Tíminn - 24.01.1964, Blaðsíða 5

HÆTT KOMINN UM
TÍMA GEGN GUÐMUNDI
7. umferð
Gligoric 1—0 Nona
Magnús 0—1 Friðrik
Wade 1—0 Arinbjörn
Johannesen 1—0 Trausti
Jón 0—1 Freysteinn
Guðmundur V2—V2 Tal
Ingi biðskák Ingvar
Gligoric—Nona. Tefldur var
spánski leikurinn og notaðist
Nona við afbrigði, sem Ingi
hafði áður beitt gegn Tal í 2.
umferð. Tefldi hún byrjunina
mjög vel og hafði fyllilega tek
izt að jafna stöðuna, er fram í
miðtafl var komið. í framhald-
inu gerðist viðureignin afar þóf
kennd, en er línumar tóku að
skýrast, kom í ljós, að stór-
meistarinn hafði heldur bætt
aðstöðu sína, en ekki voru yf-
irburðimir stórvægilegir. Það
var ekki fyrr en alveg undir
lokin, að honum tókst að snúa
á Nonu, en þá var hún líka
komin í tímaþröng og hafði
yfirsézt lúmskuleg hótun and-
stæðingsins, Tapaði hún fyrst
skiptamupi og nokkru síðar
manni o'g gafst þá upp.
Guðmundur—Tal. Stórvið-
burður umferðarinnar. Þeir
áhorfendur, sem gerðu sér það
ómak að mæta í Lido þetta
kvöld, fengu þarna að sjá við-
ureign, sem svo sannarlega var
ómaksins virði. Tal var mjög
hætt kominn á tímabili, en með
því að beita kröftum sínum til
hins ýtrasta, tókst honum að
standa af sér hina stórhættu-
legu atlögu Guðmundar og
gera jafntefli. Skák, þar sem
kvo vegast á hótanir og gagn-
hótanir, er ekki daglegur við-
burður og eiga báðir teflendur
mikinn heiður skilinn fyrir tafl
mennsku sína í henni.
Tal svaraði drottningarpeðs-
byrjun Guðmundar með Gaiin-
feldsvörn: 1. c4, Rf6 2. d4, g6
3. Rc3, Bg7 4. g3, d5 5. cxd5,
Rxd5 6. Bg2, Be6. Tal fékk
frjálsari stöðu upp úr byrjun-
inni og lagði til atlögu á drottn
ingararminum, þar sem hvíta
staðan var einna veikust fyrir.
Guðmundur varðist vel og tókst
að standa af sér allar sóknar-
hrotur andstæðingsins. Þegar
fram í miðtafl var komið, tók
Tal að leiðast þófið og gætti
nú minni forsjálni en áður í
aðgerðum hans. Áður en hann
vissi af, var Guðmundur búinn
að snúa sókn upp í vörn og
var þá komin upp eftirfarandi
staða:
(Hvítur hótar hér 1. Hb8f
ásamt 2. Re6f og 3. Df8f mát.)
1. —, Da6 2. Hxe7
(Nú gagnaði ekki 2. Hb8f, þar
eð svarta drottningin valdar nú
e6-reitinn.)
2. —, Re5
(Tal skapar sér gagnfæri. Ef
nú 3. Da8f, Kg7 4. Hxe5 þá —
Dflf 5. Kf3, Dhlf og hvítur
missir drottninguna.
3. De2,
(Ekki gekk 3. He8f, Kg7 4.
Re6f, Dx6 og hvftur tapar
manni.)
3. —, Dd6 4. Db2, Dd5t
5. f3 Hdl
(5. —, Dc4 var ekki gott vegna
6. Re2, He2, 7. Dxe5f, Kh6 8.
Df4f, DxD 9. exf4 og vinnur.)
6. e4
(Guðmundur tekur þann kost-
inn að fara út í jafnt endatafl,
áður en svartur nær að leggja
til atlögu. 6. Rf5f hefði verið
gagnlaust vegna —, Kf6.)
