Morgunblaðið - 14.01.1956, Blaðsíða 12

12
nORGL l\ tt L AÐ$0
Laugardagur 14. jan. 1956
í VOU CAM THANK ME BY/
KESPING THÍS PRESERVE ^
GO/NG, JACK...ITS HUNTERS
AND FISHERMEN LIKE YOU >
, AND ME WHO MUST 1
PROTECT OLR GAME/ J
/WEANWHILE AT UDST FOREST
GOLLy MARK, T DONT
KNOW HOW TO THANK
YOU POR ALL NOU'VE
DONE FOP. Mc... <
T AND EOO/ )
lí DAD, HAVEJlr NQ CHERRY
YOU SEEN HAVENT
ANDY LATELY?)SEEN HIM
r —, . T X Au- OAY/
— Skípulag miðbæjarins
Arnarsyni oft veri'ð reikað upp
á hæðina. Frá Skólavörðuhæð-
inni hefði götunetið getað kvísl-
azt heppilega í allar áttir. Ég
hefði lagt til, að mikið, rúmgott
svæði yrði í kring um ráðhúsið
og staðsetja hefði mátt opinberar
byggingar skyldar ráðhúsinu í
hæfilegri fjarlægð frá því. En
tíminn verður ekki endurheimt-
ur.
j Vöntun á staðfestum heildar-
uppdrætti af „miðbænum“ hefur
leitt til ískyggilegrar þróunar í
endurbyggingarmálum þessa
elzta hluta bæjarins. En engar
þýðingarmiklar ákvarðanir um
staðsetningu stórbygginga í „mið-
bænum" ætti að taka, fyrr en
Slíkur uppdráttur liggur fyrir.
Verði bygging miðbæjarins
ekki miðuð við slíka heildar-
mynd, þá renna allar umbótatil-
raunir í umferðarmálum út í
sandinn.
Framh. af bls. 8
later vill vera láta.
Bókin er því byggð á sandi. En
allt um það er hún örvandi og
kyngimögnuð. Hinzti víkingur-
inn verður eflaust til þess að
glæða stórlega áhuga Breta á
íslendinga sögum, og getum við
því vel við unað. Og hún er svo
lægileg, svo ágætlega rituð, að
ég mun lengi renna til hennar
huga mínum, þar sem hún byggir
bókaskáp minn, síðan ölrofum
lauk á nýjársdag.
Á þrettándanum 1956,
Magnús Riagnusson.
Vi3 tóRpif inn
FrHrnr W ais *
Framh a,f bls. 10
reist sér torfærurnar, þegar iiann
um síðir hyggst kaupa lóöir til
opinberra þarfa.
Söluverð lóða í „miðbæn-
um“ má ráða af því, að nýlegt
matsverð eignarinnar Austur-
strætis 1 er hærra en svo, að það
hrökkvi til að þekja lóðina með
100 kr. seðlum,
HEILDARUPPDKÁTTUR I
FYRIR „MIDBÆINN"
í dag er ekki unnið eftir nein-
um samþykktum heildarupp-
drætti af miðbænum og veldur
það miklum erfiðleikum og töf-
um, þegar staðsetja á einstakar
byggingar. Gamlir hjallar eru
ertdurnýjaðir með ærnum kostn-
aði, en að lokum verður bærinn
ef til vill að kaupa þessar sömu
byggingar undir götur, bifreiða-
stæði eða til annarra þarfa.
Meðan enginn heildaruppdrátt- (
ur er til, er ekki hægt að búast
við neinum róttækum umbótum!
í uppbyggingu „miðbæjarins“. —
Kins og nú horfir málum korna ,
einungis hærri og stærri bygg-1
ingar í stað þeirra, sem rifnar
eru niður, og sjá þá allir, að við
sökkvum aðeins dýpra í fenið. j
Ef vel á að fara í uppbyggingu
„miðbæjar“ Reykjavíkur, verður
að leggja fram hið allra fyrsta
heildaruppdrátt. Slík heildar-
mynd ætti að sýna miklu gisnari
byggð en þar er nú og róttækar
breytingar á gatnakerfinu, sem
miða að öryggi fótgangenda og
greiðari umferð Uppdrátturinn
ætti ekki að miðast við, að bíl-
um yrði lagt í „miðbænum“,
heldur á stórum lóðum utanvert
við „miðbæinn“ og nálægt við-
stæðum strætisvagna. Ef lóðir
undir bifreiðastæði reynast ónóg-
ar, þá má byggja á þeim nokk-
urra hæða bitreiðageymsluhús,
og hrökkvi þau ekki fyrir bif-
reiðastæðaþörf u»nferðarinnar, þá
er hægt að byggja neðanjarðar-
bifreiðageymslur, t. d. í Arnar-
hóli eða undir Landakotstúni.
