Morgunblaðið - 02.02.1946, Blaðsíða 12
12
MOBÖDNBLADID
Laugardagur 2. febr. 1946
*
ÞANN 14. des. s.l. andaðist
í sjúkrahúsinu í Stykkishólmi,
eftir fárra daga sjúkdómslegu,
frú Sigríður Ólafsdóttir, kona
Kjartans Jónssonar, lyfsala þar
á staðnum.
Sigríður var næst yngsta
barn Ólafs hjeraðslæknis Lár-
ussonar í Vestmannaeyjum og
konu hans, frú Sylvíu Guð-
mundsdóttur frá Stóru-Háeyri.
Eru ættir þeirra merkishjóna
svo kunnar, að eigi þarf að
rekja þær hjer.
Sigríður fæddist 7. apríl 1918
að Brekku í Fljótsdal, þar sem
faðir hennar var hjeraðslækn-
ir, en fluttist þaðan með for-
eldrum sínum árið 1925 til
Vestmannaeyja, ólst þar upp og
gekk, í unglingaskóla.
Snemma byrjaði Sigríður að
vinna fyrir sjer. Hún var starfs
maður hjá Landssímanum í
Vestmannaeyjum um tíma, en
síðar í Reykjavík.
Haustið’ 1942 giftist hún
Kjartani Jónssyni lyfjafræð-
ingi og fór með honum vest-
ur um haf skömmu seinna.
Dvöldu þau hjónin í Phila-
delphia í rúmt ár og þar lauk
Kjartan framhaldsnámi sínu.
Eftir að þau komu aftur til
landsins settust þau að í Reykja
vík um skeið, en fluttu búferl-
um til Stykkishólms árið 1945.
Fátt hefir komið mjer eins
á óvart og fráfall þessarar ungu
konu. Hún var full af lífsfjöri
og starfsþreki og fylgdi, henni
jafnan hressandi blær hvar sem
hún fór.
Með Sigríði er fallin í val-
inn elskuleg móðir 7 mánaða
gamals drengs, frábær fjelagi
eiginmanns og dóttir, sem
hvert foreldri hefði mátt vera
hreykið af.
Það sem mjer þótti vænst um
í fari hennar, var glaðværðin
og hispursleysið.
Við Sigríður áttum oft tal
saman. Hún var ræðin kona og
prýðisvel greind.
Oft var hún hnittin í tilsvör-
um, þegar gaman var ,.á ferð-
um og hikaði ekki við að segja
meiningu sína, gerði sjer ekki
mannamun og hafði óbeit á
öllum hjegómaskap.
fuorð
Glæsileg kona var Sigríður
og húsmóðir með ágætum. Mun
gestrisni hennar og hugsunar-
semi jafnan verða við brugðið.
Það mun hafa verið lítið um
jólagleði í Arnardrangi, for-
eldrahúsum Sigríðar, en þar
stóð lík hennar .uppi um hátíð-
ina og var hún borin þaðan til
hinstu hvíldar þann 29. des. s.I.
Um leið og jeg jeg-kveð þessa
góðu kunningjakonu mína með
ósk um velfarnað í nýjum
heimi, sendi jeg manni henn-
ar og foreldrum samúðar-
kveðju í raunum þeirra.
Auður Matthíasdóttir.
Utvarpið
8.30 Morgunútvarp.
12.10 Hádegisútvarp.
15.30 Miðdegisútvarp.
19.00 Dönskukensla, 1. fl.
19.25 Þingfijjettir. '
20.00 Frjettir.
20.30 Leikrit: „Landafræði og
ást“ eftir Björfcstjerne Björn-
son (Soffía Guðlaugsdóttir,
Þorsteinn Ö. Stephensen,
Gunnþórunn Halldórsdóttir,
Brynjólfur Jóhannesson,Inga
Þórðardóttir, Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir, Emilía Jónas-
dóttir, Guðlaugur Guðmunds
son. — Leikstjóri: Soffía
Guðlaugsdóttir).