6. —, Dxd4 7. Dxd4, Hxd4
8. Hxe5, Hd2t 9. Kh3,
Hxa2 10. He7, Kf6, 11.
Hb7.
Hér sömdu teflendur um
jafntefli.
Johannessen-Trausti. —
Kóngs-indverskt tafl: 1. d4, Rf6.
2. c4, g6. 3. Rc3, Bg7. 4. e4, d6.
Miðborðið lokaðist snemma og
re.vndi Johannessen þá að ná
sókn eftir h-línunni. Trausta
tókst að koma í veg fyrir þetta
og opnaðist þess í stað f-línan.
Báðir stefndu nú liði sínu
til aðgerða á þessari einu
opnu línu borðsins og innan
skamrns fómaði Trausti manni
tii að eiga greiðari leið að hvíta
kónginum. Þessi fórn fékk
trauðla staðist, enda sýndi Jo-
hannessen fram á það í fram-
haldinu. Trausti gafst u'pp, er
honum varð þetta Ijóst.
Jón-Freysteinn. — Byrjunin
var klassiskt drottningarbragð.
Jóni varð á að tefla byrjunina
nokkuð ónákvæmt og fékk Frey
steinn þá betri stöðu. Þegar
fram í miðtafl var komið, höfðu
metin heldur jafnast aftur, en
Freysteinn hafði góð færi á
kóngsvængnum. Vörnina tefldi
Jón ekki sem skyldi og tókst
Freysteini að sundra kóngs-
stöðu hans með snoturri fórn.
Fórn þessi reyndist banvagp og
gafst Jón upp skömizw •.
Magnús — Friðrik.
Teflt var Sikileyjartafl, og
tókst Friðriki að fá fram hag-
stætt endatafl, eftir að Magnús
hafði lagt til vanhugsaðrar at-
lögu á miðborðinu. í framhald-
inu varð Magnúsi á að leika af
sér peði og versnaði þá hagur
hans stórum. Eftir nokkrar
sviptingar á drottningarvængn-
um, tókst Friðriki að koma ó-
væntu lagi á andstæðing sinn,
og gafst Magnús upp er skipta-
munstap var óumflýjanlegt.
Wade — Arinbjörn.
Wade lagði fljótlega til sókn-
ar á kóngsarmi, og rataði Arin-
björn brátt í erfiða aðstöðu.
Honum tókst þó að halda í horf-
inu fram eftir öllu tafli, og virt-
ust jafnteflismöguleikar hans
góðir, er honum skyndilega yf-
1 irsást snotur Ieikflétta andstæð-
ingsins. Varð þann þá að gef-
ast upp, þar eð mát var óum-
flýjanlegt.
Ingi — Ingvar.
Byrjun Kóngs-indverskt tafl.
Inga tókst að verða sér úti um
biskupaparið í byrjuninni og
naut þess vegna frjálsari stöðu,
en Ingvar var engan veginn án
gagnfæra. í framhaldinu nældi
Ingvar sér í peð, en sá böggull
fylgdi skammrifi, að hann
neyddist í staðinn til að láta
af hendi þrjá menn fyrir drottn

GuSmundur Pálmason
ingu andstæðingsins. Þetta var
að sjálfsögðu Inga í hag, en
hann rataði nú í mikla tíma-
þröng og skömmu síðar Ingvar.
í tímaþrönginni skeðu margir
undarlegir hlutir, sem ógerlegt
er að rekja hér, en mergurinn
málsins er sá, að í stöðunni,
sem upp kom að lokum virtist
ekkert blasa við nema þrátefli,
ef Ingvar léki réttum biðleik.
Ingvar taldi sig hins vegar hafa
vinningsvon og lék því „neutr-
al“ biðleik. Til allrar ógæfu
fyrir haon, hafði honum yfir-
sézt, að leikurinn leiddi beint
til máts, og gafst hann upp, er
honum varð þetta ljóst.
