Morgunblaðið - 04.01.1955, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. janúar 1955
Handavinnunámskeið
Byrja næsta námskeið í útsaumi og annarri handa-
vinnu mánudaginn 10. þ. m. — Áteiknuð verkefni fyr-
irliggjandi. — Nánari uppl. milli 2 og 7 e. h.
Ólína Jónsdóttir, handavinnukennari
Bjarnarstíg 7 — Sími 3196
! Heildverzlun vantar mann
■
■
> nú þegar til innheimtustarfa o. fl., allan eða hálfan
■ daginn, eftir samkomulagi. — Þeir, sem hafa nug á þessu
* sendi upplýsingar varðandi aldur og fyrri störf til afgr.
: Morgunblaðsins merkt: „Innheimta o. fl. — 377“, fyrir
í 6. janúar.
| Iðgjaldahækkun
■ Frá og með 1. janúar 1955 hækka sjúkrasamlagsiðgjöld
; meðlima samlagsins upp í krónur 27 mánuði.
■ -
■
; Sjúkrasamlag Kópavogshrepps
— Áramótaávarp Óiafs Thors
Einbýlishús
- í
■j á góðum stað með 7—9 herbergjum óskast til kaups nú
:‘ eða í vor.
■I.
:> Einar Asmundsson hrl.
■i
I
Hafnarstræti 5, sími 5407 — Uppl. 10—12 f h.
■
Vön prjónakona eða sfúlka,
it
m;
■í sem vill læra á special prjónavél, óskast strax. — Verð
til viðtals heima í dag og á morgun frá kl. 5—7.
■
■
; Anna Þórðardóttir
: Sjafnargötu 9 — Sími 5620
■'
mt
Háseta
vantar á línubát frá Hafnarfirði
Uppl. í síma 9757 eða 9165

■•••■■■••■•
• «■•••■••<•••■■
Unglingspiltur
óskast til snúninga.
c=£i^jalá kn Jí
unn
«•••■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■•'•■■•■•■■••
Til sölu
rúmlega hálf húseign á hitaveitusvæðinu í Austurbæn- ;
; um. — Semja ber við ;
Eggert Claessen, Gústaf A. Sveinsson
Hæstaréttarlögmenn — Þórshamri, sími 1171 •
s ‘ :
■i •
•émm•«••••■■••••■•■••••••••■■•■■■•••••■■■■■■■■■■»■■■•■■■•■•■■■■■■■■■■■■*
Framh. af bls. 9
sjúkdómur eða örorka, styrk til
að búa með ellinni og farareyrir
til Himnaríkis, ef með þarf.
Ýms önnur skjól hafa þegnarn-
ir skapað sjálfum sér í höll heild-
arinnar, salarkynnum þjóðfélags-
ins. En í allri sigurvímunni kann
mönnum að hafa gleymzt, að ef
grunnur þessarar hallar riðar eða
stoðirnar fúna, getur hún hrun-
ið. Þá er þeirri sæluviku lokið,
en hópurinn kemst á vergang og
verður að halda heim í fyrri átt-
haga til að aðgæta hvort líft sé
í gömlum vistarverum fátæktar-
innar, a. m. k. um stund meðan
reynt er að byggja upp nýja vel-
sæld og nýjar hallir.
Svo mikið fagnaðarefni sem
það er, að þjóðfélagið skuli hafa
tekið á sig allar þessar skyldur
gagnvart þegninum, er það þó
allt einskisvirði nema að þegninn
skilji skyldur sínar gagnvart
þjóðfélaginu. Án þess bjargast
hvorki einstaklingurinn né
þjóðin.
Að undanförnu hefur kjörorð-
ið verið „sami mikli rétturinn
öllum til handa.“
Þannig hefir þegninum verið
tryggður mikill réttur á hendur
þjóðfélaginu.
Eins og nú er komið varðar
ekki minnu, að þegninn sé minn-
ugur skyldu sinnar gagnvart
ríkinu.
Kjörorðið á því að vera:
„Sami mikli rétturinn öllum
til handa og sömu þungu
skyldurnar á allra herðar."
Framtíðarheill og frelsi ætt-
jarðarinnar veltur á atorku,
hæfni og skyldurækni, á því, að
sérhver einstaklingur, sem nú
hefir fengið rétt sinn á hendur
heildinni tryggðan, axli fúslega
byrði sína og viðurkenni í verki
sínar skyldur gagnvart þjóðfé-
laginu.
Ég hóf þessar hugleiðingar á
frásögninni um furðulega sögu
fátækrar smáþjóðar, dýrmætustu
eigninni, sem hún á sér, jafnvel
enn verðmætari en auðæfi ætt-
jarðarinnar, og er þó sá ríkur,
sem á ísland.
