Morgunblaðið - 17.11.1955, Blaðsíða 12

28
MORGVNBLAÐIO
Fimmtudagur 17. nóv. 1955
Jóhann lómasson, ArnarhóSi
HINN 21. ágúst s.l. andaðist á
heimili fósturdóttur sinnar í
Reykjavík, Jóhann Tómasson frá
Arnarhóli í Vestur-Landeyjum,
82 ára að aldri.
Hann var fæddur 11. marz 1873
á Arnarhóli. Foreldrar hans voru
Tómas Jónsson og Selvör Snorra-
dóttir búandi hjón þar, áttu þau
Á síðustu árum dvaldi hann á
vetrum í Reykjavík, á heimili
fósturdóttur sinnar, en kom á
vorin heim að Arnarhóli, því að
jafnan bar hann mikla tryggð til
sinna æskustöðva og fæðingar-
sveitar. En síðastliðið vor kom
hann ekki austur, því að þá var
heilsan biluð, og hann fór á
sjúkrahús til uppskurðar, sem
Flrmakeppi
Brídgesambands
nín Hallgrímsdóttir 70 ára
FIRMAKEPPNI Bridgesambands
íslands er nú lokið. Sigurvegari
varð heildverzlun Árna Jónsson-
ar, sem Ásgerður Einarsdóttir
spilaði fyrir, hlaut 163 stig og
vann var með farandbikar þann
sem keppt var um. Næst varð
5 sonu og 1 dóttur, sem upp kom- __
ust. Er hún á lífi og einn bræðr- [ bar lítinn árangur.— í veikindum uitíma h.f., með 154,5 stig, spil-
anna, en 4 eru nú látnir. — Þegar sínum og dauðastríði, sýndi hann ari porval'dur Matthíasson, og
Jóhann var 6 ára gamall missti frábæra hugprýði. Hann var líka þriðja í röðinni varð Vátrygg-
hann föður sinn, en síðar giftist einlægur trúmaður, sem treysti ingafélagið h.f., með 154 stig,
Salvör móðir hans, Einari Þor- \ alla æfi höfundi lífsins. „Og dauð en fyrir þag spilaði Ólafur Ás-
steinssyni frá Akurey. Áttu þau inn er brú frá lífi til lífs, hún mundsson. Að öðru leyti varð
eina dóttur, sem er búandi kona j liggur til betri heims“. Þegar
í Vestmannaeyjum.
Jóhann , komið er kvöld, eftir langan æfi-
ólst upp á Arnarhóli. Var hann ' dag, unnin verk með heiðri og
snemma dugmikill og lagvirkur sóma, er Ijúft að halla sínu
í öllum sínum störfum, og fór « þreytta höfði í Drottins skaut og
hann lika ungur að stunda sjó-
mennsku, í útveri, eins og títt
var í þá daga.
Hann kvæntist 8. júlí 1899
Katrínu Jónsdóttur frá Strönd í
Landeyjum, ágætiskonu, sem orð-
lögð var fyrir atorku. Þau hófu
búskap sama ár í Krosshjáleigu
í Austur-Landeyjum, sem var
lítið og fremur rýrt býli. Þau
byrjuðu ekki búskap með miklum
efnum, en voru rík af björtum
vonum með framtiðina og þær
vonir rættust. En á þeim tímum
var lífsbaráttan hjá flestum erfið,
og ekki sízt frumbýlingum, þæg-
indin lítil og fáar frístundirnar.
Jóhann fór alltaf á vetrum til
útvers að draga björg í bú sitt,
og var þá Katrin ætíð ein heima,
með ungum börnum sínum.
Eftir 8 ára búskap i Krosshjá-
leigu eða árið 1907, fluttu þau á
æskustöðvar Jóhanns að Arnar-
hóli og tóku til ábúðar þriðja
hluta jarðarinnar, og átti hann
þar síðan sitt heimili til æfiloka.
— Katrín lézt 21. júlí 1942, 85 ára
gömul. Þeim hjónum var tveggja
barna auðið, sem bæði eru á lífi,
deyja.
Vinir og samferðamenn Jó-
hanns Tómassonar á lífsferð
hans, muna margar góðar stundir
með honum og þakka þær, og
geyma í huga sínum hugljúfar
minningar um þennan mæta
mann. Eftirmæli hans geta verið
fá orð, sem fela þó í sér mikið.