Röð eftir 7. umferð: 1.—2.
Tal og Friðrik 6% v. hvor. 3.
Gligoric 6 v. 4. Johennessen 4
+ 1 biðskák. 5. Ingi 4 v. 6.—7.
Guðmundur og Wade 3 v. 8.
Nona 2% v. + 1 biðskák. 9.—
11. Ingvar, Magnús og Trausti
2V2 v. 12. Arinbjörn 2 v. 13.—
14. Jón og Freysteinn 1% v.
Armanns-stúlkur misstu af
sigri á síðustu mínútunum
— FH náði að jafna fjögurra marka forskot, 14:14. — Víkingur vann Fram
10:5 og Valur vann Þrótt 23:5
íslandsmeistaramótið í hand-
knattleik hélt áfram að Háloga-
landi í fyrrakvöld, og fóru m.a.
fram þrír leikir í meistarafiokki
kvenna. Hápunktur kvöldsins var
leikur Ármanns og FH eins og
vænta mátti og æsispennandi við-
ureign þessara aðila lauk með
jafntcfli, 14 mörkum gegn 14. —
Þá möluðu Valsstúlkurnar Þrótt
mélinu smærra, 23:5, og Víkingur
átti ekki í neinum vandræðum
með Fram, vann með fimm marka
mun, 10:5.
Heldur voru þessir kvennaleikir
rislágir, spenna lítil, nema í leik
Ármanns og FH, og virðast liðin
ekki vera í góðri æfingu.
Ánnann — FH 14 : 14
Ármann var á góðri leið með að
vinna þennan leik, og þegar síðari
hálfleikur var vel hálfnaður, hafði
Ármann tryggt sér fjögurra marka
forskot, 14 : 10. En lokakafii Ár-
manns var slæmur og FH-stúlk-
urnar harðar í horn að taka. Bilið
minnkaði og á síðustu mínútunni
jafnaði Erna fyrir FH, 14 : 14.
Það var alger óþarfi fyrir Ármann
að missa þetta forskot niður, en
hreyfanleiki er af skornum
skammti hjá liðinu og hinar eld-
fljótu Sylvía og Sigurlína hjá FH,
voru fundvísar á glufurnar hjá
Ármanni. — Leikurinn var að
mörgu leyti skemmtilegur, og síð-
ustu mínúturnar mjög spennandi.
Valur — Þróttur 23 : 5
Valur hafði strax frá byrjun
mikla yfirburði, skoráði 5 fyrstu
mörkin, og hafði 10 mörk yfir í
hálfleik, 12 : 2. Sömu yfirburðirnir
héldust út síðari hálfleikinn og
þetta var líkast leik kattarins að
músinni. Sigríður Sigurðardóttir
og Sigrún Guðmundsdóttir > voru
skotharðastar hjá Val og voru á-
samt Hrefnu Pétursdóttur, beztar.
Valur hefur nú forustu í meistara-
flokki kvenna, en á eftir að leika
bæði við Ármann og FH.
Víkingur — Fram 10: 5
Víkingur átti aldrei í neinum
vandræðum með Fram Fram-liðið
var mjög sundurlaust í þessum
leik. og stórskyttur Víkings, Elín
og Guðbjörg, áttu auðvelt með að
finna leið í gegnum vörnina hjá
Fram. í hálfleik hafði Víkingur
yfir 6 : 3, en lokatölur eins og
áður segir 10 : 5. — í Fram-liðinu
eru nýliðar, Hrafnhildur, Bjarney
og Fanney, sem eflaust eiga eftir
að gera liðið sterkara þegar fram
líða stundir.
ValgerSur GuSmundsdóttir skorar fyrir FH i leiknum gegn Víking í
fyrrakvöld.
TÍMINN, föstudaginn 24. janúar 1964 —