Morgunblaðið - 04.09.1953, Page 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 4. sept. 1953
- Ih. Krahbe
Framh. af bls. 10.
væri illa staddur og þyrfti nauð-
synlega á peningum að halda og
bauð honum myndirnar fyrir
hálft verð eða hundrað og
fimmtíu krónur fyrir báðar. Hann
svaraði heldur hvast: Nei, það vil
ég ekki. En ég skal kaupa þær
fyrir fullt verð! ’Hann sá aldrei
eftir þeim kaupum því myndirn-
ar héldu sínu gildi — en krón-
urnar ekki. Margra ánægju-
stunda má ég minnast frá hinu
ágæta heimili þeirra hjóna í
Tjarnargötunni.
, Menningarsvipur þessa heim-
ilris var ekki einungis innanhúss,
hjeldur var umhverfi þess líka
þrýðisfagurt. Garðyrkja var þá
ekki á eins háu stigi í Reykja-
vík og nú, en þau hjónin voru
mjög samhent um ræktun úti-
blóma og nytjajurta og höfðu af
því gagn og yndi. Bárum við
Krabbe oft bækur okkar saman
um þessi efni. Illgresi átti þar
hvergi griðastað og allt var í
góðri rækt, innlend og erlend
blóm og margar tegundir mat-
jurta. Þetta var áður en gróður-
hús voru til í landinu og engin
stétt garðyrkjumanna, þá varð
hver Og einn garðeigandi að ala
plöntur sínar upp sjálfur og sjá
um þær frá sáningu til uppsker-
unnar. Margar ferðir fórum við
einnig um nágrenni Reykjavíkur
að skoða villijurtirnar og annað
fagurt og merkilegt í ríki hinn-
ar íslenzku náttúru — að Kaldár-
seli, kringum Helgafell og víða
um Mosfellssveitina. Voru það
skemmtilegar og ódýrar ferðir —
áður en það komst í tízku að
fara allt í bíl en brúka fætur
sína minna. Voru tíðar samgöng-
ur milli heimila okkar þá enda
þótt aldursmunur væri talsverð-
ur.
Um 28 ára bil var Thorvald
Krabbe yfirmaður íslenzkra
vitamála og kom auk þess mikið
og lengi við sögu hafnargerðanna.
En enga tilraun vil ég gera hér
til að minnast hans sem embættis-
ihannsins, enda munu vafalaust
aðrir verða til þess, sem kunnugri
eru þeim hnútum en ég. 1937
lét hann af embætti og fluttu þau
hjónin þá til Danmerkur til að
njóta þar elliáranna og vera í
nálægð einkadótturinnar og sett-
ust þau að í Gentofte, sem er
Skammt frá Kaupmannahöfn.
En það var ekki að skapi Th.
Krabbe að sitja lengi auðum
hÖVidum. Tók hann nú að safna
efni í bók um verklegar fram-
kvæmdir á íslandi. Kom það út
í Kaupmannahöfn 1946: ísland og
dets tekniske udvikling gennem
tiderne, 364 bls. í stóru broti,
míkið verk og vandað í alla staði.
Um svipað leyti og bókin kom
út* veiktist hann, náði að vísu
fíokkurri heilsu aftur, en dags-
verki hans var raunverulega lok-
ið. Frú Margarethe Krabbe
sttíndaði hann að mestu í veikind
ímum, uns heilsa hennar bilaði
ifemi. Mjög höfðu þau hjónin
verið sámrýnd óg samhuga alla
tið Og í síðasta bréfi frú Krabbe
|il konu minnar, segir hún það
síðustu ósk sína að fá að fylgja
tpanni sínum sem fyrst yfir tak-
niörkin og þá ósk fékk hún upp-
#lta- j
'Vinföst ög trygg og traust voru
essi heiðurshjón og verða þess
a minnisstæð öllum er nutu
|tu þeirra.
Ragnar Ásgeirsson.
Alltaf er það
LILLU-aúkkulaðl,
sem líkar bezt.
Bæjarrekstur
Framh. af bls. 9.
leikurinn í því máli væri sá, sagði
borgarstjóri, að bæjarstjórn hefði
s.l. 8 ár samþykkt að nota mætti
þennan sjóð sem rekstrarfé. —
Fjármálapóltík kommúnista virt-
ist vera sú, að bærinn ætti að
- Flórenz
Framh. af bls. 11.
ganga upp á dálitla hæð á syðri
bakka Arno-fljóts og horfa yfir
þetta merkilega ríki listarinnar,
sem heitir Firenze, úr hæfilegri
fjarlægð og dálítilli hæð. Þess
vegna geng ég á brattann til að
komast upp á lítið torg í austur-
jaðri borgarinnar, og fá útsýni
yfir staðinn. Tvisvar hef ég fárið
þangað og í annað skiftið fór ég
í kaupphlaup við sólina upp á
torgið. Mig langaði til að sjá sól-
arlagið þarna að ofan, en þó að
sólin væri alls ekki lágt á lofti
þegar ég byrjaði brattann, var
það rétt svo að ég sá geirann af
rauðu kringlunni, sem var að
hverfa bak við ásinn, þegar ég
komst upp á hæðina, gegndrepa
af svita. Við heima erum svo ó-
vön því að sólin sé svona hröð á
sér þegar hún gengur til viðar,
og að myrkrið sé svona bráðlátt.