Þau eru: hann var drengur góð-
ur.
Útför hans fór fram að Akur-
ey laugardaginn 3. sept. s.l., og
var hún mjög fjölmenn.
„Gott var að lifa, góðra að
njóta, auðnu og ástar allra
manna, en fegurst var að deyja,
með frið í hjarta, sáttur við alla,
sjálfan sig og Drottinn".
í október 196».
S. G.
- Einn af framherj-
ununi
röðin þessi: st.
Svanur h.f. 153.5
Hekla h.f. heilverzlun 153.5
Verzl. Björn Kristjánsson 152.5
Crystal 152
Slippfélagið 152
Liverpool 151.5
Útvegsbankinn 150
Ræsir h.f. 149.5
Belgjagerðin 149.5
Dagblaðið Vísir 194
Landssmiðjan 149
Alm. tryggingar h.f. 148
i Gotfred Bernhöft & Co. 148
! Áburðarsala ríkisins 147
j Hamar h.f. 147
' Miðstöðin h.f. 146.í
Árni Pálsson, verzlun 146. í
t Heildverzlunin Berg 146.5
Lárus G. Lúðvígsson, sltóv. 146
Frh. af bls. 18
að það, sem Bretar ætluðu að
, „ ,,,, , , ,,1V. gera okkur til ills, hefur súnizt
þ. e. Halldor, bondi a Úlfsstoðum j 0kkur til góðs, að á árunum frá
Feldur h.f.
Kr. Kristjánsson h.f.
Lárus Arnórsson, heildv.
Húsgagnaverzl. Austurb.
Ásbjörn Ólafsson h.f.
Innkaupasamb. rafvirkja
Tjarnarbíó
Fiskifélag íslands
Þjóðviljinn
Festi, verzlunarfél.
Egill Skallagrímsson, ölg.
Bókabúð Braga Brynj.
Veiðimaðurinn
Eggert Kristjánsson & Co.
Samtr. ísl. botnvörpunga
Kol og Salt h.f.
Geir Stefánsson & Co. h.f.
Harpa h.f.
í Austur-Landeyjum, og Sigríður, 1952_i955 hefur reynslan sannað
sem alltaf hefur verið með föður a* v;« P1oum framvesis He gafe ’ “okautg.
sínum og fórnað lífsstarfi sínu að kogta kapps um að verka sem ] Jgdl Vilhjalmsson h.f.
honum til hags og heilla, enda -n—------^ -íi- ---------- ** ! rsiiaiojun
Silli og Valdi
Kr. Þorvaldsson & Co.
Bókaútgáfa Guðjóns Ó.
la allra mest af afla togaranna, áð- ; „ , . o
var líka mikið ástríki þeirra á : ur en við flytjum hann út. I Á«klúhh.frinn & °
milln Þau hjón ólu líka upp 3 j síðari hluti bókarinnar heitir: Vr!" „ , .
fósturbörn: 1 son, Kristinn Vil- ’ Þrír kaflar úr jarðfræði- og haf- T°fflpiðir h f 8 ' '
mundsson, sem búsettur var á fræðisögu íslands og landgrunns-'
Eyrarbakka og lézt þar 1945, 34[hjallans. Þar er meginatriðið
ára gamall, og 2 dætur, Ingileifu , þetta, að landgrunnshjallinn sé
Auðunsdóttur, húsfreyju á Gríms ! — eins og dr. Sigurður Þórarins-
stöðum í Landeyjum, og Magn- ] son hefur komizt að orði í kafla,
þóru Magnúsdóttur, sem búsett j sem hann heíur skrifað eftir
er í Reykjavík. — Arnarhóls- j beiðni bókarhöfundar og birtur
hjónin voru miklir barna vinir, : er í bókinni, jarðfræðilega og
og hverjir komast lengra í starfi! jarðsögulega séð „óaðskiljanleg-
mannúðar og kærleika en ein- j ur hluti landsins sjálfs.“
mitt þeir, sem taka annarra börn Þá 'fylgja bókinni merkileg jjaraldurbúð hf
í uppfóstur og reynast þeim sem kort, til skýringar og skilnings- prentsmiðjan Edda h.f
góðir foreldrar.„Það sem þú gjör- j auka, og í henni eru myndir Eldin„ Tradine Comnany
ir einum af ramum minnstu j manna, sem mjög hafa fjallað sheU h f '
bræðrum, það hefur þú mér um landhelgismálið, ráðherranna Smári h f
gjört“, sagði Meistarinn. En eru j Ólafs Thors og Bjarna Bene- uational Cash Reg. Co.
