Alþýðublaðið - 24.12.1952, Qupperneq 14

ROBERT STORM PETERSEN
ÍGÍknaði myndir, sem gerðu allri
hinni dönsku þjóð glatt í geði, og
þegar hann lézt, var hann orðinn
hálfgildings þjóðsagnapersóna. —
Meira en þrjú ár eru nú liðin frá
dauða hans, og enn finna Danir til
þeirrar tómleikakenndar,, sem greip
þá, er þeir fréttu lát hins 68 ára
snillings árla morguns þann 6. marz
1949. Storm Petersen var óvenju
fjölhæfur maður, — leikari, málari,
frumherji í fluglist, kvikmynda-
tökustjóri, rithöfundur, heimspek-
ingur, baráttumaður fyrir þjóðfé-
iagslegum endurbótum, en þó, —
fyrst og fremst hinn .sífrjói snilling-
ur, kýminn og góðlátlega glettinn,
sem daglega, frá því árið 1916 og
allt fram í andlátið, teiknaði íjölda
gamanmynda og' samdi texta við
þær, og urðu þær alls yfir 30 000
talsins! Þar birtist hið hlýja spaug
hans og gamansemi, bæði í orðúm
og pensildráttum, sem vakti með
þjóð hans þann holla, græzkuiausa
hlátur, sem öllum ber saman um að
lengi lífið. Storm P, eins og hann
var nefndur í daglegu tali, naut ekki
aðeins mikiíla vinsælda, heldur og
mikillar virðingár með löndum sín-
um. Danir guldu honum einlæga að-
dáun og viðurkenndu þannig fús-
lega, að enginn, — að konunginum
undanteknum, — hefði þýðingar-
meira hlutverk með höndum í þjóð-
félaginu, en einmitt humoristinn.
Það liggur því djúp meining að baki
þess heitis, er þeir gáfu honum,
,,Bros dönsku þjóðarinnar".
Oft ha'fa menn verið kærulausir
í vaiinu, begar beir sæmdu einhvern
meðbræðra sinna sæmdarheiti snill-
ingsins. Storm Petersen átti það
sæmdarheiti sannariega skilið. Hann
var þroskaður og leik.inn listamaður,
sem á snilldarlegan hátt fann háði
sínu og glettni útrás í formi auð-
skilinnar kýmni í orðum og mynd-
um. Robert Storm Petersen tókst að
sanna það, að það mannshjarta fyr-
Robcrt Storm Petersen.
irfinnst ekki, sem reynzt getur
skopi, ýkjum og öfugsnúningum ó-
vinnanlegt virki til lengdar. Hann
sannaði, að Danir eru 'engir þurra-
drumbar, heldur er þeim létt um
hiáturinn, þegar um góða kýmni er
að ræða, og láta sig þá cngu skipta,
þótt svolítill b'roddur leynist á bak
við grínið. Háðfuglar og grínistar
rnunu alltaf upp rísa meðal fólksins,
því að alvara heimsins krefst mót-
vægis, en meistarar á því sviði, sem
gerskilja skapgetð þjóðar sinnar.
kosti hennar og galla og afstöðu
hennar til hversdagslegra og eilífia
vandamála, eins og Storm Petersen
gerði, munu reynast sjaidséðir _8'est'
ir í ve'röldSnni, hér éftir sem hinga
til. Góðvild hans í garð alþýðunnar
og traust hans á henni bja-rgaði hon-
um sem listamanni frá bölsýni^ og
biturleika. Hin markvísa og umbúða-
iausa kímni hans í orðum og mynd-
um varð milljónum Dana dagleg'
hlátursefni í meira en þrjá tugi ara,
og á hverjum morgni hlökkuðu þ(Mr
til þess að komast að raun um, upP
á hvaða spaugi Storm Petersen
'hefði nú ífundið, til þess að gleðja
þá með þann daginn. Hann virtist
vita leyndustu hugsanir fólksins og
afstöðu þess gagnvart hversdagsleg-
ustu og smávægilegustu málum-
Þessi næmi miðilshæfileiki hans
varðandi hugsanir landa sinna birt-
ist í þeim snjöllu, gagnorðu setning-
um, sem flugu manna á milli og
Petersen frændi var nefndur faðir
'áð. Hvar sem tveir eða fleiri Ðanir
hittust, bar síðustu fyndni Storm P-
á góma, óg enn þann dag í dag er
vitnað í orð hans óftar en nokkurs
annars Dana, dáins eða lifandi.
Storm Petersen taldi það þó ekki
hlutverk sitt eingöngu, að vera með-
bræðrum sínum til skemmtunar.
Upp með þig, Vilhjálmúr, — þáð er stórt skip að fara fram hjá.
Mig varðar ekkert um skip, — láttu mig vita, þegar þú sérð strætisvagn.
*—> 14