Ég lýk þeim með því að biðja
þá, sem á mig hlýða að hugleiða
aðvaranir mínar. Ég geri það
vegna þess, að ég held, að það
sé satt, sem ég hefi sagt, og af
því, að ef illa fer, er a. m. k.
hugsanlegt, að í húfi séu verð-
mæti, sem margir íslendingar
vildu heldur verja með lífi sínu
en glata.
íslendingar hafa ekki þurft
að greiða frelsi sitt með blóði.
En þeim ber heilög skylda til
að verja það með vinnu.
Góðir áheyrendur.
Ég hefi valið mér þetta eina
umræðuefni, tekið það eitt úr
mikilli mergð mikilvægra mál-
efna, er rétt mætti þykja að ræða
við þjóðina um á þessum tíma-
mótum, vegna þess að eins og
sakir standa, erum vér einmitt
á tímamótum, og ef til vill á ör-
lagastundu í þessum efnum.
Ég mælist ekki til þess, að mér
sé trúað í blindni. Ég bið þess
eins, að hver og einn reyni að
gera sér grein fyrir sannleiks-
gildi orða minna, spyrji sjálfan
sig að því, hvort sá atvinnurekst-
ur, sem rekinn er með styrkjum
sé bær um að bæta á sig aukn-
um útgjöldum, svari sjálfum sér
því, hvort líklegt sé, að hann
hagnist á verðfalli peninganna,
þar til krónan yrði ef til vjII
verðlaus eða sem næst því, og
hvört sá glundroði atvinnuleysis,
sem þá skapast sé honum til góðs,
svari sjálfum sér því, hvort ekki
myndi nú hyggilegt að kjósa
vinnugleðina fyrir drottningu, og
una glaður við sitt, a. m. k. til
reynslu til næstu áramóta.
Ég mælist til þess eins, að
menn spyrji sjálfan sig, svari
sjálfum sér og hlíði síðan rödd
sinnar eigin samvizku.
íslendingar kveðja árið, sem
nú er að enda með þakklátum
huga. Þjóðin kann að hafa mis-
stigið sig um sumt, sem henni
er sjálfrátt, flest annað hefir
gengið henni í haginn, þegar und-
an er skilið sildarleysið í sumar,
enda hafa íslendingar vart áður
veitt sér jafn mikil lífsgæði sem
nú.
Nýja árið er nú að nálgast.
Enginn veit hvað það ber í
skauti sínu. Það er heitasta
ósk íslendinga, að auðnast
megi að hindra ómælanlegar
hörmungar og þá gereyðingu
allrar menningar í veröldinni,
er leiða myndi af nýrri heims-
styrjöid, en þess í stað að
skapa nýjan heim friðar, frels-
is og öryggis. Vér trúum hinu
betra þar til vér reynum hið
verra. Það er öllum hollast.
Ég óska hryggum huggunar
og sjúkum heilsu. Ég bið sjó-
mönnunum á hafinu og lands-
lýðnum í byggð og borg, fs-
lendingum öllum og gervallri
mannkind blessunar Guðs.
Gleðilegt ár.
Lofileiðir fluttu 11
þús. farþesa 1954
STARFSEMI Loftleiða hefir auk-
izt gífurlega á árinu, sem nú er
senn liðið. Fluttir hafa verið
10.947 farþegar, 136 tonn af vör-
um og 25 tonn af pósti. Til sam-
anburðar má geta þess að árið
1953 voru fluttir 5.089 farþegar,
83 tonn af vörum og 18 tonn af
pósti. Enn meiri verður þó breyt-
ingin, ef miðað er við árið 1952,
því þá voru ekki fluttir nema
1.696 farþegar.
Fjöldi flugferðanna hefir vit-
anlega vaxið mjög á þessu tíma-
bili. Arið 1952 voru ekki farn-
ar nema 58 ferðir milli megin-
landa Evrópu og Ameríku. Næsta
ár fjölgaði þeim upp í 104 en á
þessu ári hafa þær verið 218. Við-
komustaðir hafa verið hinir sömu
og fyrra ár, Hamborg, Kaup-
mannahöfn, Stafangur, Osló,
Reykjavík og New York, en í vor
bættist Gautaborg við.
Frá því í byrjun nóvember-
mánaðar hafa tvær ferðir verið
farnar í viku hverri milli megin-
landa Evrópu og Ameríku, en
gert er ráð fyrir að þeim verði
fjölgað 1. opríl 1955.
Fluglið I.oftleiða hefir haldið
kyrru fyrir núna um hátiðarnar,
en ferðir munu hefjast aftur
strax eftir áramótin. Fyrsta flug-
vél Loftleiða frá Evrópu er vænt-
anleg 2. janúar og verður ferð-
inni haldið áfram til Bandaríkj-
anna eftir skamma viðdvöl hér.
Flugvélin er væntanleg aftur frá
Bandaríkjunum 5. janúar.