ekki litlu fósturbörnin meðal diktssonar, Hans G. Andersen, Alþýðublaðið
minnstu barnanna? jþjóðréttarfræðings, Júlíusar Hav- Trygging h f
Jóhann var hygginn og traust- 1 pðfða?SOnar °g plefzlf, endUI-trygging
G. J. Fossberg
S. Árnason & Co.
145.5
145.5
145
145
144
144
143.5
143.5
143
142.5
142.5
142
142
142
141.5
141.5
140.5
140.5
140.5
140
140
140
139.5
139.5
139
138.5
138.5
137.5
. laugs Þórðarsonar.
ur bondi, sem með dugnaði og j pokm ber þess nokkur merki
ráðdeild, tókst að komast vel af, sem heild> að Sumir kaflarnir
á sinni litlu bújörð, svo að fjöl-jvoru upphaflega sjálfstæðar
skyldunni leið þar jafnan ágæt- blaðagreinar, en hún er vel skrif-
lega. — Þegar Jóhann hætti að uð 0g af fullri rökvísi, af mikilli
fara í burtu á vetrum til vertíðar ' 0g einlægri trú á hinn góða mál-
tók hann að stunda sjómennsku síað, af einurð og festu, en hóf-
út frá Landeyjarsandi. Var líka
lengi formaður með skip, sem
hann átti, heppnaðist honum það
vel og varð aldrei slys eða óhöpp
lega orðuð, ekki fastar að orði
kveðið en fyllsta ástæða er til.
Hún er þess sannarlega verð,
að henni sé gaumur gefinn, og
á skipi hans. Honum féllu alltaf . ég leyfi mér að votta þeim
sjávarstörfin vel, og frá sjó- manni þakklæti og virðingu
mensku sinni minntist hann oft þjóðarinnar, sem eftir áratuga
margra skemmtilegra stunda, þjónustu á sjónum á hinum mik-
sem hann hafði átt með góðum ilvægu og mikilvirku skipum Áburðarverksmiðjan
og kátum félögum. Hann var líka okkar, togurunum, tók sér fyrir Guðm Andrésson> gullsm. ^h5
— víf _ 1 :_r_ * _. 1 ____ . i * 1 P I L—, — M /J i t ' — 'X rtlrMt /tl i lr A rv T11 r A rf
ísl.-erlenda verzlunarfélagið 137.5
Gullfoss h.f. 137
Sólgluggatjöld 137
Víkingsprent h.f. 137
Jóhann Ólafsson & Co. 136
i Fálkinn h.f., reiðhjólav. 136
' J. Þorláksson & Norðmann 136
136
135.5
135.5
135.5
135
135
135
135
134.5
134.5
134.5
134.5
133.5
133.5
133.5
133.5
133.5
133
133.5
133
133
132.5
132.5
132
132
131.5
Olíuverzlun íslands h.f.
Búnaðarbanki íslands
Lýsi h.f.
Sparisj. Rvíkur og nágr.
Frón h.f.
Héðinn h.f.
Ásgarður h.f.
Alm. byggingafélagið h. f.
O. Johnson & Kaaber
Hljóðfærahúsið
Síld og Fiskur
Bernhard Petersen
Edda h.f. umb. og heildv.
Vinnufatagerð íslands
að eðlisfari glaðsinna, og tók oft
lagið, því að hann var söngmað-
ur góður með djúpa bassarödd.
— Hann var gestrisinn og góður
heim að sækja, viðræðugóður
Skýrleiksmaður, ákveðinn í skoð-
unum sínum, og sagði líka stund- j
um til syndanna þar, sem honum 1
þótti þess þörf. — Hann fylgdist
jafnan veJ með því, sem var að !
gerast í heiminum, hlustaði á út-;
varp og las blöðin, meðan sjónin 1
leyfði, en hún dapraðist mjög í
fyrravetur. —
hendur að skrifa slíka bók og
kosta sjálfur útgáfu hennar.
Guðmundur Gíslason Hagalín.
Málflutningsskrifstofa
Einar B. Guðniunclsson
Guðlaugur ÞorJúksson
Gúðmundur Pétursson
Austurstr. 7. Símar 3202, 2002.