Kostnaður við slikar neðanjarðar
bifreiðageymslur er þó mikill
vegna útgraftarkostnaðar, loft-
það í för með sér að allir eiga
veggja og rakavarna.
Við uppbyggingu „miðbæjar-
ins“ verður að taka markvisst
tillit til afstöðu hans til annarra
bæjarhluta og hafnarinnar. Enn
hefur ekki verið tekin nein
ákvörðun um, hvort leggja beri
núverandi flugvöll niður. Við-
horfið til skipulags „miðbæjar-
ins“ myndi ger'nreytast, ef allt
flugvallarlandið iosnaði til bygg-
ingar.
Við upphyggingu „miðbæjar-
ins“ verður að taka tillit til af-
stöðu hans tii annarra bæjarhluta
og hafnariryiar. Enn hefur ekki
verið tekin nein ákvörðun um,
hvort leggja beri núverandi flug-
völl niður. Viðhorfið til skipulags
miðbæjarins myndi gerbreytast,
ef allt flugvallar'andið losnaði til
byggingar.
Möguleikana L því að byggja
stórt verzlunarl verfi í grennd
við Háaleiti þarí að kanna. Slíkt
verzlunarhveríi myndi þjóna
bæði Reykjavík (Kópavogskaup-
staður er hér íalinn með), Hafn-
arfirði og jafnvel Suðurhesjum.
Þar mætti hafa ýmsar sérverzl-
anir með nægurr' bílastæðum og
skrúðgörðum, Ferðum manna úr
úthverfum ti' „rniðbæjarins"
myndi fækka r-ijög og grisjun
byggðarinnar b ir yrði fram-
kvæmanlegri.
RÁDKÚS REI' !I.JAVÍKUR
Þegar gert ev skipulag af bæ,
ákvarðast götunotið oft mjög af
staðsetningu ve-r tanlegs ráðhúss.
Gott dæai um V> rtta er V/ashing-
ton D. C„ höfuðborg Bandaríkj-
anna.
Ef ég gæli snúíð hjóli tímans
við, myndi ég -era það aftur á
bak um þrjá tugi ára Og leggja
til, að ráðhúi'tð yröi byggt á
SkóiavörðuhæS’nni. Þar myndi
slík, vegleg bygring hafa náð bví
marki að prwb’ horgina alia.
Þaðan sést víðs vegar um bæjar- þú heíu.- gert fyrir okkur.
landið og vafai; „st hefur Ingólii.
Jén Krisfjánsson, Hvoli
MýrdaI 70 ára
Brýnsluvél.
Karlsson, skólastjóra á Hölum i
Hjaltadal, sagði að tætari sá, sem
þar segir frá væri fluttur inn af
Bílasölunni á Akureyri, en átti
að vera, að hann væri fiuttur inn
af Heildverzl. Heklu í Reykjavík.
Aftur á móti var uppmoksturs-
skúffan við Fordson-Major drátt
arvél og var hún f lutt inn af Bíla-
sölunni.
HINN 9. desember s.l. átti Jón
Kristjánsson, Hvoli, sjötugsaf-
mæli. Hann er fæddur að Hvoli,
sonur þeirra hjóna, Elínar Jóns-
dóttur og Kristjáns Þorsteins-
sonar, er þar bjuggu. Föður sinn
missti Jón ungur að árum. Gekk
þá móðir hans að eiga Bjarna,
mág sinn. Hjá þeim ólst Jón síð-
sn upp og gekk Bjarni honum í
föður stað. Eftir Bjarna tók
Kristján, sonur hans, við búskap
að Hvoli. Kona hans er Kristín
Friðriksdóttir. Hjá þeim hefur
hann dvalizt æ síðan, að undan-
skildum tveimur árum, er hann
dvaldi hjá hálfsystur sinni, Sig-
urbjörgu Bjarnadóttur, og manni
hennar, Tómasi Lárussyhi, í Álfta
gróf.