22.15 Frjettir.
22.20 Danslög til 24.00.
Sjúklingar á Kópavogshæli
hafa beðið blaðið að færa Lúðra
sveitinni ,,Svanúr“, Sigurði
Markan og frú, „þrem kátum
körlum“ og Viggó Nataníelssyni
bestu þakkir fyrir komuna.
frá Skíðaráði Reykja-
irfarandi til birtingar
Blaðinu hefir borist eft-
Á UNDANFÖRNUM árum
hafa skíðaferðir farið mjög í
vöxt. Frá ári til árs hefir
meðalaldur þeirra, er þátt
taka í skíðaferðum farið lækk
andi, og nú er svo komið, að
mikið af ungjlingum og skóla.
börnum, á aldrinum 12—16
ára og jafnvel yngri^ tekur
þátt í skíðaferðunum. Fyrir
nokkrum árum var allur
fjöldinn fullorðið fólk, og var
þá sjaldgæft, að börn yæru í
ferðunum, nema í fylgd með
fullorðnum. Um orsakir þess
ara breytinga skal hjer ekki
rætt. Tilefnið til aðvörunar
þessarar er það, að algengt
er, að börn og unglingar,
sem þátt taka í ferðunum,
sjeu ekki nægilega vel út-
búnir. Sama má raunar seg{ja
um margt fullorðna fólkið,
sem ekki hefir vanist ferð-
unum og kynst því, hve fljótt
óveður getur skollið hjer á
á heiðum uppi. Sumir skíða-
skálarnir liggja þannig, að
nálega klukkustundar gang-
ur er frá bílvegi, en þótt því
sje ekki til að dreifa, hefir
það einnig komið fyrir, að
bílar hafa ekki komist til
baka* til bæjarins vegna ó-
veðurs, er skollið hefir á.
Það hefir þráfeldlega kom
ið fyrir, að illviðri hefir
skollið á skyndilega. Enn hef
ír hjer ekki hlotist slys af
þessu. Má nokkuð þakka það
því, hve hlutfallslega mikill
hluti skíðafólksiss hefir ver-
ið fullorðið fólk, sem vant er
ferðunum, en nú er svo kom
ið, að stundum eru mörg
börn og unglingar fyrir
hvern fullorðinn mann. Er
þá»augljóst, að þótt allur vilji
sje fyrir hendi, geta menn
þessir ekki borið allan far-
angjur þeirra, sem minnimátt
ar eru, og auk þess lánað
hlífðarföt og verið hjálpleg-
ir á annan hátt.
Foreldrar ættu því að hafa
þetta hugfast:
1. Látið börnin ekki fara í
skíðaferðir, nema veðurspá-
in sje hagstæð. Veðurhæð og
frostharka, er ekki sambæri-
leg hjer í bænum og upp til
heiða.
2. Látið börnin ávalt vera
svo hlýtt klædd, eða hafa svo
mikinn fatnað með sjer, að
þau geti haldið á sjer hita,
þótt illviðri geri. Það er erf-
itt að gefa ákveðnar ráðlegig
ingar um klæðnað, en bent
skal á það, að nærföt úr ís-
lenskri ull eru mjög hlý,
jafnvel þótt fólk verði hold-
vott. Ullarvettlingar, sem
hægt er að hafa undir skíða-
vettlingunum og ullarsokkar
eru sjálfsagðir. Hettustakkur
eða annað, er vel getur skýlt
hálsi og höfði er mjög þýð-
ingarrcíikið. Leitið ráðlegg-
inga þeirra, sem vanir eru.
3. Börn þau, sem dvelja að
næturlagi í skíðaskálunum,
ættu eftir föngum að fara
upp eftir með fyrstu ferðun-
um, og alls ekki að fara með
kvöldferðunum, svo að þau
lendi ekki í myrkri.
4. Allir þeir, sem ekki eru
þaulkunnugir og vanir, verða
að gæta þess, að verða ekki
viðskila við hóp, sem stjórn-
að er af vönum mönnum.
Börn ættu ekki að fara, nema
einhver fullorðinn hafi ver-
ið beðinn fyrir þau eða þá að
þau biðji einhvern, sem með
er í förinni, að verða sjer
samferða.
5. Búið allan farangur sem
best, áður en lagt er að heim
an. Gerið farangurinn eins
fyrirferðalítinn og unt er.
Fyrirferðarmiklir pokar taka
mikið á sig í fárviðri. Svefn-
pokar verða að vera í vatns-
þjettum pokum. Hafið bak-
poka með burðargrindum.