Skrifstofutími kl. 10-12 og 1-5.
Kiddabúð 131.5
Har. Árnason, heildverzl. 131
Afgr. smjörlíkisgerðanna 131
Rúllu- og hleragerðin 130.5
Morgunblaðið 130.5
Freyja h.f., sælgætisgerðin 130.5
Opal h.f. 130.5
Ragnar Þórðarson h.f. 129.5
Agnar Ludvigsson, heildv. 128.5
Sindri h.f. 128.5
Eimskipafél. ísJands h.f. 128.5
J. Brynjólfsson, leðurverzl. 128.5
Tíminn 127.5
Alliance h.f. 127
Á NEÐRI MÝRUM í Engihlíðar-
hreppi í Húnavatnssýslu, hefur
lengi búið skörungskonan Guð-
rún Hallgrímsdóttir. Hún er
fædd að Birnufelli í Fellum í
Norður-Múlasýslu þann 15. okt.
1885 og er því 7ú ára orðin.
Foreldrar hennar voru hjónin
Guðrún Björg Oddsdóttir frá
Hreiðarsstöðum og Hallgrímur
Helgason frá Geirólfsstöðum.
BjuggU þau myndarbúi á Birnu-
felli. í báðum ættum er margt
mætra manna og þjóðkunnra. Er
þar að finna búhölda nnkla, skáld
og afburðamenn þegar lengra er
rakið fram. En sú ættartala verð-
ur eigi rakin í þessum línum.
Guðrún Margrét Hallgríms-
dóttir missti föður sínn, þegar
hún var 3 ára og móður sína 13
ára gömul. Systkinin voru 8 og
eru nú ekki nema 3 á lífi.
Guðrún giftist árið 1906 Einari
Guðmuadssyni á Miðgili i Langa-
dal. Þau keyptu Neðri Mýrar árið
eftir þ. e. 1907 og hófu þegar
Umbætur á jörðinni, sem var
húsalítil og yfirleitt snauð að
mannvirlcjum. Vor hjónin bæði
frábær að dugnaði og komu
miklu í verk. Þau eignuðust 4
börn, sem öll eru fullorðin nú
og hið efnilegasta fólk. Þau eru
þessi:
.1. Guðmundur, bóndi á Neðri
Mýrum, giftur Guðrúnu Sigurðar
dóttur á Mánaskál.
2. Guðrúii, búsett í Vestmanna-
eyjum, gift Gunnari Gíslasyni,
bróður GuðJaugs bæiarstjóra í
Vestmannaeyjum.
3. HaJJgrímur. 4. Unnur. Eru
þau bæði ógift heima og stunda
búskapinn með móður sinni og
bróður.
Einar Guðmundsson féll í val-
inn fyrir aldur fram árið 1934.
Var hann einn af mörgum góð-
bændum olckar lands, sem ætlaði
sér eigi af við vinnu og fram-
kvæmdir, enda lá mikið eftir
hann. En húsfreyjan lét eigi bug-
ast og hélt búskapnum áfram
með börnum sínum. Hefir hann
og þeim öllum vel farnazt. Óbil-
andi kjarkur, fyrirhyggja og
Olíufélagið h.f. 127
SÍS 127
Sjóvátrygginafélag íslands 126.5
Sjálfstæðisliúsið 126.5
Ljómi, smjörlíkisg. 126.5
Alþýðubrauðgerðin h.f. 126
O. V. Jóhannsson & Co. 125.5
S. Stefánsson & Co. 125.5
Síldarútvegsnefnd 125.5
Þóroddur E. Jónsson 123.5
ísafoldarprentsmiðja h.f. 122.5
Hótel Borg 122.5
Northern Trading Co. 122.5
Álafoss 122
G. HeJgason & Melsted h.f. 121.5
E. B. Guðm. og Guðl. Þorl. 121.5
Léiftur h.f. 120.5
Esja h.f. 120.5
Árni Jónsson, timburverzl. 120
Leðurverzl. M. Víglundss. 118.5
Kristján Siggeirsson* h.f. 118.5
Björninn, smurðbrauðst. 118.5
Hressingarskálinn 118
Eimskipafél, Reykjavíkur 118
Prentmyndir h.f. 118
Vélar og skip h.f. 117.5
Edinborg 116
S. í. F. 111
Kr. G. Gíslason & Co. h.f. 111
Fiskhöllin 109
áhugi, hefir þar haldizt í hend-
ur.
