyrri daginn er hljóm
listarlíf með fjölbreyttasta
móti hér af flestum borgum
Evrópu. Væri það eitt vissu-
lega efni I margar blaðsíðna
bréf, og mun því sleppt, utan
hvað til gamans má geta þess,
að aðalpunkturinn í músíklíf-
inu um þessar mundir er hin
fræga og annálaða söngkona
Maria Callas, sem syngja á hlut
verk Tosca í Covent Garden
óperunni nú alveg á næstunni.
Þetta er fyrsta sýning Maríu
í langán tima og þykir hin
mesta sæmd að fyrir söngleika
húsið, að skarta með jafn frægt
nafn, enda ekki launin skorin
við neglur; tíu þúsund sterlings
pund fyrir sex sýningar!
Pólitík
Frekar hljótt er yfir pólitik-
inni sem stendur. Flokksfor-
ingjafnir og samverkalið þeirra
er væntanlega önnum kafið við
undirbúning þingkosninganna,
sem fram eiga að fara einhvem
tíma á þessu ári, og/eða safn-
andi kröftum undir átökin.
Þessar kosningar verða ör-
ugglega þær tvísýnustu og hörð
ustu á Bretlandseyjum um
langan aldur, og ber margt til.
Sigurhorfur Verkamannaflokks
ins hafa aldrei verið betri s.I.
12 ár, ef marka má skoðana-
kannanir, sem sýna 7% fylgi
hans fram yfir íhaldsflokkinn,
svo og úrslit seinustu auka-
kosninga.
Þrátt fyrir þetta spái ég að
stjórnin haldi velli, þótt meiri-
hluti hennar verði naumur.
Veldur því margt, en fyrst og
fremst margumrædd og rót-
gróin íhaldssemi Breta. Milli
kosninga skammast Bretar út
í stjómina og telja hana hafa
verið nógu lengi við völd í bili,
og tími sé kominn til að skipta
um andlit, og að gefa nýjum
mönnum kost á að koma Bret-
landi á hreyfingu. En þegar til
kosninga kemur, breytist skoð
un margra. Ýmsir hugleiða bet-
ur „reynsluleysi" Verkamanna
flokksleiðtoganna, að Sir Alec
sé f rauninni allra bezti ná-
ungi og miklu betri en haldið
hafi verið, ótti við þjóðnýting
aráform og óeiningu Verka-
mannaflokksins í varnarmál-
um, sérstaklega atómvopnamál
um styggir marga frá flokkn-
um, og enn þá er hin gamla
grýla, sem íhaldsflokkurinn not
ar með sem beztum árangri.
Vondar endurminningar um
skömmtun og óáran undir
stjóm Verkamannaflokksins
fyrst eftir stríð o. s. frv.
Við seinustu kosningar var
slagorð íhaldsflokksins: Við
höfum aldrei haft það eins gott.
Núna. Við ætlum að „modeme-
sera Bretland", og hinn marg-
víslegustu fmmvörp hafa verið
lögð fram því til sönnunar, ný
frumvörp m. a. um fyrirkomu-
lag menntamála, um ný vega-
kerfi og endurskipulagningu
borga, stóraukin framlög til
almannatrygginga og til iðnað-
arsvæðanna í Norðaustur-Eng-
landi o. s. frv.
Ýmislegt
Hið mesta óléttuástand er á
konungsfjölskyldunni eins og
stendur. Drottningin mun eiga
von á sér í marz, og þær síðan
hver af annarri, Margrét systir
hennar, hertogaynjan af Kent
og loksins Alexandra prinsessa
sú er gift var Angusi nokkrum
Ogylfa með pomp og pragt í
Westminster Abbey í sumar er
leið.
Ólíklegustu manneskjur hafa
gefið sig að bókmenntaiðkun-
um undanfarið, eins og t .d.
Mandy litla Rice-Davies —
Hefur hnátan nú gefíð
út bækling myndskreyttan með
henni sjálfri í fjölbreytilegustu
stellingum og er prentað á
kápu með eldrauðu letri: —
Mandy segir allt. Það er nú
það.
Brennuvargar voru á ferð í
Piccadilly nú á sunnudags-
nóttina og lögðu m. a. eld að
málverkaverzlun einni, skammt
frá skrifstofu Flugfélags fs-
lands. Mikið brann af verðmæt
um málverkum, og hefur tjón-
ið verið lauslega metið á tvö
hundruð og fimmtíu þúsnd
sterlingspund.
„Vitanlega vorum við vá-
tryggðir", sagði veslings eig-
andinn við blaðamann frá
Evening Stándard, og hélt á
brunnum ramma utan af
Konuandliti eftir Van Dyck
(söluverð lítil fimmtán þúsund
pund eða ein milljón og átta
hundruð þúsund krónur), „en
tjónið var engu að síður ómet-
anlegt.