Ör datfteoí lífinu
Framh. af bls. 8
TVEIR GAMANÞÆTTIR
GAMANÞÆTTIRNIR tveir, sem
öær leikkonurnar Áróra Hall-
lórsdóttir og Emilía Jónasdóttir
'luttu miðvikudaginn 4. þ. m„
mru allskemmtilegar, einkum þó
’yrri þátturinn og ágætlega með
já farið.
Á ÞRETTÁNDANUM
3EZTA dagskráratriðið á þrett-
indanum þótti mér tilbrigði um
slenzkt þjóðlag eftir frú Jórunni
/iðar, er hún lék sjálf á píanó.
Cr frú Jórunn mikilhæf listakona
>g vaxandi og er jafnan ánægju-
egt að heyra hana flytja tón-
■erk sín. — Þá var og gaman að
eyra þjóðsögumar úr safni Jóns
Ýrnasonar, er Bjarni Vilhjálms-
;an kand. mag las og skýrði.
LEIKRITTO
Á LAUGARDAGINN
GAMANLEIKURINN „Sjónvarps
tækið“ eftir Arnold Ridley í þýð-
ingu Óskars Ingimarssonar, sem
fluttur var s.l. laugardagskvöld,
var bráðskemmtilegur og prýði-
lega fluttur. Gæti ég trúað, að
enda þótt leikurinn sé vafalaust
mikið ýktur, þá hafi hann þó
nokkurn sannleika að geyma, eft-
ir því, sem maður hefir heyrt
frá þeim löndum, þar sem sjón-
varpið er útbreiddast.
Þeir, sem þekkja Jón, vita, að
hann hefur alla ævi verið mikill
starfsmaður. Hann hefur fyrst og
fremst hugsað um hag þeirra hús-
bænda er starfs hans hafa notið
hverju sinni, hagur þeirra hefur
verið hagur hans sjálfs. Lítt hef-
ur hann hlíft sér, enda er hann
nú orðinn mjög slitinn að líkams-
kröftum. Andlegu þreki heldur
hann hins vegar óskertu enn.
Jón er drengur góður, vmfast-
ur og raungóður, óáreitinn við
aðra menn, en heldur þó vel hlut
sínum, ef því er að skipta. Fróður
er hann vel og svo minnugur, að
á orði er haft. Þá er hann trygg-
ur í lund og í vinahópi glaður og
reifur, ræðinn og skemmtilegur,
enda vinmargur. Munu margir
telja sér ávinning að því að mega
teljast vinir hans. Heilsteyptur er
hann og einlægur.
Jón er eindreginn Sjálfstæðis-
maður og fer ekkert dult með
skoðanir sínar í þeim efnum
fremur en á öðrum sviðum, —
þar sem annars staðar kemur
hann til dyranna eins og hann er
klæddur, honum er ekkert um
það gefið að dyljast eða vílla á
sér heimildir.
Þennan dag heimsóttu hann
vinir og kunningjar og sátu hjá
honum í góðum fagnaði fram
eftir kvöldi. Frá vinum í fjar-
lægð bárust honum margar heilla
óskir og kveðjur. Lýk ég þessum
orðum mínum með því að birta
eína þein a:
Jón á Hvoli heiðarlega
hefur lifað 70 ár.
Óskir berast alla vega,
að aldurinn verði nokkuð hár.
Stefnufastur fylgismaður,
fáum síðri í þeirri grein,
grandvar, hygginn, góðviljaður,
gætinn, vinnur ekki mein.
Ævi langa öðrum þarfur,
iðjumaður, sínum trúr,
gekk að starfi, dyggur djarfur,
drottna sinna verndarmúr.
Lifi hver, sem hefur heitin
helgust efnt og framar von.
Lifi bæir, lifi sveitin,
lifi Jón minn Kristjánsson.
Vinur.