Framkvæmdunum hefur verið
haldið áfram með miklum mynd-
arskap og tækni nútímans tekin
í þjónustu heimilisins. Miklar
ræktunarframkvæmdir og var-
anlegar byggingar prýða nú jörð-
ina, og af því fjölskyldan hefur
verið samhent og systkinin þrjú
hvergi látið haggast frá æsku-
stöðvunu.m, þá er hagur heimil-
isins í bezta lagi.
Guðrún Hallgrímsdóttir er
greind kona og sköruleg. Hún er
gestrisin með afbrigðum og hef-
ur mikla ánægju af því, að fá
heimsókn kunningjanna. Hún
fylgist vel með því, er gerist i
féla"slífi og opinberum málum.
Hiklaus og eindregin er hún i
skoðunum og ekkert myrk í máli
um vilja sinn og álit.
Svo sem að líkum iætur fylgir
hún Sjálfstæðisflokknum ein-
dregið, enda er sjálfbjargarvið-
leitnin rík í eðli hennar. Hún
heíir á því glöggan skilning, að
framtak einstaklinganna, er það
afl, sem miklu varðar að fái að
njóta sin.
Á þessum merkilegu tímamót-
um í lífi þessar merku konu, óska
ég henni, börnum hennar og öllu
venslafólki hamingju og bless-
unar.
Jón Pálmason.
- HelgafeH
Frh. af bls. 19
þarf að fá meira af bókum til að
lesa, bókum sem ekki eru svo
vandaðar að þeim sé haldið fyrir
börnunum og aldrei má snerta
nema hreinum höndum. Okkur
vantar enn tilfinnanlega þúsund-
ir bóka, sem við getum stungið
á okkur, lesið eins og í gamla
daga, hvar sem maður var stadd-
ur, og fékk sér stundarhlé, í hjá-
setunum, á ferðalögum, í matar-
hléum, jafnvel á kamrinum. f
dag eyðum við t.d. feiknatíma í
flugvélum, járnbrautum og rútu-
bílum, á rakarastofum og lækna-
biðstofum, í bönkum og svo ég
gleymi ekki þeim stofnunum, sem
rænt hafa mörgum dýrmætum
stundum frá okkur, nefndunum,
sem útdeila gjaldeyri og öðrum
hormónasprautum athafnalífsins.
A mörgum þessara staða eru hin
ómerkilegustu blöð eina lestarar-
efnið, af því oldcur vantar góðar
bækur, sem kostnaðaivlítið er að
endurnýja.
Mér mun alltaf verða ofarlega
í huga eintakið, sem ég náði í
heima í gamla daga af Svörtum
fjöðrum. Ég mun hafa fengið það
hjá beitufélögum mínum, sem
gripu til þess lopnum og slorug-
um krumlunum til að hita í sér
blóðið við að horfa í huganum á
Abbalabbalá dansa í skóginum.
— Og svo bara ein spurning
um annað efni. Geturðu sagt mér
nokkuð, Ragnar, um sinfóníu-
hljómsveitina? Það getur þó
varla verið rétt, sem allir tala nú
um, að hún sé ef til vill hætt
að starfa, eða eru hljómsveitar-
mennirnir í verkfalli með kaffi-
húsunum?
— Nei, það mun ekki vera.
Hljómsveitin hefur tvö undan-
farin ár verið á vegum Ríkis-
útvarpsins, svo allt hlýtur að
vera í lagi.
— En hvernig kanntu við það
að fá grammófón á veitingahúsin
í stað hljóðfæraleikara?
— Meðan hljóðfæraleikarar
eru í verkfalli sætta allir sig
eftir atvikum við að heyra enga
tónlist með matnum. Það liggur
í hlutarins eðli og það skilst mér
að sé það sem kalla mætti heið-
arlegt verkfall? Ég get hins veg-
ar ekki fellt mig við það að sett-
ur sé grammófónn eða önnur
annarleg tæki í staðinn fyrir
listamenn. Það eru of barnaleg
undanbrögð sem gera þessa fínu
staði, sem selja okkur einn kók
á yfir tíu krónur, að lilægileg-
um og dálítið aumkunarverðum
stofnunum, sem maður gæti far-
ið kenna í brjósti um. Að vera
eða vera ekki, það er lóðið.