400 ára afmæli Shakespeare - Pólitík -
Verzlunarmál - Óléttustand konunglegra
J
virðlrt hafa komið fram á síð-
usiu úratugum. Þar er greini-
lega meiri tilbreytni og
smekkn’si að ræða en áður
var, þó betur megi enn gera.
Hverjum hestaeiganda má
vera það nokkurt metnaðarmál
að hestar hans beri „gott nafn“
og þannig myndað, að báðir
megi vel við una — hestur og
maður.
„HESTURINN OKKAR“.
Blað Landssambands hesta-
mannafélaga, „Hesturinn okk-
ar“ er nýkomið út. Er það loka-
hefti síðasta árgangs, jólaheft-
ið. Blaðið var fullprentað fyrst
í desember, en vegna prentara-
verkfallsins var umbrotinu ekki
að fullu lokið fyrr en svo seint
að ekki var hægt að senda blað-
ið út fyrir jólin. Efni þessa jóla
heftis er fjölbreytt og skemmti-
legt að vanda. — Verður hér
getið þess helzta sem blaðið
fiytur.
Séra Magnús Guðmundsson,
fyrrv. prófastur í Ólafsvlk seg-
ir þar frá merkilegu fyrirbæri
í sambandi við hest. Og mun
enginn efast um að þar sé rétt
frá skýrt.
Stóðhestamál I dómsölum,
nefnist hið bráðsnjalla útvarps-
erindi Hákonar Guðmundssonar
hæstarréttarritara, sem hann
fíutti síðastl. vor í þættinum „Á
vettvangi dómsmálanna“, og
mikið var þá um talað. — Þarf
hér engra skýringa við.
Guðjón í Ási segir frá stroku
hesti, 4ra vetra fola sem fór frá
Kálfholti I Ásahreppi norður yf
ii fjöll til átthaga sinna í Skaga
firði.
Steindór Gunnlaugsson frá
Kiðjabergi skrifar um Stokk-
hólma-Grána, skagfirzkan gæð-
ing, sem hann átti lengi.
Heimreiðardagur eftir Karl
Kristjánsson alþingism., er
bæði I lausu máli og bundnu,
þar sem hann minnist Bene-
dikts Benediktssonar frá
Breiðuvík á Tjörnesi.
Bjarni á Laugarvatni segir
sögu Þrastar Friðfinns Stefáns-
sonar I Hafnarfirði.
Hinn vinsæli Hestavísnaþátt-
ur Einars G. E. Sæmundsen er
að venju í ritinu og eru þar
ýmsar snjallar hestavísur m. a.
eftir Pálma frá Nautabúi, Jó-
hann frá Bugðustöðum o. fl.
Borgarfjarðarþáttur hefst á
frásögn Eggerts Ólafssonar í
Ferðabók hgns og Bjarna Páls-
sonar um hestamennsku Borg-
firðinga og mun margt af því
eiga enn við að undanskildum
bónorðsferðunum, sem nú
munu vera með nokkuð öðrum
hætti. — Annars er meginefni
þessa Borgarfjarðarþáttar sam-
tal sem þeir séra Guðm. ÓIi og
Matthías Matthíasson áttu við
Símon Teitsson í Borgamesi I
ferð sinni síðastl. haust um
Borgarfjarðarhérað. Eru þeir
komnir vestur yfir Hítará er
þættinum lýkur og má búast
við að þeir verði einhvers vxs-
ari I „ríki Júlíusar og Topps
gamla“ og það birtist í næsta
þætti.
Þorkell á Laugarvatni birtir
greinargott yfirlit um Fjórð-
ungsmótið á Egilsstöðum s. 1.
sumar. Ber Þorkell Austfirðing
um vel söguna eins og vænta
mátti og telur þar vaknaðan á-
huga fyrir „endurreisn aust-
firzka gæðingsins“.
Margar myndir eru I þessu
hefti og á forsíðu er litmynd
úr Skagafirði tekin s. I. sumar.
Ritstjóri „Hestsins okkar“ er
sr. Guðm. Óli Ólafsson á Torfa-
stöðum en ritnefnd skipa Mstt
hías Matthíasson, Einar G. E
Sæmundsen og Leifur Sveins-
son.
Tímarit þetta er svo vei úr
garði gert og girnilegt aflestrar
iað það verðskuldar miklu
meiri útbreiðslu en það hefur
enn náð.
Þess ættu hestamcnn og aðr-
ir velunnarar þess að minnast.
TÍMINN, miðvlkudaginn 22. ianúar 19M — P