Hálftíma eftir sólarlag er orðið
koldimmt.
Sumir staðir voru þannig að
maður gat ekki stillt sig um að
koma þangað svisvar, svo sem
Fiésole, þorp, sem er í hæðunum
fyrir utan Firenze. Það er einkar
fögur kirkja, San Francesp, vitan
lega ásamt klaustri Franciscus-
munka, og merkilegu söguminja-
safni. Þarna hittum við einstak-
lega viðfeldinn, lítinn munk, sem
sýndi okkur munkaklefana í
klaustrinu. Og hann talaði norð-
urlandamál! Klefarnir voru afar
litlir og án þæginda. Þar var að-
eins rúm fyrir hugleiðingar.
í Fiésole er líka Teatro Rom-
ano, reist hundrað árum áður en
Kristur fæddist. Við vorum
þreytt og göngumóð og settumst
á gamlan bekk úr steini — meira
en tvö þúsund ára gamlan. En
þaðan fengum við að horfa á
sjónleik, sem við að vísu skildum
ekki stakt orð í. Þarna áttu sem
sé að hefjast leiksýningar eftir
nokkra daga, og þarna var leik-
æfing!
Við héldum skilnaðarsæti Fir-
enze á stórum gangstéttarskytn-
ingi inni í miðjum bæ. Þar lék
hljómsveitin fagra tónlist, ljóm-
andi vel. En það voru miklu
fleiri en við útlendingarnir, sem
greiddum eitthvað af kostnaðin-
um við hljómsveitina með því að
kaupa hressingu, er nutu hennar.
Því að torgið fyrir framan var
troðfullt af fólki, sem stóð graf-
kyrrt og hlustaði. Flestir þeirra,
sem sátu á veitingastaðnum,
munu hafa verið skemmtiferða-
menn, en ég tók eftir því, að þeir
sem nutu skemmtunarinnar ó-
keypis — og sem ég geri ráð fyr-
ir að hafi verið borgar bæjarins
— Florentínar — klöppuðu alltaf
mest.
í þessu landi á tónlistin trúa
aðdáendur.
I HATE TO TEAR UP OLD
PACKY'S HOUSE, FRANKIE,
BUT WEVE GOT TO FIND
THAT CONFESSIONf
geyma sjóði sína í sparisjóði og
fá fyrir það 5% vexti. Hins veg-
ar ætti hann að taka lán hjá
lánsstofnunum til framkvæmda
sinna og borga fyrir það 8%
vexti. Ef tillaga Guðmundar Vig-
fússonar um ráðhússjóðinn, sem
er um 4 milljónir kr., hefði ver-
ið fylgt, hefði það þýtt 120 þús.
kr. vaxtatap fyrir bæinn á ári!
Væri slík ráðsmennska hyggileg
fjármálapólitík? spurði borgar-
stjóri.
Meirihlutinn telur að svo sé
ekki.
GREIDDI ATKVÆÐI
MEÐ BARNASKAPNUMM
Guðmundur Vigfússon flutti á
þessum fundi tillögu um að víta
íjármálastjórn bæjarstjórnar-
meirihlutans. Taldi Þórður
Björnsson bæjarfulltrúi Fram-
sókharflokksins, að hún væri
„hreinn barnaskapur". Jafnframt
lýsti hann því yfir, að hann
myndi greiða henni atkvæði, og
stóð við þá yfirlýsingu sína. Var
það aðalframlag hans til þessara
umræðna!!!
Washington
- Úr daglega lífinu
Framh. af bls. 8.
miklum óhug á alla hermennina,
sem um borð
voru, og hver
reyndi að
bjarga sér, sem
bezt hann gat.