Forðist allan óþarfa farang-
ur. Mörgum hættir við því,
að taka mikið af gosdrykkj-
Um með sjer. Þetta er þungt
og næringarlítið. Ef drykkur
er hafður með, ætti það að-
eins að vera mjólkurpeli,
kakó eða annar næringarrík-
ur drykkur, og þannig um
hann búið, að hann frjósi
ekki á leiðinni. Takið ekki
meiri farangur en þið eruð
einfær með. Hafið allan far-
angur í bakpoka eða spent-
an á bakpoka, eða þá í vös-
um eða litlum hliðarpoka.
Engir lausir pinklar.
6. Gætið þess, að skíðaút-
búnaður sje í lagi áður en
lagt er að heiman. Athugið
að skíðaböndin passi við
skíðaskóna. Það er erfitt að
lagfæra sldðabönd í myrkri
og hríðarveðri.
i t t t
— Rússi eignas! son
Framh. af t>ls 2.
á 7. mánuð áður en þetta þlað
breyttist í sápuspil.
Það hafði þó ekki legið um
kyrt þennan tíma. Fyrst varð
það að fara til hússtjórnarinn-
ar, þaðan til Ráðleggingarstof-
unnar, þaðan til Barnavernd-
arnefndar, síðan aftur til hús-
stjórnarinnar. Eftir það varð
það að fara til vinnustöðvar
móðurinnar, þaðan til Úthlut-
unarskrifstofunnar, þaðan til
vinnustöðvar föðursins, síðan
aftur til Úthlutflnarskrifstof-
unnar og að lokum til fæðing-
arstofnunarinnar.
En það fór þetta ekki sjálf-
krafa. Ónei, faðirinn varð að
fara með það í alla staðina. Til
þess eru feðurnir.
Aftan á vottorðið var prent-
að:
„Alla sápumiða skal afhenda
beint frá fæðingarstofunni. For-
seti úthlutunarskrifstofunnar,
A. Kuznetzov“. En undir þetta
var letrað: „í fyrstu fæst sápu-
miði afhentur út á þennan seðil
þar sem allir aðrir úthlutun-
armiðar eru afhentir“. Ólæsi-
leg undirskrift.
Jeg fekk sápuna — að lok-
um.
En jeg geymi vottorðið og
þegar sonur minn er orðinn
sjór og farinn að vinna, þá ætla
jeg að fá honum það og segja:
„Rífðu þetta, sonur minn, og
aldrei á ævi þinni skaltu gefa
út slík vottorð með slíkum áletr.
unum. Reyndu að koma fram
við meðbræður þína eins og það
sjeu menn“.
Í^I!llllllll!llllllll!llllllllllin!llll!HIIIII!lllllimillllllllllllllllllllllllilllllllllllllll!llllll!!lllllllll!llllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllll!l!|||[HIIIII|||||!l!|||||||||ini||||||||||||!l!lllllílllllllll!l!llllllllllllllll!l|||||||||||||||||||||[illllllllllllll[II!lllll[!llllllil|||||||||||l!||||||||||[|[|||||||i||!||||||||||||H3
| X-9 a
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwinii
- Eftir Robert Sform |
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimmimmimmmmmimmmmmmimmimmimmmmmmimmiimrni
I OOM'T KNOW (4OW V0U
STAV OUT CP KLINK,
QPEA&Y...WÉ OAN'T TAKE
OIANCES 1 NOvV, ATRE'5.
vVMAT WEU DO------- x
r C/VION, "DREAMER”'
THEY DIDN'T PO&T A
BULL WITM TMc CAR.
LET'5 410VE IN AND
LOAD UP!
Munroe: — Skollinn sjálfur. Og jeg sem ljet líta
eftir hjólbörðunum í dag. Jeg vona nú samt að X-9
standi sig þangað til jeg Jcem. — Snjáldri: Svona
nú, Glámur við skulum fara í vagninn. Það er ekki
nokkur maður nærri. — Glámur: Ekki skil jeg
hvernig stendur á því, að þú ert ekki í tugthúsinu
Snjáldri, við getum ekkert átt á hættu. Nú skal jeg
segja ykkur hvernig við skulum fara að . . . . Nokk-
urum mínútum síðar: — X-9: Þá eru þeir að brjóta
innsiglið á vagninum, og nú hefir tíminn komBð,
eins og rostungurinn sagði, til þess að fara að skift-
ast á skotum og vinna þannig fyrir daglegu brauði.