(Frá Loítleiðum).
BEZT AÐ AliGlÁ'SA
l MORG IjrWLAfíHWJ
— Áiomóta
ræða forsetans
Framh. af bls. 2
íslendingar séum óstundvísir, en
verri eru árstíðirnar, og munar
oft vetri fram til vorsins. Einnig
er mikill áramunur og ófyrirsjá-
anlegur. Af því stafaði oft áður
hallæri, skepnudauði og mann-
fellir. En þess megum vér minn-
ast fyrir fáum árum, þegar rigndi
og blés á norðaustan allt sumarið
og snjóaði heilan vetur á Norð-
austurlandi, að þá féllu hvorki
menn eða skepnur, þó skuldir
hlæðust að vísu á framtíðina.
Það var að þakka bættum sam-
göngum, samtökum og hugarfari.
Ég nefni þetta eina dæmi, en
mikil breyting og bót er á orðin,
ef óþurrkar, vetrarfrost, ísinn og
eldurinn, getur ekki lengur ráðið
niðurlögum þeirra sem eiga
þröngt í búi eða jafnvel heilla
héraða. Og ég hygg, að þessu
marki sé nú náð. Því veldúr sam-
hugur fólksins og samgöngutæk-
in. En hversu mikið sem vér töl-
um um veðrið, þá mun óstöðug-
leikinn haldast, og vér skulum
gæta þess, að hann fái ekki tök
á hug og hjarta. Umhleypingarnir
og rosinn eiga skylt við hverf-
lyndi og illindi, en trú á landið
og traust á þjóðinni er oss lífs-
skilyrði, og þá fer heldur ekki
hjá því, að augun opnist fyrir
forsjá Guðs. íslendingar hafa
sýnt atorku og geta glaðst við
góðan árangur. En sú tilfinning
grípur alla einhverntíman, að vart
verði við ráðið fyrir eigin mátt
og megin. Vér þurfum að finna,
að vér séum í samstarfi við hin
dýpstu rök og sterkustu öfl til-
verunnar.
Ég hefi hér fyrir framan mig á
borðinu mynd eftir Einar Jóns-
son. Blessaður veri hann fyrir
þann arf, sem hann eftirlét þjóð
sinni. Hann kallaði myndina Öldú
aldanna. Aldan rís hátt — í
hvirfil og endar í fagurri konu-
m\'nd. í sjónum í kring syndir
mannfjöldinn, þeir berast inn í
hvirfilinn og margir hafa með
sterkum átökum og afli öldunnar
borist hátt upp eftir, en aðeins
einn náð því að hvíla við brjóst
gyðjunnar. Það er glöggt, að lista
maðurinn vill að oss skiljist, að
sú mynd er af Kristi. Mér finnst
vænt um þessa mynd, sem sýn-
ir vora eigin baráttu og þá hjálp,
sem berst oss og verður því öfl-
ugri sem ofar dregur.
Með þeim orðum vil ég ljúka
máli mínu, og óska yður aftur og
allri þjóðinni árs og friðar.
Krisfján lngvarsson
Palreks?., sexfugur
SEXTUGUR verður í dag, 4. jan-
í úar, Kristján Ingvarsson, til heim
filis á Geirseyri við Patreksfjörð.
Kristján hefir verið fastur
ptarfsmaður hjá Fiskimjölsverk-
■ smiðjunni Gróttu hf. á Patreks-
i firði síðan 1936 og unnið verk
sitt með trúmennsku og sérstakri
• samviskusemi.
| Söngmaður er hann góður,
’ enda verið ásamt konu sinni, Hall
dóru Magnúsdóttur, í fjölda mörg
ár starfandi meðlimur í Kirkju-
kór Patreksfjarðar Kristján er
mjög heimilisrækinn maður og
prúður í allri framkomu. — Karl.
m/,
MODEL
5 Stúlka óskast til að sitja model í nokkra tírna hjá
■ )
: ' ljósmyndara, sem er að taka próf. — Laun 400 kr. fyrir
hvern tíma. — Með þetta verður farið sem algjört einka-
•ji mál. — Umsókn, ásamt mynd sendist blaðinu merkt:
^ „Studio» — “.
Sveitarstjóri
Umsóknarfrestur um starf sveitarstjóra í Borg-
arnesi hefur verið framlengdur til 15. jan. —
Umsóknir sendist oddvita Borgarneshrepps, Sig-
urþóri Halldórssyni.
Heíðursborgari
LONDON 29. des. — Forsætis-
ráðherra Kanada verður gerður
heiðursborgari í London að lokn-
um fundi ríkjanna í brezka
heimsveldinu, sem hefst 31. jan.
n.k.
*★★★★★★★★★★★★
í Morgunblaðið i
¥ ¥
* MEÐ ★
★ Morgunkaffinu ★
»¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