Prestarnir fjór
ir, sem fyrr
eru nefndir,
unnu björgun-
arstarf á með-
an skipið sökk,
hugsuðu ekk-
ert um sitt eig-
ið líf, en töldu
kjark í aðra. Þeir urðu mörgum
herrnönnum til bjargar, og
skömmu áður en skipið hvarf í
ískalt Atlantshafið björguðu þeir
fjórum meðbræðrum sínum með
því að láta þeim í té björgunar-
belti sín. Síðan tóku þeir sér
stöðu á þilfari skipsins, lásu
bænir sínar
saman og
sungu hver sín
um guði dýrð
og lof. Þannig
hurfu þeir
skipsfélögum
sínum sjónum,
ánægðir og
glaðir í hjarta
sínu, samein-
aðir í bænum
sínum, því að
þeir vissu, að
ofar öllu var kærleikurinn, og
hann höfðu þeir iðkað frá barn-
æsku. — Þeirra starf var í þvi
fólgið að bjarga mannssálunum,
— ekki einungis úr sjávarháska,
heldur undan óttanum, þessum
nístandi ótta, sem kúgun, einræði
og styrjaldir hafa merkt í manns-
sálina á undan gengnum áratug-
um. Saga fjórmenninganna — og
þeirra líka — gefur okkur nýja
von um betri heim. — Hún minn-
ir okkur á sólina og vorið. —
Saga litlu stúlkunnar og kenn-
arans minnir okkur á myrkrið í
heimi kúgaðra. M.
Goode
Framh. af bls. 2.
lega dýnum í rúm og bíla. Spít-
alarnir hafa fengið slíkar dýn-
ur heimavistarskólar og einka-
heimili. — Það er hægt að fram-
leiða dýnurnar í fjölmörgum
þykktum. — Margir hafa feng-
ið sér slíka dýnu þegar þurft
hefur að gera upp gömul bólstr-
uð húsgögn, t. d. sessur í stóla.
Kostur svampsins er sá, að hann
endist og helzt óbældur með öllu
í áratugi. Það þykir því senni-
legt að svampdýnurnar muní
verða dívangormunum hættu-
legur keppinautur, svo ekki sé
dýpra tekið í árinni.
VILL LÆKKA FRAM-
LEIÐSLUKOSTNAÐ
Tíðindamaður Mbl. skoðaði
verksmiðjuna um daginn og
sagði Pétur Snæland, frayn-
kvæmdastjóri, að með vaxandi
framleiðslu gerði hann sér vonir
um að geta lækkað framleiðslu-
kostnaðinn, en hráefnin eru
nokkuð dýr í innkaupum. —
Kvaðst Pétur nú með hausti ekki
komast hjá því að láta starfsfóik
sitt vinna á vöktum til að geta
annað eítirspurninni.
Verksmiðjan framleiðir nú
einnig blöðrur til leikfanga,
vinnuvetlinga og undirbýr fram-
leiðslu á barnatúttum o. fl. Þar
eru og framleiddir axlapúðar 1
kjóla og gerfibrjóst fyrir kon-
ur.
Hjá fyrirtæki Péturs vinna nú
um 20 manns. —
SAMKEPPNISFÆR
IÐNAÐUR
Það er sannarlega ánægjulegt
þegar ný iðngrein, sem reynist
samkeppnisfær við hliðstæða er-
lenda framleiðslu, nær* að festa
rætur hér og vonandi tekst hin-
um unga áhugasama framkv,-
stjóra, Pétri Snæland, að fylgj-
ast með framþróuninni í þessari
iðngrein og tileinka sér ný verk-
efni innan hennar.
Sv. Þ.
Fengu mislinga
ER Empire Trooper var á leið frá
Singapore til Bretlands með her-
menn og fjölskyldur þeirra, bar
það til tíðinda, að 22 börn fengu
mislinga.
Viðskipti Persa og Rússa.
Teheran, 3. sept. — í dag var
undirritaður í Teheran viðskipta-
samningur Persa og Rússa. Eftir
honum aukast viðskipti milli ríkj
anna um helming næsta ár.
Hef vönduð haust og vetrar fataefni, ýmsar gerðir. Verð
á fötum úr þessum efnum frá kr. 1650,00. — Einnig
dökkblá frakkaefni „Mens modes“ haust og vetrartízku-
blöð.
ÞORGILS ÞORGILSSON klæðskeri
Hafnarstræti 21 — Sími 82276
Cömlu og nýju dansarnir
að Þórscafé í kvöld kl. 9.
TVÆR IILJÓMSVEITIR
Söngvari ársins: Ragnar Bjarnason.
Guðmundur R. Einarsson og hljómsveit.
Jónatan Ólafsson og hljómsveit.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 5 — Sími 6497.
Ný sending
Franskir döninkiútar
Glæsilegt úrval.
QJlfo* Aðalstræti
*----a M A R K ÍJ S Efth- R*
PULL UP THAT ROCK, ’
ROCrÁ, i /’.ú
/ 4
Ú • ^ I /
Vi mm
r_ ífegii
1) — Mér þykir leitt að þurfal kemst ekki hjá því — játningar-l 3) — Frank,
að eyðileggja húsið hans, en ég! skjalið verð ég að finna. I steini upp.
iyftu þessum i 4) — Markús, sjáðu.