Skagafirði
SAUÐÁRKRÓKI, 11. janúar. —
Tíðarfar hefur verið mjög slæmt
hér síðan á jólum. Hríðarveður
hefur verið hér á hverjum degi
upp á síðkastið og ófærð lokað
flestum leiðum. Mjólkurbílar
hafa þó brotizt eftir mjólk á
hverjum degi í nærliggjandi
hreppa, og hefur það oft reynzt
mjög erfítt. — Guðjón.
Höfundnr Skáihoiis-
þáttar hefir ekki enn
vlfjað verðlat«a w
HÁTÍÐANEFND Skálholtshátíð-
arinnar, sem haldin verður í
Skálholti hinn 1. júlí næstkom-
andi, efndi í sumar til verðlauna-
keppni um leikþátt til flutnings á
hátíðinni. Verðlaunin voru 10
þúsund og 3 þúsund krónur. Dóm
nefndina skipuðu þeir Stein-
grímur J. Þorsteinsson prófessor,
séra Jón Auðuns dómprófastur
og Lárus Pálsson leikari. Hvert
leikrit átti að vera merkt ein-
kennisorði, en nafn höfundar að
fylgja í lokuðu umslagi merktu
hinu sama orði. Höfundur þess
þáttarins, sem 1. verðlaun hlaut,
reyndist vera séra Sveinn Víking-
ur, biskupsritari. Önnur verðlaun
ákvað dómnefndin að veita sl.yldi
höfundi leikþáttar, sem nefndist
I Skálholti, en hann var ekki
merktur einkennisorði.
Lokað umslag fylgdi þættinum,
en er það var opnað. reyndist þar
vera ekkert höfundarnafn. Frá
þessu skýrði dómnefndin í blöð-
um og útvarpi fyrir rúmuxn mán-
uði, en höfundurinn hefur enn
eigi gefið sig fram.
Nú er það eindregin ósk og til-
mæli Skálholtshátíðarnefndar að
höfundur leikþáttarins gefi sig
fram við dómnefndina fyrir
febrúarlok n.k. og sanni fyrir
henni, að hann sé höfundur þátt-
arinss. Hafi enginn sannað fyrir
dómnefndinni höfundarrétt sinn
á leikþættinum fyrir þann tíma,
telur Skálholtsnefndin sig eigi
lengur skuldbundna til að greiða
verðlaunin af hendi.
Útsvör Akiírnes-
ijiga hækka
um 20 %
AKRANESI, 13. jan. — Bæjar-
stjórn Akraness hefirr nú afgreitt
fjárhagsáætlunina fyrir árið 1956.
Tekjur bæjarsjóðs eru áætlaðar
8,1 millj. kr„ þar af útsvör 7,7
millj. kr. og er það 2%% hærri
útsvarsupphæð, en jafnað var
niður á bæjarbúa á fyrra ári. —
Tekjumeginn eru einnig fast-
eignagjöld, 350 þús. kr. og ýmsar
tekjur eru áætlaðar 133,000 kr.
Helztu útgjöld eru til Bæjarút-
gerðarinnar og iiafnarinnar, 2
millj. kr. Vextir og afborganir af
föstum lánum og lausaskuldum
1,4 millj. kr. Lýðhjálp og lýð-
trygging 1,2 millj. kr. og til bygg-
ingaframkvæmda og menntamála
700 þús. kr. til hvors um sig.
Gatnagerð og holræsi 600 þús.
kr. Annar rekstur bæjarins 1,6
millj. kr. — Oddur.
♦ ♦
♦ u ♦
♦ U EZT AÐ AUGLYSA í ♦
♦ ♦
♦ n/f ♦
♦ ORGUNBLAÐINU ♦
♦ ♦
•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•
M A E K tJ S
Eftir Ed Dodd CF>—
11 — Ekki veit ég, hvernig ég
að bakka þér fyrir allt, sem
2) — Þú þakkar mér toezt með og við báðir verðum og að hyggja 1* — Pabbi, hefurðu nokkurs stað
því að viðhalda sem bezt fugla- að því að vernda fuglastofninn. ar séð Anda nýlega?
stöðinni þinni. Veiðimenn einsj 3) Á meðan í Týndu skógum: S — Nei, ég hef ekki sé.S hann
I |í allan dag.